Προς ΗΠΑ: Το “πρόβλημα Τουρκία” δεν ισούται με τον Ερντογάν και τους S-400…

Το 62,8% των Τούρκων υποστηρίζει την προμήθεια των ρωσικών συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας S-400, ασχέτως του γεγονότος ότι οδηγεί σε κρίση με τις ΗΠΑ! Αυτό δείχνει πρόσφατη έρευνα που έγινε σε δείγμα 9.000 ατόμων από την εταιρεία δημοσκοπήσεων Αρέντα. Είναι εντυπωσιακό ότι μόλις το 15,3% υποστηρίζει ότι η Άγκυρα θα πρέπει να κάνει πίσω, ενώ το 21,9% δηλώνει ότι δεν έχει άποψη για το θέμα.

Η στάση που τηρεί ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είναι απολύτως άκαμπτη και δεν αποκλείεται το εντυπωσιακό ποσοστό που υποστηρίζει επί της ουσίας τη ρήξη με τις ΗΠΑ, να “ευθύνεται” σε μεγάλο βαθμό για την επίσημη τουρκική στάση. Ο Ερντογάν που βρίσκεται υπό πίεση στο εσωτερικό και το εξωτερικό, ξεκάθαρα ποντάρει στην υποδαύλιση κάθε λογής εθνικιστικού αντανακλαστικού των Τούρκων για να μην απειληθεί η εξουσία του.

Η αμετροέπεια που εκπέμπει ο λόγος του –έφτασαν να απειλούν με αντίποινα τις ΗΠΑ– απέχει παρασάγγας από μια απλή ερμηνεία που θα μπορούσε να υιοθετήσει και να προβάλει, το ότι από τη στιγμή που καλώς ή κακώς μπήκε υπογραφή στο συμβόλαιο για το ρωσικό σύστημα, η Τουρκία δεν μπορεί να κάνει πίσω.

Προφανώς υπάρχει και θέμα απώλειας της αξιοπιστίας της Τουρκίας, αφού με τις επιλογές του, ο Τούρκος πρόεδρος έβαλε μόνος του τον εαυτό και το καθεστώς του στη γωνία. Επειδή η τουρκική οικονομία είναι κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού, είναι βέβαιο ότι διά της ρητορικής κλιμάκωσης ο Ερντογάν επιχειρεί να εφεύρει τον συνήθη βολικό αποδιοπομπαίο τράγο για να του φορτώσει την οικονομική καταστροφή που βρίσκεται επί θύραις.

Ωστόσο, ο σημερινός ηγέτης της Τουρκίας αναλαμβάνει τόσο μεγάλα ρίσκα που θα μπορούσε να μείνει στην Ιστορία ως ένα πρόσωπο που κατέστρεψε την Τουρκία… αφού πρώτα την απογείωσε οικονομικά. Οι διεργασίες που έχουν τεθεί σε κίνηση, σε πολλαπλά επίπεδα, είναι τέτοιες, που μπορούν να φέρουν αλλαγές οι οποίες θα αλλάξουν οριστικά τον μεταπολεμικό (Β’ ΠΠ) κόσμο, όπως τον γνωρίζαμε, αν και τις τελευταίες δεκαετίες οι διεργασίες “αναμόρφωσής του” ήταν διαρκείς. Δεν έδειχναν όμως να απειλούνται κάποιες σταθερές…

Είναι φανερό ότι η παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα διέρχεται μια ιστορική στιγμή όπου η καταστροφή της οικονομίας του αντιπάλου με τρόπους άλλους από τους παραδοσιακούς (π.χ. τον βομβαρδισμών κρισίμων υποδομών) είναι πολύ αποτελεσματικότερο όπλο. Τουλάχιστον για την ισχυρότερη χώρα του κόσμου…

Ωστόσο, είναι εξίσου πιθανό, η Τουρκία να πάσχει σοβαρά από το σύνδρομο της “ομαδικής σκέψης” (group think). Δηλαδή, η αδυναμία άρθρωσης πολιτικού ή άλλου επιχειρήματος μη αρεστού στον παντοδύναμο ηγέτη, αφού εάν εκνευριστεί οι συνέπειες μπορεί να είναι πολύ χειρότερες από το να πέσει κανείς σε πολιτική δυσμένεια, οδηγεί τους πάντες σε προσαρμογή με τις απόψεις και τις αντιλήψεις του Ερντογάν.

Δημιουργείται έτσι μια συλλογική πεποίθηση μέσω της διαδικασίας προσαρμογής σε όσα λέγονται από τον Τούρκο πρόεδρο και τον κύκλο των φανατικών ή/και ιδεοληπτικών… συν θρησκόληπτων, με αποτέλεσμα όλοι μαζί να κινούνται σταθερά προς τον γκρεμό. Είναι πολύ πιθανό, η πεποίθηση στα ανώτατα “πατώματα” της εξουσίας στην Τουρκία, να είναι πως με τη στάση της η Τουρκία αλλάζει τον κόσμο, καθώς ενισχύεται ο συνασπισμός της Ρωσίας με την Κίνα να αντιμετωπίσουν τον αμερικανικό ηγεμονισμό….