ΚΚΕ για Συρία: Βάφτισαν αντάρτες εκείνους που τους εξυπηρετούν - Η ΝΔ δέχεται τον αναθεωρητισμό όπου τη βολεύει

Η επέμβαση στη Συρία και η επικράτηση των τζιχαντιστών είναι ένας ακόμη “κρίκος στην αλυσίδα” των -επικίνδυνων για τους λαούς- εξελίξεων, που έχουν δρομολογηθεί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, την Τουρκίας και το Ισραήλ και εξυπηρετούν ως ένα βαθμό και την στοχοποίηση του Ιράν, αναφέρει μεταξύ άλλων το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του και προσθέτει:

«Το ΚΚΕ από το 2011 μιλάει για τις επικίνδυνες αντιλαϊκές αλλαγές με την λεγόμενη “Αραβική Άνοιξη”. Σήμερα οι ίδιες αντιδραστικές δυνάμεις, “αναμορφωμένες” από τη ΝΑΤΟϊκή Τουρκία, βαφτίζονται “αντάρτες” και παρουσιάζονται από τα αστικά ΜΜΕ ως δήθεν “απελευθερωτές” του συριακού λαού. Επαναλαμβάνεται η ίδια προπαγάνδα “περί αποκατάστασης της δημοκρατίας” που αποτέλεσε το πρόσχημα των ιμπεριαλιστών για τους πολέμους σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη κλπ, οδηγώντας στην κόλαση του πολέμου σήμερα τη Μέση Ανατολή.

»Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι παρά τις ιδεολογικοπολιτικές διαφορές με το αστικό συριακό καθεστώς, παρά την κριτική στην πολιτική του, καταδικάζει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Τουρκίας, που συνιστούν επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ανεξάρτητης χώρας», αναφέρει η ανακοίνωση, προσθέτοντας οτι όλα υποκινούνται για τις πρώτες ύλες, τους αγωγούς, τους δρόμους μεταφοράς, τις στρατιωτικές βάσεις, τα γεωπολιτικά στηρίγματα και τα μερίδια των αγορών. Αναφέρει επίσης ότι η κατάσταση εγκυμονεί νέους πολέμους και πιθανές αλλαγές συνόρων, με νέα κύματα προσφύγων.

Για την κυβέρνηση, αναφέρει ότι «η ΝΔ χαιρέτισε την πτώση του Άσαντ, δηλαδή την κατάλυση της χώρας από τους τζιχαντιστές με τη στήριξη της Τουρκίας, του Ισραήλ και των ΗΠΑ, αναλαμβάνοντας μεγάλες ευθύνες. Προκειμένου να μη διαταράξει τη ΝΑΤΟϊκή γραμμή και την πολιτική των “ήρεμων νερών” με την Τουρκία, χαιρετίζει την επέμβαση αυτών των δυνάμεων σε ξένη χώρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η υποκρισία της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του ΝΑΤΟϊκού τόξου ξεπερνάει κάθε όριο, αφού από τη μία καταγγέλλουν δήθεν τον “αναθεωρητισμό” κι από την άλλη τον νομιμοποιούν. Η στάση αυτή είναι μέρος της επικίνδυνης πολιτικής της κυβέρνησης και των άλλων ΝΑΤΟϊκών κομμάτων, που σέρνουν τη χώρα σε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή και σε άλλες περιοχές του πλανήτη», στη σύγκρουση των κεφαλαιούχων του ευρωατλαντικού άξονα με τους κεφαλαιούχους του υπό διαμόρφωση ευρασιατικού άξονα.