Προκόπης Παυλόπουλος: "Η κλιματική αλλαγή και το σύνδρομο του "Επιμηθέα"

Μιλώντας στο Συνέδριο, που οργανώθηκε στο “Ίδρυμα Ευγενίδου” με αντικείμενο την “Βιώσιμη Ανάπτυξη και το Περιβάλλον”, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ακαδημαϊκός και Επίτιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ κ. Προκόπιος Παυλόπουλος ανέπτυξε το θέμα: “Η Κλιματική Αλλαγή και το Σύνδρομο του “Επιμηθέα”: Το έλλειμμα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης”. Στο πλαίσιο της ομιλίας του ο κ. Προκόπιος Παυλόπουλος επισήμανε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Πολλά συγκλίνουν στην ανησυχητική διαπίστωση ότι στην εποχή μας κυριαρχεί, και μάλιστα διεθνώς, ένα αίσθημα αβεβαιότητας το οποίο καταλήγει, μεταξύ άλλων βεβαίως, και στην έλλειψη εμπιστοσύνης ως προς την ικανότητα του κάθε κρατικού μηχανισμού να διαχειρισθεί “τις τύχες” του κοινωνικού συνόλου, μέσα στην δίνη των σύγχρονων μεγάλων και πολυδιάστατων προκλήσεων.

Αυτό το αίσθημα αβεβαιότητας οφείλεται, κατά πρώτο λόγο, στις «αναταράξεις» που προκαλούν, στο πλαίσιο του κοινωνικοοικονομικού γίγνεσθαι, από την μια πλευρά ορισμένες πτυχές της, γενικευμένης πλέον, Οικονομικής Παγκοσμιοποίησης. Και, από την άλλη πλευρά, η προϊούσα οικολογική ανισορροπία, λόγω της Κλιματικής Αλλαγής. Όπως είναι ευνόητο, οι δύο αυτές αιτίες δημιουργίας του αισθήματος αβεβαιότητας συνδέονται μεταξύ τους, αν αναλογισθεί κανείς το ότι η Κλιματική Αλλαγή έχει τις ρίζες της, εν πολλοίς, στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι φορείς της Οικονομικής Παγκοσμιοποίησης την εν γένει οικονομική ανάπτυξη και τους όρους εκδήλωσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας, η οποία την προωθεί παγκοσμίως, και δη κατά προτεραιότητα.

Επιτρέψατέ μου, όμως, στο πλαίσιο της εισήγησής μου να σταθώ μόνο στο ζήτημα της Κλιματικής Αλλαγής. Και αρχίζω τονίζοντας ότι το ως άνω αίσθημα αβεβαιότητας επιτείνει, δυστυχώς, η τακτική του “Επιμηθέα”, την οποία τηρούν -με πρόσχημα κυρίως την ενίσχυση μιας πολλαπλώς αμφιλεγόμενης αναπτυξιακής πολιτικής, που κάθε άλλο παρά βιώσιμη αποδεικνύεται- και η Διεθνής Κοινότητα αλλά και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, θέτοντας στο περιθώριο την εφαρμογή πολλών και κρίσιμων ρυθμίσεων, οι οποίες έχουν θεσπισθεί για την Κλιματική Αλλαγή στο πλαίσιο της κανονιστικής παραγωγής των αρμόδιων οργάνων του ΟΗΕ. Ιδίως δε των ρυθμίσεων των εμβληματικών διεθνών συμβάσεων, οι οποίες συνήφθησαν στο Ρίο ντε Τζανέιρο, το 1992, στο Κιότο, το 1997 και κατ’ εξοχήν στο Παρίσι, το 2016.

Τις συνθήκες αβεβαιότητας για το μέλλον που, όπως ήδη επισημάνθηκε, προκαλούν οι ιδιομορφίες της σύγχρονης Οικονομικής Παγκοσμιοποίησης και η “επικυριαρχία” του “οικονομικού” επί του “θεσμικού” -η οποία οφείλεται εν πολλοίς σε αυτές- επιτείνει η οικολογική ανισορροπία. Μια ανισορροπία η οποία, επιπροσθέτως, βαίνει ραγδαίως επιδεινούμενη για τον Πλανήτη, όντας απόρροια ενός ανεύθυνου, διεθνώς, «μιθριδατισμού» ως προς τις επιπτώσεις της αλλά και μιας καταστροφικής “επιμηθεϊκής” νοοτροπίας ως προς τα επώδυνα αποτελέσματα των επιπτώσεων τούτων.

Πρέπει δε να διευκρινισθεί ότι οι συνθήκες αβεβαιότητας για το μέλλον του Ανθρώπου και της Ανθρωπότητας, λόγω της κατά τα ως άνω επιδεινούμενης οικολογικής ανισορροπίας στον Πλανήτη, έχουν τις ρίζες τους από την μια πλευρά στις οικονομικές επιπτώσεις της παγκοσμίως, οι οποίες επιβαρύνουν, δραματικά, την παγκόσμια οικονομική κρίση και τις εξ αυτής προκύπτουσες ανισότητες. Ανισότητες, οι οποίες εξανεμίζουν το κατά κεφαλήν εισόδημα και γιγαντώνουν τις διαστάσεις της φτώχειας, με όλες τις εντεύθεν «εκρήξεις» που κάθε άλλο παρά διευκολύνουν τις συνθήκες ομαλής κοινωνικής ζωής και στήριξης της συνοχής του κοινωνικού ιστού.

Και, από την άλλη πλευρά -κάτι το οποίο δεν πρέπει να αγνοούμε, το αντίθετο μάλιστα- στην εφιαλτική, κυριολεκτικώς, υποβάθμιση των συνθηκών ζωής, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα καθώς και στις οικονομικώς ασθενέστερες Χώρες σε γενικευμένο βαθμό. Ουδείς δε δικαιούται να υποστηρίζει ότι αυτή η, εξίσου εφιαλτική, πραγματικότητα του ήταν ή του είναι άγνωστη όταν, σε καθημερινή βάση, τα ΜΜΕ και το Διαδίκτυο την αποτυπώνουν “δια ζώσης”, εκπέμποντας ταυτοχρόνως -ακόμη και αν δεν το επιδιώκουν ευθέως –”ηχηρά” σήματα κινδύνου γι’ αυτό που μας περιμένει στο άμεσο και, κυρίως, στο απώτερο μέλλον», ανέφερε μεταξύ άλλων ο πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.