Ιστορική απόφαση στο Βέλγιο για μερικά από τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας

Πρωτόδικα η δικαιοσύνη είχε κλείσει το θέμα θεωρώντας ότι «τότε οι απαγωγές δεν ήταν παράνομες» και «ήταν ενέργειες στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας» και «έπρεπε να είχαν καταγγελθεί πολύ νωρίτερα». Οι γυναίκες επέμειναν, επικαλέσθηκαν την δήλωση του άλλοτε πρωθυπουργού του Βελγίου Σαρλ Μισέλ που είχε πει ότι «η χώρα μας πρέπει να αναγνωρίσει όσα έκανε στην αποικιοκρατία, γιατί είναι κομμάτι της ιστορίας της», έκαναν έφεση και επιτέλους δικαιώθηκαν. Μπορεί βέβαια το δημόσιο να εφεσιβάλει, αλλά και οι πέντε είναι αποφασισμένες να επιμείνουν μέχρι τέλους.

Η απόφαση αναγνωρίζει ότι διαπράχθηκαν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και αναμένεται να ανοίξει το δρόμο και για άλλες παρεμφερείς υποθέσεις αποικιοκρατικών ευρωπαϊκών κρατών. Κάθε γυναίκα θα λάβει μόλις 50.000 ευρώ, ποσό που δεν καλύπτει ούτε καν συμβολικά όσα υπέστησαν, αλλά με την απόφαση έχουν τουλάχιστον μια ηθική δικαίωση. Και οι πέντε ζουν πλέον στη Γαλλία.

Όπως αναφέρεται στη δικογραφία, οι Βέλγοι απέσπασαν από τις μητέρες τους πάνω από 5.000 παιδιά, επειδή δεν επιτρεπόταν ο γάμος λευκών με Κονγκολέζες και ήθελαν να μην προβάλλονται οι μικτές σχέσεις, παρότι πολλά από αυτά τα παιδιά είχαν συλληφθεί με βιασμό της μητέρας τους. Οι αρχές του Βελγίου, για να μην “χαλάει” με τους μιγάδες η εικόνα που προωθούσαν, της ανώτερης “λευκής φυλής” που δεν συγχρωτιζόταν με ντόπιους, αποσπούσαν όσα παιδιά ήταν μιγάδες και τα έκλειναν σε ιδρύματα ιεραποστολών. Εκεί δεν τους έδιναν ουτε καν φαγητό γιατί τα έβλεπαν ως αποδιοπομπαία και πολλές φορές το γεύμα τους ήταν φύλλα που μάζευαν από τα δέντρα.

Όταν οι ταραχές εντάθηκαν και πλησίαζε πλέον η ανεξαρτητοποίηση του Κονγκό, οι ιεραπόστολοι και οι Βέλγοι εν γένει έφυγαν άρον-άρον εγκαταλείποντας όλα τα παιδιά στο ίδρυμα. Εκεί ανέλαβαν την “φροντίδα” τους ομάδες ενόπλων πολλοί από τους οποίους βίασαν τα παιδάκια. Πέντε από αυτά τα παιδιά, κορίτσια, συνδέθηκαν σαν αδελφές. Στο Κονγκό τις αντιμετώπιζαν ως ξένα σώματα, και δεν τις υιοθετούσαν. Αλλά και στο Βέλγιο ήταν ανεπιθύμητες, οπότε κατέληξαν στη Γαλλία.

Το Εφετείο διέταξε τη Δευτέρα το βελγικό κράτος να «αποζημιώσει τις προσφεύγουσες για την ηθική βλάβη που προέκυψε από την απώλεια της σύνδεσής τους με τις μητέρες τους και τη βλάβη της ταυτότητάς τους και της σύνδεσής τους με το αρχικό τους περιβάλλον». Κανένα από αυτά τα παιδιά δεν ξέρει καν το όνομα της βιολογικής μητέρας του, επειδή οι Βέλγοι τους άλλαζαν επίτηδες το όνομα, ώστε να μην έρθουν ποτέ σε επαφή με τη μητέρα τους, η οποία μπορεί να γνώριζε το όνομα του πατέρα και να τους το έλεγε. Τα παιδιά που σήμερα ονομάζονται «Μέτις», ένας γαλλικός όρος που σημαίνει «μικτά», απήχθησαν από τις μαμάδες τους μεταξύ των ετών 1948 και 1961.

 

Belgium found guilty of crimes against humanity in colonial Congo https://t.co/pnq2m4ZPsW

— Catarina Demony (@CatarinaDemony) December 3, 2024