Συνήγορος Κουφοντίνα: Ψεύδεται η κυβέρνηση ότι ο εντολέας μου δεν κινήθηκε νομικά

0

Με επιστολή της στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης η συνήγορος του Δημήτρη Κουφοντίνα, Ιωάννα Κούρτοβικ, εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ο Δημήτρης Κουφοντίνας είναι ψέμα ότι ο απεργός πείνας προτίμησε την απεργία πείνας από το να κινηθεί νομικά, καθώς όπως λέει η ίδια, κινήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες αλλά ίσως κάποιοι «παραπλανούν και τον πρωθυπουργό».

Στο στόχαστρο της δικηγόρου είναι το non paper που διακινείται από χτες από την κυβέρνηση (άτυπη πανομοιότυπη και ανώνυμη δήλωση που αναπαράγεται από τα μέσα ενημέρωσης) και σύμφωνα με το οποίο η απεργία πείνας και ο θάνατος είναι επιλογή του. Όπως γράφει η ίδια,«εδώ και δύο ημέρες με αλλεπάλληλες ανακοινώσεις, κυβερνητικών στελεχών, του ίδιου του πρωθυπουργού, αλλά και “φορέων της κοινωνίας των πολιτών” (εντελώς τυχαία, στην ίδια γραμμή), εγκαλείται ο κρατούμενος, Δημήτρης Κουφοντίνας, ότι δεν έχει ασκήσει τις νόμιμες διαδικασίες για τη μεταφορά του στον Κορυδαλλό και ότι ο ίδιος διαλέγει την αυτοχειρία!

»Αμέσως μετά την μεταγωγή του στον Δομοκό, ο κρατούμενος κατέθεσε στην γραμματεία αίτηση για τη μεταγωγή του στον Κορυδαλλό, σύμφωνα με όσα πρόβλεπε ο ν. 4760/20, η οποία, όπως μας διαβεβαίωσαν από το κατάστημα, διαβιβάστηκε στο υπουργείο, την 11/1/2021 με αριθμό πρωτοκόλλου 23624. Η αίτηση αυτή μέχρι σήμερα δεν έχει απαντηθεί.

Δεν του δόθηκε αντίγραφο για να το προσβάλει

»Επιπλέον, από τις 28/12/20, ο κρατούμενος έχει ζητήσει να του δοθεί αντίγραφο της απόφασης μεταγωγής, που μέχρι τότε ήξερε ότι ήταν της Γενικής Γραμματέως και όχι του αρμοδίου οργάνου, που είναι η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών (ΚΕΜ). Με επιστολή της η κυρία Νικολάου δήλωσε ότι υπήρχε απόφαση της ΚΕΜ, βάσει της οποίας ο κρατούμενος είχε μεταχθεί στον Δομοκό με δική της απόφαση και αρνήθηκε να χορηγήσει αντίγραφα.

»Η δήλωση αυτή, σύμφωνα με την οποία, μέσα σε μία ώρα, είχε μεταχθεί στον στον Δομοκό, ήταν αυτή που εξώθησε τον κρατούμενο στην απεργία πείνας. Αίτημα για τα αντίγραφα των αποφάσεων υποβλήθηκε από εμένα ηλεκτρονικά, ξανά, στις 17/1/21, με ρητή αναφορά στην άσκηση των νόμιμων ένδικων μέσων. Το ίδιο αίτημα απευθύνθηκε και από τον Συνήγορο του Πολίτη, στις 21/1/21, στην γνωστή του παρέμβαση στην υπόθεση.

»Στις 18/2, η Γενική Γραμματέας μας απέστειλε ακριβές αντίγραφο της δικής της απόφασης, αλλά όχι και των αποφάσεων της ΚΕΜ τις οποίες επεκαλείτο, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή οποιαδήποτε διαδικασία κατ’ αυτών. Η προσβολή στη Δικαιοσύνη μιας απόφασης μεταγωγής της ΚΕΜ προβλέπεται από το άρθρο 9 παρ.4 του Σωφρονιστικού Κώδικα, όταν ο κρατούμενος έχει δύο φορές αρνητική απόφαση στην αίτησή του για μεταγωγή, όμως όχι όταν:

»η μεταγωγή έχει αποφασισθεί από την ίδια την ΚΕΜ αυτεπάγγελτα και πολύ περισσότερο όταν έχει αποφασισθεί από τη Γενική Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής, επίσης όχι όταν το αρμόδιο Δικαστήριο, είναι το Δικαστήριο του Βόλου που είχε το θάρρος, με παρότρυνση δημόσια του σημερινού πρωθυπουργού να «σταθεί στο ύψος του» και να ανατρέψει απόφαση του Αρείου Πάγου, αυτήν του δικαίωνε το αίτημα για άδεια του Δημήτρη Κουφοντίνα, όχι όταν τα αρμόδια για τις διοικητικές αποφάσεις διοικητικά δικαστήρια έχουν πλήρη άγνοια από τον σωφρονιστικό κώδικα και δεν έχουν στη διάθεσή τους ούτε το σώμα των προσβαλλόμενων αποφάσεων, επίσης όχι όταν το Πρωτοδικείο της Λαμίας (αναρμόδιο έτσι κι αλλιώς νομικά), αν δεν νοιώθει κι αυτό την επιταγή ότι «πρέπει να σταθεί στο ύψος του» και θα στέκει αμήχανο μπροστά στο δέος μιας πολιτικής απόφασης που αγγίζει όχι μόνον τον πρώην περιφερειάρχη του, αλλά την ίδια την κεντρική αρχή εξουσίας της χώρας, τον πρωθυπουργό.

»Το νέο non paper στα μέλη της Νέας Δημοκρατίας για διαχείριση της προοπτικής ενός νεκρού απεργού πείνας, με την προτροπή «να λέτε ότι δεν έχει απευθυνθεί στην Δικαιοσύνη», παραπλάνησε ακόμη και τον πρωθυπουργό. Θα έπρεπε οι επιτελείς της ομάδας προπαγάνδας να διαβάζουν το νόμο πριν τολμήσουν να τον χρησιμοποιούν, για να μην γελοιοποιούν τα στελέχη του κόμματος. Ή μήπως η κυβερνητική δικαιοκρατική άποψη του «έτσι θέλω, έτσι κάνω», υπερισχύει και νομιμοποιεί κάθε αυθαιρεσία; Ακόμη και τη βαρβαρότητα μιας θανατικής ποινής;» καταλήγει η κα Κούρτοβικ.