“Κυνήγι μαγισσών” βλέπει η Ένωση Δικαστών στις επικρίσεις για την απελευθέρωση του 37χρονου βιαστή-δολοφόνου

Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων καλεί «την Πολιτεία και το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης να λάβει άμεσα δραστικά και αποτελεσματικά μέτρα για να σταματήσει ένα φαινόμενο που έχει μετατρέψει την τηλεόραση σε αρένα και τη Δικαιοσύνη σε θέαμα». Εκείνο που ενόχλησε είναι η δημοσιότητα που δόθηκε στο γεγονός ότι τρεις δικαστές της Ζακύνθου έκριναν ότι ενώ ο άνδρας αυτός είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 9 ετών για βιασμό ανήλικης, μπορούσε να μην προφυλακισθεί, επειδή δεν ήταν επικίνδυνος για τέλεση άλλου αδικήματος.

Η Ενωση Δικαστών διαμαρτύρεται ότι παρατηρείται «η επανάληψη ενός νοσηρού φαινομένου που τείνει να γίνει αντιληπτό ως κανονικότητα στο σημερινό τηλεοπτικό και δημοσιογραφικό τοπίο. Γνωστοί παρουσιαστές εκπομπών δημοσιογραφικής αλλά και ποικίλης ύλης, επιδίδονται πάλι σε ένα κυνήγι μαγισσών, στοχοποιώντας προηγούμενη σύνθεση Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, που ενόψει άλλης υπόθεσης με ίδιο κατηγορούμενο, απεφάνθη ομόφωνα και με σύμφωνη εισαγγελική πρόταση περί της χορήγησης ανασταλτικού αποτελέσματος στην έφεση που άσκησε ο εκεί καταδικασθείς κατηγορούμενος.

»Όμως κρίσεις όπως αυτές για την προσωρινή κράτηση, το ανασταλτικό αποτέλεσμα της έφεσης ή την υφ΄ όρων απόλυση κρατουμένου, είναι κρίσεις που εδράζονται στην πρόβλεψη μιας μελλοντικής συμπεριφοράς του δράστη, στη βάση δεδομένων που ήταν γνωστά στο Δικαστήριο κατά το χρόνο της κρίσης. Όχι εκ των υστέρων», αναφέρει η Ένωση, παρά το γεγονός ότι ο δράστης ήταν ήδη σαφές ότι είχε βιάσει ανήλικη, και άρα δεν επρόκειτο για μελλοντική ενέργεια, αλλά για πράξη τεκμηριωμένη στο δικαστήριο.

Η Ενωση χαρακτηρίζει «δημοσιογραφική βαρβαρότητα που θυσίασε τη νομική επιστήμη στον βωμό της τηλεθέασης» το σχολιασμό της τότε δικαστικής απόφασης και αναφέρεται στο άρθρο 344 του Ποινικού Κώδικα που «δίνει τη δυνατότητα στο δικαστήριο να παύσει την ποινική δίωξη στο αδίκημα του βιασμού μετά από συνεκτίμηση της δήλωσης της παθούσας ότι η δημοσιότητα θα έχει ως συνέπεια τον σοβαρό ψυχικό τραυματισμό της, ούτε έλαβε υπόψη εάν ο καταδικασθείς είχε τηρήσει τους περιοριστικούς όρους που του τέθηκαν κατά το διάστημα από την κυρία ανάκριση μέχρι την συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο ούτε εάν η προβλεπτική κρίση του δικαστηρίου βασίστηκε στην μη ύπαρξη καταδίκης για παρόμοιες πράξεις».

Εντούτοις δεν υπήρχε καμία κλήση των γονέων της παθούσας 14χρονης τότε και δεν ετέθη θέμα τραυματισμού από τη δημοσιότητα, αφού η δίκη είχε ολοκληρωθεί και ο άνδρας είχε ήδη καταδικασθεί. Απεναντίας, ο ψυχικός τραυματισμός για την οικογένεια επήλθε όταν πλέον έβλεπαν σχεδόν καθημερινά τον δράστη στη γειτονιά τους, όπως κατήγγειλαν οι συγγενείς της παθούσας. Όσον αφορά την μη ύπαρξης καταδίκης για παρόμοιες πράξεις, που λειτουργεί ως ελαφρυντικό, σπανίως λαμβάνεται υπ΄όψιν από τα δικαστήρια για τόσο σοβαρά αδικήματα όπως ο βιασμός παιδιών και ανηλίκων. Δηλαδή η ελληνική δικαιοσύνη δεν αναμένει συνήθως δύο βιασμούς παιδιών για να προφυλακίσει δράστη.

Να σημειωθεί πως ο Άρειος Πάγος διέταξε τον πειθαρχικό έλεγχο των δικαστών της Ζακύνθου που είχαν αφήσει ελεύθερο τον 37χρονο για την παλαιότερη υπόθεση του.