Ποιοι διεκδικούν τον «θρόνο» του Γιούνκερ

Σε εξέλιξη είναι οι ευρωεκλογές σε αρκετές χώρες και το ενδιαφέρον, πέρα από την σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εστιάζεται και στο ποιος θα πάρει την θέση του απερχόμενου Γιούνκερ στην θέση του προέδρου της ΕΕ.

Από το 2014 και έπειτα τα πολιτικά κόμματα τείνουν να συμφωνούν στο πρόσωπο που θα είναι ο «κορυφαίος υποψήφιός» τους (‘Spitzenkandidat’–Spitzenkandidaten στον πληθυντικό) και θα ηγείται της προεκλογικής τους εκστρατείας σε ολόκληρη την ΕΕ, το ίδιο πρόσωπο που θα είναι ο επίσημος υποψήφιος του κόμματος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ο κορυφαίος υποψήφιος που θα έχει οριστεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και θα κατορθώσει να αποκτήσει πλειοψηφία στο Ευρωκοινοβούλιο, θα εκλεγεί πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με ψηφοφορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στις ευρωεκλογές αυτές το πρόσωπο αυτό θα διαδεχτεί τον σημερινό πρόεδρο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Σε αυτές τις ευρωεκλογές υποψήφιοι για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι:

Μάνφρεντ Βέμπερ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα-ΕΛΚ)– Γερμανός, 47 ετών

Ο Γερμανός πολιτικός μηχανικός διετέλεσε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το 2014 (στα 41 του χρόνια ήταν ο νεότερος ηγέτης της ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο εκείνη της εποχή). Υπήρξε ευρωβουλευτής από το 2004. Είναι μέλος της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης Βαυαρίας. Ξεκίνησε την πολιτική σταδιοδρομία του στην ηλικία των 29 ετών. Προέρχεται από την πιο συντηρητική πτέρυγα του ΕΛΚ και εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τις πιο σκληρές θέσεις του κόμματος ειδικά σε ζητήματα όπως το μεταναστευτικό και η αμυντική πολιτική

Φρανς Τίμερμανς (Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα-ΕΣΚ)–Ολλανδός, 57 ετών

Ο Φρανς Τίμερμανς είναι Ολλανδός πολιτικός και διπλωμάτης, ο οποίος από το 2014 κατέχει τη θέση του Α΄ Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αρμόδιος για τη βελτίωση της νομοθεσίας, τις διοργανικές σχέσεις, το κράτος δικαίου και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Ο Τίμερμανς προηγουμένως υπήρξε υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας από το 2012 έως το 2014 στη δεύτερη κυβέρνηση του Μαρκ Ρούτε και υφυπουργός Εξωτερικών από το 2007 έως το 2010 στην τέταρτη κυβέρνηση του Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε, αρμόδιος για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Ήταν μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων για το Εργατικό Κόμμα από το 1998 έως το 2007 και ξανά από το 2010 έως το 2012. Έχει σπουδάσει Γαλλική Φιλολογία και Ιστορία και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Κοσμοπολίτης και εγγονός ανθρακωρύχων ο Τίμερμανς συμπυκνώνει ταυτόχρονα προοδευτικό και μετριοπαθή λόγο.

Γιαν Ζαχραντίλ (Συμμαχία Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών ACRE / Oμάδα ECR)–Tσέχος, 56 ετών

Μέλος του τσέχικου δεξιού Δημοκρατικού Κόμματος των Πολιτών (ODS) και ευρωβουλευτής από τότε που η Δημοκρατία της Τσεχίας έγινε μέλος της ΕΕ το 2004 ο Ζαχραντίλ ενεπλάκη στην πολιτική της χώρας του το 1992 όταν εξελέγη στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της Τσεχοσλοβακίας. Έπειτα από την διαίρεση της χώρας το 1993 έγινε σύμβουλος επί της εξωτερικής πολιτικής του Βάτσλαβ Κλάους, του πρώτου πρωθυπουργού της Δημοκρατίας της Τσεχίας. Υποστηρίζει τις μεταρρυθμίσεις για την αποκέντρωση της ΕΕ από τις Βρυξέλλες και την ενίσχυση των εξουσιών των χωρών μελών, ζητεί περισσότερες εξουσίες για τα εθνικά κοινοβούλια και μεγαλύτερη έμφαση στο ελεύθερο εμπόριο. Διετέλεσε ερευνητής στο Ινστιτούτο Χημικής Τεχνολογίας της Πράγας.

