Σοκάρει άρθρο που προτείνει να σκοτώνουν τα ζώα προτού γεράσουν στους ζωολογικούς κήπους

Για να συγκρατήσουν την αύξηση του πληθυσμού και να διασφαλίσουν την επιβίωση των ειδών, οι ζωολογικοί κήποι θα έπρεπε να σκοτώνουν τα ενήλικα ζώα προτού γεράσουν, αλλά και να τους επιτρέπουν να αναπαράγονται, συστήνουν ερευνητές και ειδικοί σε ένα άρθρο-σοκ που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση PNAS.

Σήμερα, οι ζωολογικοί κήποι επιλέγουν την αντισύλληψη για να περιορίσουν τον αριθμό των ζώων, αναφέρουν στη σχετική μελέτη ο Μάρκους Κλάους (συνδιευθυντής της Κλινικής Ζώων Ζωολογικών Κήπων του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης) και ο κτηνίατρος του ζωολογικού κήπου της Καρλσρούης Μάρκο Ρόλερ, ένας κτηνίατρος του ζωολογικού κήπου της Κοπεγχάγης Μαντς Φροστ Μπερτελσένσε και ένας ερευνητής Άντριου Τζ. Έιμπραχαμ.

Όμως «η λύση για τους ζωολογικούς κήπους είναι να υιοθετήσουν εκείνη της φύσης για τη διαχείριση του πληθυσμού: τον θάνατο», αναφέρουν στην μελέτη, παραδεχόμενοι ωστόσο ότι «το κοινό μπορεί να απορρίψει τέτοια μέτρα, κυρίως σε ό,τι αφορά τα χαρισματικά θηλαστικά».

Πριν από δέκα χρόνια, η κακώς λεγομενη “ευθανασία” μιας μόλις δύο ετών αρσενικής καμηλοπάρδαλης –την οποία στη συνέχεια έδωσαν να φάνε τα λιοντάρια– στον ζωολογικό κήπο της Κοπεγχάγης προκάλεσε σάλο διεθνώς. Αδίκως, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι οποίοι θεωρούν ότι δεν πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στη μακροζωία των ζώων. Υπενθυμίζουμε ότι η σφαγή χαρακτηρίσθηκε “ευθανασία” παρότι το ζώο ήταν υγιέστατο και αποφασίσθηκε επειδή «δεν είχε αρκετά ποικόλομορφο DNA για αναπαραγωγή»(!!!)

«Οι ζωολογικοί κήποι που εξετάζουν το ενδεχόμενο να καταφύγουν στη σφαγή για να ελέγξουν τον πληθυσμό μπορεί να συναντήσουν αρνητικές αντιδράσεις από το κοινό και οικονομικές απώλειες. Θεωρούμε ότι είναι λανθασμένη αυτή η αντίδραση», επιμένουν οι ερευνητές, τονίζοντας ότι η σημερινή “λύση” του προβλήματος, δηλαδή η αντισύλληψη, απειλεί τις αναπαραγωγικές δυνατότητες των ζώων. Αν δεν γεννούν, «τα ενήλικα ζώα στερούνται ένα από τα πιο θεμελιώδη εξελικτικά ένστικτά τους», γράφουν. «Επιπλέον, τα ηλικιωμένα ζώα σε συνθήκες αιχμαλωσίας χρειάζονται πιο συχνά τη φροντίδα κτηνιάτρων. Για παράδειγμα, μια καμηλοπάρδαλη στη φύση μπορεί να ζήσει 10-15 χρόνια, αλλά σε ζωολογικό κήπο σχεδόν τα διπλάσια», αναφέρουν σαν αυτό να είναι κάτι κακό.

Οι συγγραφείς της μελέτης γράφουν ότι οι σχεδόν 700 εκατομμύρια επισκέπτες ζωολογικών κήπων κάθε χρόνο σε όλον τον κόσμο δεν συνειδητοποιούν τον ρόλο του θανάτου ως φυσική διαδικασία και θεωρούν φυσιολογικό να γερνούν τα ζώα.

Δέκα χρόνια μετά την ευθανασία της καμηλοπάρδαλης στην Κοπεγχάγη, ο πληθυσμός των καμηλοπαρδάλεων στον ζωολογικό κήπο έχει γεράσει και δεν μπορεί πλέον να αναπαραχθεί. Στη Βόρεια Αμερική, μια μελέτη προέβλεψε ότι ο πληθυσμός 137 ειδών που ζουν σε ζωολογικούς κήπους θα μειωθεί κατά 64% μέχρι το 2050, λόγω των μικρών ποσοστών αναπαραγωγής τους.

«Πολλά άλλα είδη θα απειληθούν με εξαφάνιση λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας. Είναι επομένως σημαντικό οι πληθυσμοί στους ζωολογικούς κήπους να παραμείνουν ενεργοί όσον αφορά την αναπαραγωγή τους. Δεν θέλουμε μια συλλογή γερασμένων ζώων και κτηνιάτρους που θα ασχολούνται με την παρηγορητική αγωγή τους», καταλήγει η μελέτη.