Νίκη: Ξέφραγα τα νότια θαλάσσια σύνορα της χώρας μας

“Οι επαναλαμβανόμενες επιχειρήσεις διάσωσης μεταναστών στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, επιβεβαιώνουν τη συνεχιζόμενη σταθερή ροή λαθρομεταναστών στην χώρα μας, χωρίς να διακρίνονται ίχνη ανάσχεσης

Στις νότιες ακτές της Κρήτης, μέσα σε μόλις πέντε ημέρες καταμετρήθηκαν 840 άτομα και ακόμα 160 στη Λέρο, που σημαίνει ότι η νότια πύλη της χώρας είναι… «αφύλακτη διάβαση», στην κυριολεξία!

Καθημερινά αναδεικνύονται οι συνέπειες μιας συγκεκριμένης πολιτικής επιλογής, που εδώ και χρόνια αντιμετωπίζει την λαθραία είσοδο μεταναστών στην Ελλάδα αποσπασματικά, χωρίς συγκροτημένο σχέδιο, με στρατηγικό βάθος και προσδιορισμένους στόχους. Πολύ περισσότερο στην θάλασσα, με τις προφανείς δυσκολίες.

Η συνεχιζόμενη μεταναστευτική πίεση από τις ακτές της Βόρειας Αφρικής δεν αιφνιδιάζει ούτε είναι συγκυριακή. Στο περιβάλλον γεωπολιτικής ρευστότητας και ανακατατάξεων στην Ανατολική Μεσόγειο, οι ελληνικές κυβερνήσεις θα έπρεπε να έχουν προ πολλού εκπονήσει σχέδιο αποτροπής.

Αντ’ αυτού καταναλώνονται σε φοβικά σχέδια απλής διαχείρισης. Η διαχείριση περιορίζεται σε επιχειρησιακές κινήσεις διάσωσης περιορισμένου πολιτικού αποτελέσματος, χωρίς κεντρικό κορμό και όραμα επίλυσης. Η στάση αυτή δεν έχει την παραμικρή επίπτωση στο πεδίο ενώ οδηγεί στη σταδιακή παγίωση της κατάστασης που έχει όνομα και αποκαλείται «μειωμένος έλεγχος στη νότια θαλάσσια ζώνη της χώρας.

Η παρατεταμένη αποδιοργάνωση της Λιβύης, σε συνδυασμό με τις γνωστές παράνομες συμφωνίες, όπως το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, θίγουν ευθέως ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, και δημιουργούν περιβάλλον αστάθειας, καθώς οι μεταναστευτικές ροές στα χέρια κάποιων λειτουργούν ως «παράγοντας πίεσης» ως προς την ελληνική θαλάσσια κυριαρχία.

Η απουσία ενεργητικής διπλωματικής πρωτοβουλίας και η αποφυγή ουσιαστικής στρατηγικής παρουσίας στη νότια Μεσόγειο ενισχύουν την εδραίωση τετελεσμένων εις βάρος της χώρας.

Η Κρήτη, ως κρίσιμος γεωγραφικός και γεωπολιτικός κόμβος, αντιμετωπίζεται στην πράξη ως χώρος διαχείρισης συνεπειών και όχι ως κεντρικό στοιχείο άσκησης εθνικής πολιτικής. Η κυβερνητική αδράνεια ως προς τη συγκρότηση σαφούς πλαισίου επιτήρησης, αποτροπής και διεκδίκησης θαλάσσιων δικαιωμάτων μετακυλίει τις πιέσεις στις τοπικές κοινωνίες και υπονομεύει την κρατική αξιοπιστία σε μια περιοχή αυξημένων ανταγωνισμών.

Η ΝΙΚΗ επισημαίνει ότι η μεταναστευτική πίεση, η θαλάσσια επιτήρηση, η εξωτερική πολιτική και η προστασία της ΑΟΖ συνιστούν ενιαίο πεδίο κυβερνητικής ευθύνης. Η αποσπασματική διαχείριση και η σιωπή επί των κρίσιμων ζητημάτων θαλάσσιας κυριαρχίας, συνιστά πολιτική στάση με μακροπρόθεσμες συνέπειες για την ασφάλεια, τη συνοχή, την ασφάλεια και τη διεθνή θέση της χώρας.

Η ανάγκη συγκροτημένης εθνικής στρατηγικής στη νότια θαλάσσια ζώνη αποτελεί υποχρέωση σωστής και σοβαρής διακυβέρνησης. Η κυβέρνηση φέρει την ευθύνη για τη συστηματική αποσύνδεση του μεταναστευτικού ζητήματος από την εθνική πολιτική θαλάσσιας κυριαρχίας και από τα ανοιχτά ζητήματα οριοθέτησης και άσκησης δικαιωμάτων στην ΑΟΖ”, καταλήγει.