Mαγκρέτε Βεστάγκερ (Συμμαχία των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών στην Ευρώπη -ALDE) — Δανή, 50 ετών

«Κυρία των φόρων», όπως την αποκαλεί ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, η Επίτροπος Ανταγωνισμού έχει γίνει μία από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες των ευρωπαϊκών θεσμών. Κόρη λουθηρανών, υπουργός Παιδείας στα 30 της, πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Δανίας, η Βεστάγκερ αναδείχτηκε, στα μέσα Φεβρουαρίου, από τον οργανισμό BCW σε συνεργασία με την EurActiv, στην πιο δημοφιλή Επίτροπος. Η Δανή Επίτροπος Ανταγωνισμού, η οποία ανέλαβε τα καθήκοντά της το 2014, χαρακτηρίζεται πολύ απλή από τους συναδέλφους της που λένε ότι είναι ευχάριστο να συνεργάζεται κάποιος μαζί της, ότι είναι ένας άνθρωπος που εμπνέει οικειότητα και ότι είναι ιδιαίτερα αγαπητή στο Σώμα των Επιτρόπων. Η Βεστάγκερ ακολούθησε τον δρόμο του πατέρα της, ο οποίος είχε εκλεγεί βουλευτής με το SLP (Σοσιαλφιλελεύθεροι), ένα κόμμα που χρονολογείται από το 1905, αλλά σήμερα η εκλογική δύναμή του είναι μικρή.

Η ίδια έγινε στα 21 της χρόνια μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος, καθώς και της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Αργότερα ανέλαβε τα ηνία του και έγινε η νεότερη αρχηγός κόμματος στην ιστορία της Δανίας. Το 1998, στα 30 της χρόνια, διορίστηκε υπουργός Παιδείας και Εκκλησιαστικών Υποθέσεων και την περίοδο 2011-2014 διετέλεσε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης συνασπισμού της Χέλε Τόρνινγκ Σμιτ και διαχειρίστηκε τα χαρτοφυλάκια της Οικονομίας και των Εσωτερικών.

Γκι Φέρχοφστατ (Συμμαχία των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών στην Ευρώπη – ALDE) — Βέλγος, 66 ετών

Διετέλεσε πρωθυπουργός από το 1999 ως το 2008. Από το 2009 ηγείται του ALDE. Σπούδασε Νομικά στη Γάνδη και εξελέγη βουλευτής το 1985. Υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και Υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Μαρτένς. Πήρε το παρατσούκλι «Baby Thatcher» εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας του. Το 1991 ως ηγέτης της αντιπολίτευσης πλέον, απέτυχε να σχηματίσει κυβέρνηση και άλλαξε το όνομα του κόμματος PVV σε Φλαμανδοί Φιλελεύθεροι και Δημοκράτες (VLD).

Η ALDE δεν επέλεξε Spitzenkandidat για τον προεδρικό θώκο της Κομισιόν. Αντ’ αυτού παρουσίασε μια λίστα με επτά ονόματα την οποία ονόμασε “Team Europe”. Επτά στελέχη της ενφανίζονται ως υποψήφιοι για την κορυφαία θέση της ΕΕ με τα δύο προαναφερθέντα–την επίτροπο Ανταγωνισμού και τον κοινοβουλευτικό της ηγέτη να διατηρούν έναν πιο διακριτό ρόλο ανάμεσα στους επτά. Τα υπόλοιπα πρόσωπα στην λίστα είναι: Νίκολα Μπέερ (γγ του γερμανικού Φιλελεύθερου Κόμματος FDP), Έμα Μπονίνο (ιταλίδα γερουσιαστής), Βιολέτα Μπουλτς (σλοβένα Επίτροπος Κινητικότητας και Μεταφορών), Καταλίν Τσεχ (ιδρυτικό στέλεχος του ουγγρικού κινήματος Momentum), Λούις Γκαρισάνο (επικεφαλής οικονομικής και εργασιακής πολιτικής του ισπανικού κόμματος Ciudadanos και αντιπρόεδρος της ALDE).

Σκα Κέλερ και Μπας Αϊκχουτ

Η Γερμανίδα ευρωβουλευτής βρίσκεται στη δεύτερη θητεία της. Εξελέγη για πρώτη φορά το 2009 σε ηλικία 28 ετών. Κάτοχος πτυχίων στις Ισλαμικές Σπουδές και τις Τουρκικές και Εβραϊκές Σπουδές από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και από το πανεπιστήμιο Σαμπαντσί της Κωνσταντινούπολης, η Κέλερ το 2001 εντάχθηκε στη νεολαία του κόμματος των Πρασίνων. Είναι γνωστή για την δέσμευσή της στην καταπολέμηση της διαφθοράς στην ΕΕ. Τον Φεβρουάριο του 2018 συμμετείχε σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της διαφθοράς στη Βουλγαρία. Έκοψε το όνομά της, Φραντσίσκα, κάνοντάς το Σκα γιατί όπως εξήγησε δεν της αρέσει να την αποκαλούν Φράντσι (το όνομα παραπέμπει στη γερμανική φυλή των Φράγκων).

