Το 2020 πέθαναν 15.000 παραπάνω από όσοι άλλες χρονιές. Γιατί;

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής  Αρχής το 2020 σημειώθηκαν 135.472 θάνατοι, ενώ τις προηγούμενες 6 χρονιές σημειώνονταν από 114.000 έως το πολύ 125.000 θάνατοι.

Το στοιχείο αυτό δεν καλύπτεται από τους επίσημα αποδιδόμενους στον κορονοϊό θανάτους (4.881 έως την 31η Δεκεμβρίου). Οι λογικές ερμηνείες είναι ότι είχαμε θανάτους από κορονοϊό σε σπίτια, κυρίως ηλικιωμένων, αλλά και ότι πολλά νοσήματα “μπήκαν στο συρτάρι” (καρδιοπάθειες, κακοήθειες) από το φόβο του κόσμου να πάει σε νοσοκομεία μέσα στην πανδημία. Επίσης κάποια νοσήματα, παρότι οι ίδιοι οι ασθενείς θα ήθελαν να τα διερευνήσουν, λόγω της πανδημίας δεν υπήρχε η συνήθης ευκολία (ή μέση δυσκολία) του δημοσίου τομέα.

Ο μέσος ασθενής απέφυγε επίσης τους ελέγχους εξέλιξης της νόσου του, αλλά και πολλοί υγιείς ή με “μικροπροβλήματα” δεν έκαναν το 2020 προληπτικές εξετάσεις που συνήθως γίνονται κάτω από κανονικές συνθήκες και σώνουν ζωές όπως π.χ. σε ό,τι αφορά τα εμφράγματα. Οι θάνατοι δεν αναλύονται κατά αίτιο. Συνήθως ως τυπικό αίτιο κυριαρχεί η καρδιοπάθεια, επειδή όποιο νόσημα και αν είχε ο νεκρός εν ζωή, κατά κανόνα εκείνο το όργανο που “γονάτισε” κρίσιμα και οδήγησε στο θάνατο, ήταν η καρδιά.

Στη διάρκεια της πρώτης καραντίνας είχε δημιουργηθεί μια πλασματικά αισιόδοξη εικόνα, επειδή είχαν μειωθεί οι θάνατοι από έμφραγμα. Αυτό οι ειδικοί το απέδωσαν στο ότι εκείνο το δίμηνο η παραμονή στο σπίτι προκαλούσε ένα σταθερό στρες, σε αντίθεση με την συνήθη καθημερινότητα, όπου  το στρες έχει έντονα σκαμπανεβάσματα και επηρεάζει άμεσα την τυχόν υπέρταση, τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, εμφράγματος, κ.λπ.