Η Δούρου για την αθώωση για το Μάτι: Οι δικαστές του Εφετείου στάθηκαν στο ύψος του λειτουργήματός τους

Στη δήλωσή της η τότε περιφερειάρχης αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «Σε μια τέτοιας κλίμακας τραγωδία, ο ελάχιστος σεβασμός στη μνήμη των θυμάτων και τον πόνο των οικείων τους, δεν επιτρέπει ούτε ψήγμα χαράς. Κανείς δεν μπορεί να πανηγυρίζει για δικαστική δικαίωση όταν ο κρατικός μηχανισμός δεν μπόρεσε να αποτρέψει τον χαμό των συνανθρώπων μας. Συναισθάνομαι πλήρως τους συγγενείς των θυμάτων που η οδύνη, η θλίψη και η οργή τους κάνουν να θεωρούν ενόχους τους πάντες και ειδικά τα όσο γίνεται πιο ψηλά ιστάμενα πολιτικά πρόσωπα.

»Η σημερινή αθωωτική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων έρχεται σε συνέχεια της απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου, αποτελούμενου από Πρόεδρο Εφετών και δύο Εφέτες και της ομόφωνης, με την σύμφωνη μάλιστα γνώμη του Εισαγγελέα, του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ενώ αποφάσεις Διοικητικών Δικαστηρίων, το πόρισμα της Ενιαίας Αρχής Διαφάνειας, ακόμα και ο τεχνικός σύμβουλος των θυμάτων (όπως προκύπτει από τα πρακτικά), με απήλλαξαν πλήρως από κάθε ευθύνη για την τραγωδία στο Μάτι.

»Τίποτε όμως από αυτά δεν απέτρεψε δύο υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας να επέμβουν απροκάλυπτα στη δικαστική διαδικασία και να προαναγγείλουν έφεση. Οι Δικαστές του Εφετείου στάθηκαν στο ύψος του λειτουργήματός τους, αψήφησαν τις υπουργικές παραινέσεις και την προσπάθεια κάθε είδους συμψηφισμού.

»Να σημειώσω δε, σε ό,τι με αφορά, ότι όχι μόνο δεν υπήρξε συγκάλυψη, αλλά αντιθέτως είμαι η ίδια θύμα του χειρότερου είδους συγκάλυψης που είναι η παραπλάνηση. Με κατέστησαν κατηγορουμένη με ένα ψέμα, ότι δήθεν η Πυροσβεστική έδωσε εντολή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για την υλοποίηση Οργανωμένης Προληπτικής Απομάκρυνσης.

»Πολλοί από αυτούς που κάποτε με έδειχναν με το δάχτυλο ως ένοχη, αντί να μου ζητήσουν συγνώμη, σήμερα που εμπλέκονται οι ίδιοι σε ποινικές υποθέσεις, θα όφειλαν να υποβάλουν τον εαυτό τους στην προβλεπόμενη διαδικασία, είτε ζητώντας την άρση της ασυλίας τους, είτε υπαγόμενοι στην περί υπουργών ερευνητική αρμοδιότητα της Βουλής χωρίς περιστροφές και χωρίς να κρύβονται πίσω από τη βολική κυβερνητική, κοινοβουλευτική πλειοψηφία, απαξιώνοντας και την πολιτική και τη δικαιοσύνη.»