Πέθανε ο πρώην Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Ντικ Τσέινι – Η σκοτεινή κληρονομία του

Ο πιο ισχυρός αντιπρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών από επιπλοκές πνευμονίας και καρδιακής νόσου. Με τη σύζυγό του Λιν, τις κόρες του Λιζ και Μέρι και τα εγγόνια του στο πλευρό του, ο Ντικ Τσέινι, άφησε πίσω του μια βαριά πολιτική κληρονομιά — αλλά και βαθιές αντιθέσεις.

Ήταν ο 46ος αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και ο πιο ισχυρός αντιπρόεδρος – τουλάχιστον μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Υπηρέτησε δύο θητείες δίπλα στον Ρεπουμπλικανό πρόεδρος Τζορτζ Μπους (2001-2009), όντας ο αρχιτέκτονας του “War on Terror”, του παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας που καθόρισε τη γεωπολιτική των αρχών του 21ου αιώνα.

Ήταν 11 Σεπτεμβρίου 2001 όταν ο Τσέινι από το υπόγειο καταφύγιο του Λευκού Οίκου, ανέλαβε τη διαχείριση μιας κρίσης που συγκλόνισε τον πλανήτη. Το σοκ των επιθέσεων μετατράπηκε για τον ίδιο σε αποστολή. Από εκείνη τη στιγμή, ο πρώην υπουργός Άμυνας του Μπους του Πρεσβύτερου έγινε το σκληρό πρόσωπο μιας νέας εποχής: αυξημένες προεδρικές εξουσίες, επιθετικό δόγμα προληπτικού πολέμου, μυστικές επιχειρήσεις, φυλακές τύπου Γκουαντάναμο και «ενισχυμένες ανακρίσεις» που η διεθνής κοινότητα χαρακτήρισε βασανιστήρια.

Το 2003, ο Τσέινι ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της εισβολής στο Ιράκ, επικαλούμενος ανύπαρκτα όπλα μαζικής καταστροφής και υποτιθέμενες σχέσεις του Σαντάμ Χουσεΐν με την αλ Κάιντα. Ήταν η απόφαση που θα στοίχειωνε την αμερικανική πολιτική για δεκαετίες. Και θα πλήγωνε βαθύτατα τον κόσμο. Λακωνικός, αυστηρός, με το βλέμμα στραμμένο στη δομή της εξουσίας, ο Τσέινι δεν ήταν ποτέ χαρισματικός ρήτορας, αλλά ένας δεινός διαχειριστής παρασκηνίου. Από βοηθός του Ντόναλντ Ράμσφελντ στα χρόνια του Νίξον και του Φορντ, μέχρι υπουργός Άμυνας του Τζορτζ Μπους και διευθύνων σύμβουλος της Halliburton, ήξερε πώς να κινείται στο κέντρο ισχύος της Ουάσιγκτον.

Ως αντιπρόεδρος, μετέτρεψε το αξίωμα σε παράλληλο κέντρο αποφάσεων. Διαμόρφωσε την ενεργειακή πολιτική, επέκτεινε τις εξουσίες του προέδρου και βρισκόταν πάντα ένα βήμα μπροστά από τα γεγονότα. Πολλοί στη Δύση τον έβλεπαν ως τον πραγματικό πρόεδρο.

Οι μεταπολεμικές έρευνες αποκάλυψαν ότι οι αιτιάσεις για τα ιρακινά όπλα ήταν λανθασμένες — ωστόσο ο Τσέινι δεν μετανόησε ποτέ. «Θα το έκανα ξανά σε ένα λεπτό», είχε πει το 2014, μετά την έκθεση της Γερουσίας που χαρακτήριζε τις πρακτικές ανακρίσεων «βίαιες και αναποτελεσματικές». Το 2009, αποχωρώντας από τον Λευκό Οίκο με ποσοστά αποδοχής 31%, ήταν ήδη η πιο μισητή και η πιο καθοριστική φιγούρα της διακυβέρνησης Μπους.

Παρά το σκληρό του προφίλ, ο Τσέινι υποστήριξε δημόσια το δικαίωμα στον γάμο ομόφυλων ζευγαριών — σεβόμενος την κόρη του Μέρι — και τάχθηκε κατά της απαγόρευσης που προωθούσε η ίδια η κυβέρνησή του. Ήταν μια από τις ελάχιστες στιγμές που αποκάλυψε την ανθρώπινη ρωγμή πίσω από τον ψυχρό τεχνοκράτη.

Στα τελευταία του χρόνια, ο Τσέινι ήρθε σε ανοιχτή ρήξη με το κόμμα του και τον Ντόναλντ Τραμπ. Στις εκλογές του 2024, ψήφισε την Καμάλα Χάρις — σηματοδοτώντας το τέλος μιας εποχής για το ρεπουμπλικανικό κατεστημένο που ο ίδιος κάποτε ενσάρκωνε.

Ο Τσέινι θα μείνει στην Ιστορία ως ο πιο ισχυρός αλλά και αμφιλεγόμενος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, ο άνθρωπος που καθόρισε την παγκόσμια πολιτική μετά την 11η Σεπτεμβρίου και ενσάρκωσε όσο λίγοι το δόγμα της ασφάλειας με κάθε τίμημα.

Πηγή: naftemporiki