Ευρωβουλευτής από το 2009 και μέλος των Πράσινων Αριστερών, του οικολογικού κόμματος της Ολλανδίας, ο Μπας Αϊκχουτ είναι ο άνδρας υποψήφιος των Πρασίνων.

Φιλικός και πειστικός, είναι αφοσιωμένος στην μάχη για έναν καλύτερο πλανήτη. Θεωρεί ότι το Ευρωκοινοβούλιο, όπου ο μέσος όρος ηλικίας των ευρωβουλευτών είναι πάνω από 50, πρέπει να ενισχυθεί με νεότερα πρόσωπα τα οποία θα πρέπει να δείξουν ότι οι νέοι μπορούν να είναι πολιτικά ενεργοί. Έχει εργαστεί ως ερευνητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας και Περιβάλλοντος της Ολλανδίας και υπήρξε εκπρόσωπός του για το θέμα της βιωσιμότητας των βιοκαυσίμων.

Βιολέτα Τόμιτς και Νίκο Κούε (Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς-Ομάδα GUE/NGL

Πρώην θεατρική ηθοποιός η Βιολέτα Τόμιτς μεγάλωσε στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Σπούδασε υποκριτική στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα και έπαιξε στο θέατρο της πόλης πριν την κερδίσει η τηλεόραση. Η Σλοβενία έγινε ανεξάρτητη το 1991 και μπήκε στην ΕΕ το 2004. Δέκα χρόνια αργότερα η Τόμιτς έκανε τα πρώτα βήματα στην πολιτική και έγινε βουλευτής στο κοινοβούλιο της Σλοβενίας. Το 2018 προσχώρησε στο Συμβούλιο της Ευρώπης με έδρα το Στρασβούργο χρησιμοποιώντας τη θέση της εκεί για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.

Γιος μεταλλεργάτη και μεταλλεργάτης ο ίδιος, ο Κουέ διετέλεσε γγ της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Βελγίου. Η οικογένειά του ήταν πολιτικοί πρόσφυγες από την Ισπανία, απ΄όπου και έφυγαν για να γλιτώσουν από τη δικτατορία του Φράνκο. Μεγάλωσε στη Λιέγη σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και ξεκίνησε να ασχολείται με την πολιτική από τα εφηβικά του χρόνια. Ως ακτιβιστής της συνομοσπονδίας εργατών συμμετείχε σε πολλές κινητοποιήσεις και έδωσε αγώνα για την μισθολογική ισότητα των γυναικών συναδέλφων του.

Οριολ Ζουνκερας (Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία (EFA) – πολιτική ομάδα των Πράσινων): Ισπανός, 49 ετών

Ο ηγέτης του καταλανικού κόμματος της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς (ERC) βρίσκεται φυλακισμένος εξαιτίας της συμμετοχής του στο καταλανικό δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση της περιοχής. Έχει υπάρξει δήμαρχος του Σαν Μπισένς ντελ Ορτς. Με σπουδές στη Σύγχρονη Ιστορία και διδακτορικό στην ιστορία της οικονομικής σκέψης , εργάστηκε ως καθηγητής στο Τμήμα Μοντέρνας και Σύγχρονης Ιστορίας στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης. Στις ευρωεκλογές του 2009 εκλέχθηκε ως ανεξάρτητος και εντάχθηκε στη Συμμαχία των Πρασίνων.

Έγινε βουλευτής του καταλανικού κοινοβουλίου τον Νοέμβριο του 2012 και τέθηκε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του. Έναν μήνα αργότερα υπέγραψε με τον τότε πρόεδρο της Ζενεραλιτάτ, τον Αρτούρ Μας, συμφωνία σταθεροποίησης της κυβέρνησης που όριζε το 2014 ως το έτος διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας. Στις καταλανικές εκλογές του 2015 συμμετείχε στον συνασπισμό “Μαζί για το Ναι”. Ορίστηκε αντιπρόεδρος της καταλανικής κυβέρνησης και υπεύθυνος για το τμήμα Οικονομικών.