Κατρίνης: «Αρχίζει και γίνεται δυσδιάκριτη η διαφορά ανάμεσα στον κατευνασμό και στον ενδοτισμό»

«Η εικόνα μιας ασπόνδυλης χώρας αναδείχθηκε σε όσα συνέβησαν χθες στη Νέα Υόρκη. Ο κ. Ερντογάν, λίγη ώρα πριν τη συνάντηση του με τον κ. Μητσοτάκη ανέβηκε στο βήμα του ΟΗΕ και ζήτησε την αναγνώριση του ψευδοκράτους που αποτελεί προϊόν της παράνομης στρατιωτικής εισβολής και κατοχής. Κάτι ανάλογο δηλαδή με ότι έχει κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία. Σα να μη συμβαίνει τίποτα, ο κ. Μητσοτάκης πραγματοποίησε τη συνάντηση με τον κ. Ερντογάν, προσποιήθηκε ότι δεν άκουσε τίποτα. Το ίδιο έκανε με το περιστατικό στην Κάσο.

Το αφήγημα της κυβέρνησης, στηρίζεται στον κατευνασμό της Τουρκίας. Πάσχει όμως σοβαρά αφού:

1ον) Η Τουρκία βάζει διαρκώς νέα θέματα στην ατζέντα των διεκδικήσεων της. Ζητά δύο κράτη στην Κύπρο, δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή ΑΟΖ, απαιτεί την παραίτηση της Ελλάδας από τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο, θέτει ζήτημα τουρκικής μειονότητας σε Θράκη και Κύπρο.

2ον) Δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι συμφωνήθηκε να αναζητηθεί τρόπος για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο. Ο κ. Ερντογάν δεν μίλησε ποτέ για το Δίκαιο της Θάλασσας με βάση το οποίο οριοθετείται υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, γιατί δεν θέλει και δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του Δικαίου της Θάλασσας στο Αιγαίο. Προτιμά το δικό του Διεθνές Δίκαιο ‘αλά τούρκα’, που το ερμηνεύει όπως θέλει.

3ον) Δεν ισχύει ότι υπάρχουν ‘ήρεμα νερά’. Η Τουρκία δεν κάνει παραβιάσεις στον εναέριο χώρο αλλά έχει εντείνει τις παραβιάσεις στα θαλάσσια σύνορά μας και σε κινήσεις που αμφισβητούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο. Αποδείχθηκε στην Κάσο, που η Τουρκία δια των όπλων αμφισβήτησε την ελληνοαιγυπτιακη ΑΟΖ.

4ον) Δεν υπάρχει πρόθεση της Τουρκίας να εγκαταλείψει την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού. Η Ρόδος έχει καταστεί ο νέος στόχος για τους δουλέμπορους που δρουν με την ανοχή του βαθέως τουρκικού κράτους και πολλές φορές με την καθοδήγηση του (όπως απέδειξαν τα γεγονότα στον Έβρο πριν 4 χρόνια). Επιπρόσθετα η Τουρκία παραβίασε τη συμφωνία με την Ε.Ε για το μεταναστευτικό αφού δεν δεχόταν πίσω παράτυπους μετανάστες.

Προκύπτει όμως και ζήτημα για μια αποστροφή ομιλίας του Πρωθυπουργού σύμφωνα με την οποία το παγκόσμιο συμφέρον διαπερνά το μεμονωμένο συμφέρον των κρατών. Ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να εξηγήσει τι εννοεί», σημείωσε ο κ. Κατρίνης και πρόσθεσε:

«Αν υπήρχε ελληνική κυβέρνηση  με μια ανεξάρτητη και πατριωτική εξωτερική πολιτική θα είχε χρησιμοποιήσει το βέτο στην τελωνειακή ένωση αλλά και στη χρηματοδότηση της Τουρκίας από την Ε.Ε. Το βέτο είναι ένα όπλο στα χέρια μας που δεν μπορεί να καταργηθεί όπως έχει ζητήσει η Γερμανία για δικούς της λόγους. Αν υπήρχε ελληνική κυβέρνηση με μια ανεξάρτητη και πατριωτική εξωτερική πολιτική, θα είχε επικαλεστεί τη χρήση βέτο για να αντιληφθούν Αλβανία, Τουρκία αλλά και το κράτος των Σκοπίων ότι η σχέση τους με την Ευρώπη, περνάει από την Ελλάδα. Σε λίγο θα είναι εξαιρετικά δυσδιάκριτη η διαφορά ανάμεσα στον κατευνασμό και στον ενδοτισμό».