Ελληνική απάντηση στις τουρκικές αιτιάσεις για την συμφωνία με την Αίγυπτο

Απάντηση στις τουρκικές αντιδράσεις αναφορικά με την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία έδωσε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, ενώ έσπευσε να απορρίψει ως αβάσιμες τις τουρκικές αιτιάσεις.

Πιο συγκεκριμένα ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Αλέξανδρος Παπαϊωάννου απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τις δηλώσεις που έκανε νωρίτερα το μεσημέρι της Τετάρτης ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με το ελληνοαιγυπτιακό μνημόνιο επεσήμανε τα εξής:

«Η Τουρκία για μια ακόμα φορά διαστρεβλώνει πλήρως την πραγματικότητα προκειμένου να στηρίξει τις μονομερείς και αβάσιμες αιτιάσεις της. Στην προκειμένη περίπτωση, η τουρκική πλευρά προσπαθεί να εξισώσει ένα διμερές Μνημόνιο Κατανόησης, το οποίο συνάφθηκε με γνώμονα τον πλήρη σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και τους Διεθνείς κανόνες με ανυπόστατες και παράνομες μονομερείς αιτιάσεις της που καταπατούν βασικές έννοιες του Διεθνούς Δικαίου. Παράλληλα, τη στιγμή κατά την οποία εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό, βάζοντας καθημερινά σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, κατηγορεί ψευδώς τη χώρα μας, η οποία ακριβώς καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την προστασία των ζωών στη θάλασσα. Η χθεσινή υπογραφή του Μνημονίου Κατανόησης με την Αίγυπτο εντάσσεται ακριβώς σε αυτή την προσπάθεια της Ελλάδας, καθώς και της Αιγύπτου. Απορρίπτουμε στο σύνολο τους τις αβάσιμες τουρκικές αιτιάσεις».

Υπενθυμίζεται ότι η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία προκάλεσε έντονο εκνευρισμό στην Άγκυρα. Πιο συγκεκριμένα ο εκπρόσωπος του Τσαβούσογλου, Ταναζού Μπιλγκίτς, υπογράμμισε ότι «είναι σοβαρή αντίφαση ότι μια χώρα που απωθεί αθώους πρόσφυγες στο Αιγαίο κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους, συνάπτει μνημόνιο κατανόησης για έρευνα και διάσωση στην Ανατολική Μεσόγειο».

Η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ

«Οι περιοχές έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα είναι περιοχές εξυπηρέτησης για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών. Αυτές οι περιοχές δεν είναι περιοχές κυριαρχίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Οι κανόνες για τις περιοχές έρευνας και διάσωσης ορίζονται από τη Σύμβαση του Αμβούργου του 1979. Σύμφωνα με τη σύμβαση, οι χώρες υποχρεούνται να συνεργάζονται σε περίπτωση που οι περιοχές εξυπηρέτησης αλληλοεπικαλύπτονται.

Οι ζώνες έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα που κήρυξαν η Τουρκία και η Ελλάδα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και κοινοποιήθηκαν στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό αλληλοεπικαλύπτονται μεταξύ τους. Η Ελλάδα πάντα απείχε από τη συνεργασία με τη χώρα μας σε αυτό το θέμα και επίσης απέρριψε τις προτάσεις συμφωνίας που είχαμε κάνει στο παρελθόν. Ο λόγος για αυτό είναι ότι η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι οι περιοχές των υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης βρίσκονται υπό την κυριαρχία της και τις συνδέει με μαξιμαλιστικές αξιώσεις θαλάσσιας δικαιοδοσίας.

Αυτή η προσέγγιση της Ελλάδας είναι αντίθετη με τη Σύμβαση του Αμβούργου του 1979 και αποτελεί παράνομη στάση. Επομένως, δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί νόημα πέρα από αυτά τα δεδομένα στο μνημόνιο συνεννόησης που υπογράφηκε μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Από την άλλη πλευρά, είναι σοβαρή αντίφαση ότι μια χώρα που απωθεί αθώους πρόσφυγες στο Αιγαίο κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους, συνάπτει μνημόνιο κατανόησης για έρευνα και διάσωση στην Ανατολική Μεσόγειο.

