Π. Παυλόπουλος: Οι κοινοί τόποι Αριστοτέλους και Κομφούκιου

Στο Συμπόσιο που οργάνωσε το “Διεπιστημονικό Κέντρο Αριστοτελικών Μελετών” του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για τις φιλοσοφικές “συγγένειες” Αριστοτέλους και Κομφούκιου, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ακαδημαϊκός και Επίτιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ κ. Προκόπιος Παυλόπουλος ανέπτυξε το θέμα: “Αριστοτέλης και Κομφούκιος: Σε αναζήτηση ορισμένων κοινών φιλοσοφικών τόπων” και επισήμανε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Αν αναχθούμε στην, κατά την επικρατέστερη άποψη, μόνη “αυθεντική” -έστω και περιορισμένη- πηγή που διαθέτουμε για την φιλοσοφική σκέψη του Κομφούκιου, τα “Ανάλεκτα” (βλ. “Τα Ανάλεκτα του Κομφούκιου”, εισαγωγή, μετάφραση, ερμηνευτικές σημειώσεις Σωτήρη Χαλικιά, εκδ. Ίνδικτος, 3η έκδ., Αθήνα, 2021), μάλλον θα πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η αναζήτηση των, όποιων, κοινών σημείων της με την Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων πρέπει να προσανατολίζεται κατ’ εξοχήν προς την κατεύθυνση της αντίστοιχης φιλοσοφικής θεώρησης του Πλάτωνος και του Σωκράτους.

Πρωτίστως δε σε ό,τι αφορά την “αριστεία”, των “άριστο” και, επέκεινα τον “πεφωτισμένο ηγέτη”. Όσο για τον Αριστοτέλη η, prima faciae τουλάχιστον, προσέγγιση του τεράστιου και κορυφαίου, διαχρονικώς, φιλοσοφικού του έργου φαίνεται να οδηγεί στην διαπίστωση ότι οι “κοινοί τόποι” του μ’ εκείνο του Κομφούκιου είναι εξαιρετικά «ευάριθμοι» και, ταυτοχρόνως, δυσδιάκριτοι. Ίσως -ας μου επιτραπεί να διατυπώσω, καίτοι μη ειδικός, τον ισχυρισμό αυτό- το πεδίο αφενός του Δικαίου και, αφετέρου και ειδικότερα, της Δικαιοσύνης, ως «πυρηνικού» στοιχείου της όλης δικαϊκής οργάνωσης του κοινωνικού συνόλου μέσω κανονιστικού περιεχομένου νομικών ρυθμίσεων, μας παρέχει, οπωσδήποτε cum grano salis, το παράδειγμα ενός τέτοιου “κοινού τόπου”…».