Πέθανε στα 68 του ο γιος του Νίκου Μπελογιάννη

Πέθανε στα 68 του ο γιος του Νίκου Μπελογιάννη

Στο Λαϊκό Νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν το τελευταίο δεκαήμερο για χρόνιο πρόβλημα υγείας άφησε την τελευταία του πνοή ο Νίκος Μπελογιάννης, γιος του “ανθρώπου με το γαρύφαλλο”.

Ήταν γιος του αγωνιστή της αριστεράς Νίκου Μπελογιάννη και πήρε το ίδιο όνομα λόγω της επιμονής της γιαγιάς του, παρότι ο πατέρας του ήθελε να τον βάφτιζαν Βίκτωρα. Μητέρα του ήταν η αγωνίστρια και δημοσιογράφος Ελλη Παππά. Γεννήθηκε στη φυλακή και μέχρι να αποφυλακιστεί η μητέρα του έμενε με τη θεία του, τη συγγραφέα Διδώ Σωτηρίου, αδελφή της Έλλης Παππά. Η Έλλη Παππά πέθανε στα 89 της το 2009. Η Διδώ Σωτηρίου είχε πεθάνει το 2004.

 

Σπούδασε χημικός μηχανικός αλλά ήταν και διανοούμενους και συγγραφέας. Έγραψε μεταξύ άλλων το «Σταλινισμός: Η τέταρτη μονοθεϊστική θρησκεία» και για την εμπειρία του από τα μνημόνια το «Αυτά λοιπόν τα νέα του Αλέξανδρου -Στιγμιότυπα της μνημονιακής εποχής αριστεράς και δεξιάς»». Ο Νίκος Μπελογιάννης είχε να επιδείξει σημαντικό έργο στην προστασία της αρχαιολογικής κληρονομιάς και της συντήρησης των μνημείων, μέσα από το έργο που προσέφερε ως επικεφαλής του Κέντρου Λίθου του υπουργείου Πολιτισμού.

Κουβαλούσε σε όλη του τη ζωή στην πλάτη πολύ βαριά ονόματα, του πατέρα και της μητέρας του, αλλά και της θείας του, από τα οποία αναγκάστηκε να ετεροπροσδιοριστεί. Όπως σε διάφορες συνεντεύξεις του είχε πει ο ίδιος:

«Γνώριζα πως η πολιτική είναι σκέτη μπόχα. Ούτε με τη συγγραφή ήθελα να ασχοληθώ, ούτε με τη δημοσιογραφία –για να μη γίνονται συγκρίσεις. Κι έτσι έγινα χημικός μηχανικός. Ό,τι κι αν έλεγαν οι διάφορες θείτσες, του τύπου «παιδάκι μου, να γίνεις σαν τον πατέρα σου και να τον ξεπεράσεις!», εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να τις ακούσω. Εννοώντας όλων των ειδών τις «θείτσες». Όταν ο πατέρας πεθάνει πριν από τη βάφτιση του παιδιού, το ‘χουμε να βαφτίζεται το παιδί με τ’ όνομά του. Κανονικά, είχε πει ο ίδιος, ήθελε να με βγάλουνε «Βίκτωρα». Αλλά η γιαγιά μου, η μάνα του, είχε πει «όχι, το παιδί θα βγει Νίκος!»

»Στη δεκαετία του ’60 ήτανε «πρόβλημα» το όνομα Νίκος Μπελογιάννης, με τους χαφιέδες έξω απ’ το σπίτι να παρακολουθούν. Στο σχολείο, άλλοι καθηγητές με κατατρέχανε, άλλοι έδειχναν πως συμπαραστέκονται. Μετά ήρθε η Χούντα και εκεί ήταν ένα γερό πρόβλημα. Κι ύστερα, έγινε το ανάποδο –ξεκίνησαν οι πιέσεις απ΄τα΄ Αριστερά: «Παιδάκι μου, να γίνεις σαν τον πατέρα σου!». Μιλάμε για γερές πιέσεις από τον Περισσό, στις οποίες δεν υπήρχε περίπτωση να ανταποκριθώ, γιατί είχα ξεκαθαρίσει τη θέση μου απέναντί τους – δεν ήθελα ούτε να τους ξέρω!

»Ο πατέρας μου ήταν ο διανοούμενος της Αριστεράς, το πιο φωτισμένο πνεύμα, που απλώς προέτρεξε της εποχής του πάρα πολύ. Και, φυσικά, ήταν ανεπιθύμητος σε όλους γι’ αυτόν το λόγο –και στη Δεξιά και στην Αριστερά».

Με γραπτές οδηγίες, ανέθεσε στους φίλους του την αποτέφρωση της σωρού του, ορίζοντας σαφώς πως δεν επιθυμεί να προηγηθεί ή να ακολουθήσει οποιαδήποτε τελετή.

 

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι