Ρουβίκωνας: Καλόμαθαν να ζητάμε άδεια για να βγούμε έξω

Στον εισαγγελέα αναμένεται να οδηγηθούν σήμερα τα επτά μέλη της αναρχικής συλλογικότητας Ρουβίκωνας που συνελήφθησαν μετά τη μοτοπορεία τους έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, το απόγευμα της Κυριακής. Αντιμετωπίζουν κατηγορίες για παραβάσεις του κώδικα οδικής κυκλοφορίας (επειδή θεωρείται ότι τα περίπου 15 μηχανάκια κατέλαβαν και τα δυο ρεύματα) καθώς και της αντίστασης κατά της αρχής (φέρονται να έσπρωξαν έναν αστυνομικό).

 

Συγκεκριμένα τα μέλη του Ρουβίκωνα, σύμφωνα με την αστυνομία, στις 4μ.μ.χτες παραβίασαν και κατέλαβαν και τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας στην οδό Βασ. Γεωργίου, προέβησαν σε επικίνδυνους ελιγμούς στην Ηρώδου Αττικού, ενώ έσπρωξαν και πέταξαν στο έδαφος έναν αστυνομικό, ο οποίος επιχείρησε να τους παρεμποδίσει. Οι προσαγωγές έγιναν μετά την πορεία και ήταν 16, εκ των οποίων τελικά οι επτά μετατράπηκαν σε συλλήψεις.

Ο Ρουβίκωνας ανήρτησε στο indymedia.gr το εξής κειμενο:

“Η κρίση γεννάει ευκαιρίες για όποιον έχει την δύναμη και τα μέσα. Οι πολλαπλές κρίσεις γεννούν πολλαπλές ευκαιρίες. Την δυναμη και τα μέσα την έχει το κράτος και οι καπιταλιστές. Και είμαστε σε μια περίοδο που η μία κρίση θα ακολουθεί την άλλη. Πρώτα η προσφυγική, η υγειονομική, μετά η οικονομική, μετά πιθανόν ξανά η υγειονομική κάπου στο βάθος η πολιτική…

Κράτος και κεφάλαιο έχουν ήδη κάνει φανερό ότι δεν θα αφήσουν τις ευκαιρίες όλων αυτών των κρίσεων να πάνε χαμένες. Τα εργατικά δικαιώματα υπονομεύτηκαν με το πρόσχημα της καραντίνας, προστατευόμενες περιοχές ιδιαίτερης περιβαλλοντικής αξίας δίνονται για αξιοποίηση στο κεφάλαιο, πρόσφυγες και Ρομά στοχοποιούνται με έναν ρατσισμό που συνδεδεμένος με την επιδημία παίρνει ναζιστική χροιά, και φυσικά καταστολή. Ακόμα περισσότερη καταστολή.

Από καθημερινά περιστατικά τρομοκρατίας αστυνομίας ή σωματοφυλάκων ανθρώπων του κράτους, στους δρόμους και στα αστυνομικά τμήματα, έως την σκληρή βία που ασκήθηκε στις πλατείες. Από το να τσακίζονται άτομα επειδή παραείναι μελαχρινοί, έως τους κατοίκους της Τήνου που παλεύουν για να προστατέψουν τον τόπο τους και χτυπιούνται. Από τις βρώμικες πρακτικές στην υπόθεση του απεργού πείνας Β. Δημάκη, έως την εκκένωση καταλήψεων και το πέταγμα στον δρόμο των προσφύγων που ζούσαν εκεί.

Το κράτος ασφαλώς και θα εκμεταλλευτεί την φόρα που του έδωσε η εφαρμογή της καραντίνας. Ασφαλώς και θα επιχειρήσει να διευρύνει τα όρια της κοινωνικής αποδοχής των κατασταλτικών του μεθόδων. Και για να το πετύχει από την μία βασίζεται στην δικτατορικού τύπου προπαγάνδα των ΜΜΕ αλλά και στο σταδιακό «λύσιμο των λουριών» στις δυνάμεις καταστολής ώστε να μετρήσει «μέχρι που το παίρνει» απέναντι στην κοινωνική βάση, απέναντι σε όλους μας.

Μπροστά μας είναι μια οικονομική κρίση, μπροστά μας είναι ανεργία, περικοπές μισθών και συντάξεων. Μπροστά μας είναι η επιδημία, μια νέα προσφυγική κρίση, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που κορυφώνονται. Η προοπτική κοινωνικών αναταραχών, η εξάντληση του πατερναλιστικού ρόλου που έπαιξε το κράτος το προηγούμενο τρίμηνο μπροστά στα πραγματικά προβλήματα που αναδύονται μας δείχνει πως έρχεται ξανά η εποχή του γκλομπ και όχι μόνο…

Σε τέτοιες περιόδους η πραγματικότητα έρχεται κυριαρχική και γκρεμίζει αυταπάτες, «εύκολους δρόμους» και αναθέσεις. Η κινητοποίηση και η οργάνωση, η άσκηση της μεγαλύτερη δυνατής πίεσης προς το κράτος και το κεφάλαιο είναι το πρώτο αμυντικό μέτρο που πρέπει να πάρουμε ως βάση.

Ένα προς ένα τα νέα προγεφυρώματα που δημιουργεί το καθεστώς στις ζωές και τα δικαιώματά μας, αμέσως μετά τα όσα μας απέσπασε την μνημονιακή περίοδο, πρέπει να πέσουν. Η καταστολή πρέπει να αντιμετωπιστεί και το κράτος να υποχρεωθεί σε αναδίπλωση πριν η κατάσταση αγριέψει πολύ περισσότερο. Καλόμαθαν με τον κόσμο να ζητάει άδεια για να βγει από το σπίτι και είναι πολύ πρόθυμοι να θεωρήσουν ότι η κοινωνική ευθύνη που μαζικά επιδείχθηκε από την βάση είναι δουλοπρέπεια και υποταγή. Οι αντιστάσεις όμως έχουν ξεκινήσει και θα κλιμακωθούν. Και ο Ρουβίκωνας θα είναι στην πρώτη γραμμή. Γιατί να μην ξεχνάει η εξουσία πως οι πολλοί, οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεζόμενοι έχουν πολύ μεγαλύτερη ισχύ από την ίδια ώστε να εκμεταλλευτούν καλύτερα τις ευκαιρίες που γεννάει η κρίση. Φτάνει να το αποφασίσουν.”