Στην πραγματικότητα, το κύριο κίνητρο πίσω από την υπογραφή αυτού του μνημονίου κατανόησης από την Ελλάδα είναι η επιθυμία της να συγκαλύψει αυτά τα γεγονότα και το τελευταίο σκάνδαλο που προκάλεσε στη Λιβύη. Η προσπάθεια διαμόρφωσης της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας στο πλαίσιο του αντιτουρκικού αισθήματος είναι μόνο μια μάταιη και αυτοκαταστροφική προσπάθεια.

Η Τουρκία θα συνεχίσει να προστατεύει αποφασιστικά τόσο τα δικά της δικαιώματα όσο και τα δικαιώματα της ‘ΤΔΒΚ’ αυξάνοντας τη συνεργασία και τον συντονισμό της με όλους τους βασικούς ενδιαφερόμενους φορείς στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο. Η πρόσφατη επιδείνωση της ισορροπίας της Ελλάδας, μάλλον οφείλεται σε αυτό».

Η Ευρωβουλή για το τουρκολιβυκό μνημόνιο

Προηγουμένως, την ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου, ζήτησε η Ευρωβουλή με ψήφισμα που υιοθέτησε σήμερα. Το ψήφισμα που εγκρίθηκε με 454 ψήφους υπέρ, 130 κατά και 54 αποχές. Με αυτό το Ευρωκοινοβούλιο , καλεί τις λιβυκές να προχωρήσουν σε ακύρωση του μνημονίου συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης του 2019 για την οριοθέτηση θαλάσσιων περιοχών στη Μεσόγειο Θάλασσα, και να μην εφαρμόσουν καμία ρήτρα που περιλαμβάνεται στην επακόλουθη συμφωνία για τους υδρογονάνθρακες, η οποία υπεγράφη στις 3 Οκτωβρίου 2022 και προβλέπει παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης στις ΑΟΖ τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Κύπρου και της Ελλάδας.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί επίσης να τεθούν οι βάσεις για βελτίωση της ασφάλειας στη χώρα και οι ευρωβουλευτές θέλουν όλοι οι μισθοφόροι, οι ξένοι μαχητές και οι ξένες δυνάμεις να αποσυρθούν από το έδαφος της Λιβύης. Παροτρύνουν όλους τους εμπλεκόμενους διεθνείς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, των ΗΑΕ και της Τουρκίας, να μην παρεμβαίνουν στη Λιβύη, να μην πυροδοτούν εντάσεις και μάχες μέσω άμεσης ή επιδοτούμενης στρατιωτικής επέμβασης και να αποσύρουν αμέσως κάθε μισθοφόρο ο οποίος, όπως η ρωσική ομάδα Wagner, εξακολουθεί να βρίσκεται στη χώρα και αποτελεί απειλή για τη σταθερότητα της Λιβύης και ολόκληρης της περιοχής.

Σύμφωνα με το ψήφισμα  το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε σειρά συστάσεων προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη μέλη της ΕΕ στο Συμβούλιο και τον επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Josep Borrell, σχετικά με την πολιτική κατάσταση στη διαλυμένη από τον πόλεμο Λιβύη. Τονίζοντας την ανάγκη για σταθερή πολιτική μετάβαση και για εθνική συμφιλίωση μεταξύ των αντιμαχόμενων φατριών, οι ευρωβουλευτές καλούν την ΕΕ να στηρίξει τη Λιβύη στην προσπάθεια επίτευξης ενότητας μέσω μιας κατάλληλης διαδικασίας συνταγματικής μεταρρύθμισης. Εκφράζουν επίσης την στήριξή τους στις διαπραγματεύσεις που πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για έναν οδικό χάρτη για τη διεξαγωγή ελεύθερων και δίκαιων εκλογών.

Το Κοινοβούλιο καλεί επίσης  την ΕΕ να εντείνει τις διπλωματικές της προσπάθειες για την αποκατάσταση της ειρήνης και της ασφάλειας στη χώρα. Για να επιτευχθεί αυτό, τα κράτη μέλη πρέπει να ενεργήσουν με πιο ενιαίο τρόπο και να εκφραστούν με μία φωνή για τα θέματα της Λιβύης. Για τον σκοπό αυτό, οι ευρωβουλευτές καλούν την ΕΕ να διορίσει, κατά προτεραιότητα, ειδικό εντεταλμένο της ΕΕ για τη Λιβύη.