Ρηματική διακοίνωση από Ελλάδα, Κύπρο, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Μπαχρέιν

Με ρηματική διακοίνωση που επέδωσαν στη Γενική Γραμματεία του ΟΗΕ οι μόνιμες αντιπροσωπείες της Ελλάδας, της Κύπρου, της Αιγύπτου, του Μπαχρέιν και της Σαουδικής Αραβίας, ζήτησαν να μην εγκριθεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Υπενθυμίζεται ότι το μνημόνιο είχε υπογραφεί στην Κωνσταντινούπολη, στις 27 Νοεμβρίου 2019, μεταξύ της κυβέρνησης της Τουρκίας και της «Κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης» (GNA) της Λιβύης, για την οριοθέτηση θαλασσίων περιοχών δικαιοδοσίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες  ο ΟΗΕ δεν προτίθετο να εγγράψει το μνημόνιο πριν από το Σεπτέμβριο. Επικαλούμενοι το ψήφισμα 73/210 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, οι πέντε πρέσβεις σημειώνουν ότι “η εγγραφή δεν πρέπει να λάβει χώρα, μέχρις ότου η συνθήκη ή η διεθνής συμφωνία έλθει σε ισχύ μεταξύ 2 ή περισσοτέρων μερών, που σημαίνει ότι η επιβεβαίωση ότι είναι σε ισχύ αποτελεί προϋπόθεση εγγραφής”.

Επίσης  πρέπει να συνοδεύεται με επικυρωμένο αντίγραφο της, μαζί με δήλωση ότι το αντίγραφο είναι αληθές και ολοκληρωμένο, αλλά και τη μέθοδο με την οποία τίθεται σε ισχύ.

Δεν συναίνεσε η Βουλή

«Είναι προφανές ότι το μνημόνιο δεν πληροί τις διαδικασίες καταχώρισης που ορίζονται στα άρθρα 5/1 και 2 του παραρτήματος και ιδιαίτερα ότι κάθε συνημμένη δήλωση που πιστοποιεί την ημερομηνία και τη μέθοδο έναρξης ισχύος θα ήταν ψευδής και άκυρη, δεδομένου ότι ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης κατέστησε σαφές σε επίσημη επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν επικύρωσε και δεν αποδέχεται το Μνημόνιο. Η καταχώριση του Μνημονίου παρά την κρίσιμη αυτή προϋπόθεση δεν θα ήταν σύμφωνη με το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης Α / RES / 73/210», αναφέρει η διπλωματική νότα.

Ένα ακόμη επιχείρημα αφορά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση Εθνικής Συνεννόησης δημιουργήθηκε βάση συμφωνίας που επικυρώθηκε με το ψήφισμα 2259 του ΣΑ και το μνημόνιο παραβιάζει κατάφωρα τους όρους του.

«Ιδίως το άρθρο 8/2 (f) που ορίζει ότι οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου Προεδρίας του Συμβουλίου Υπουργών (το «Συμβούλιο Προεδρίας») στο σύνολό του, όχι του Προέδρου του ξεχωριστά, περιλαμβάνουν σύναψη «διεθνών» συμφωνιών και συμβάσεων υπό τον όρο ότι εγκρίνονται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων».

«Αυτό το άρθρο αγνοήθηκε εξ ολοκλήρου από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Προεδρίας υπογράφοντας μονομερώς το μνημόνιο συμφωνίας και δεν επιδίωξε την επικύρωσή του από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, επομένως το μνημόνιο δεν τέθηκε σε ισχύ. Αυτό είναι προφανές από την προαναφερθείσα επιστολή που απηύθυνε ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης στον Γενικό Γραμματέα», αναφέρει η διπλωματική νότα.

Παρουσιάσθηκε ως διεθνής συμφωνία

Επιπρόσθετα τονίζεται ότι «η απόρριψη του μνημονίου από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης μπορεί να σημαίνει μόνο ότι δεν έχει τεθεί σε ισχύ βάσει του διεθνούς δικαίου. Ενώ το μνημόνιο παρουσιάζεται ως τέτοιο για να αποφύγει την εσωτερική διαδικασία που καθορίζεται στη Λιβυκή Πολιτική Συμφωνία (LPA), εκπονήθηκε σκόπιμα και ταυτόχρονα παρουσιάστηκε με τη μορφή διεθνούς συμφωνίας, προκειμένου να είναι επιλέξιμη για εγγραφή στα Ηνωμένα Έθνη».

Σημειώνει επίσης ότι βάση του άρθρου ¼ του LPA η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφιλίωσης έπαψε να υφίσταται, ενώ βάση του άρθρου 1/3 η σύσταση του προεδρικού συμβουλίου είναι ατελής και η σύνθεσή δεν είναι πλήρης μετά από παραιτήσεις μελών και «δεν είναι αντιπροσωπευτικό της Λιβύης με τις διαφορετικές περιοχές της».

Οι διεθνείς διαστάσεις στο επίκεντρο

Οι πέντε πρέσβεις επισημαίνουν στο ΓΓ του ΟΗΕ ότι τα Ηνωμένα Έθνη, κατά την επεξεργασία ενός αιτήματος καταχώρησης συνθήκης, θα πρέπει να εξετάσουν μαζί με τις εθνικές διαστάσεις, ορισμένες διεθνείς διαστάσεις.

«Από την άποψη αυτή, η καταχώριση του Μνημονίου Συναντίληψης εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα διεθνούς χαρακτήρα, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου του Οργανισμού. Η Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, μέσω του Ειδικού Εκπροσώπου του Γενικού Γραμματέα, διευκόλυνε και ενέκρινε το LPA και τους όρους του. Το Συμβούλιο Ασφαλείας ενέκρινε επίσης το LPA και τους όρους του με την απόφαση 2259 (2015) του Συμβουλίου Ασφαλείας. Κατά συνέπεια, η Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, καταγράφοντας αυτό το μνημόνιο, θα αγνοούσε τις πράξεις που προφανώς αποσκοπούν στη διακοπή και την παρεμπόδιση της εφαρμογής του LPA, εξελίξεις που, ο Γενικός Γραμματέας έχει ευθύνη, να υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας».

Σημειώνουν επίσης ότι το προαναφερθέν μνημόνιο ενίσχυσε τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, οι οποίες αυξήθηκαν ως αποτέλεσμα πρόσφατων παράνομων ενεργειών που προέρχονται από αυτό, οδηγώντας σε περαιτέρω πόλωση και υπονομεύοντας τις προσπάθειες για την επίτευξη της επιζητούμενης κατανόησης μεταξύ γειτονικών εθνών, διακυβεύοντας σοβαρά την ασφάλεια και τη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής.

Δια ταύτα

«Κατά συνέπεια, και με βάση τα νομικά επιχειρήματα που περιγράφονται στις παραγράφους 1-9 του παρόντος σημειώματος, οι Μόνιμες Αποστολές στον ΟΗΕ του Βασιλείου του Μπαχρέιν, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας, ζητούν από τη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών να μην καταγράψει το Μνημόνιο Συνεργασίας που υπεγράφη μεταξύ της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας και της Κυβέρνησης της Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης σχετικά με την οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο», καταληγει η διπλωματική νότα.