Ξάνθη: Όταν μάθαινα για τροχαία, τον ειδοποιούσα λέει ο πατέρας σκοτωμένου οδηγού

Απαρηγόρητος είναι ιερέας πατέρας του νεαρού που σκοτώθηκε μαζί με άλλα τρία άτομα όταν το όχημα που οδηγούσε συγκρούσθηκε μετωπικά με λεωφορείο στην Ξάνθη. Ο μοναδικός διασωθείς από το διαλυμένο όχημα ήταν ο συνοδηγός, 22 ετών, που νοσηλεύεται με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και σώθηκε επειδή πετάχτηκε από το παρμπρίζ, καθώς το όχημα έγινε κυριολεκτικά σμπαράλια.

Το ΙΧ φέρεται να έτρεχε με 120 χλμ. όταν ο οδηγός έχασε τον έλεγχο πάνω σε μια ανοιχτή στροφή και μπήκε στο αντίθετο ρεύμα, απ’ όπου ερχόταν το λεωφορείο με τους εργαζόμενους της ίδιας (!) εταιρείας στην οποία δούλευαν και οι τρεις νέοι. Στο όχημα επέβαιναν και δυο κορίτσια που σκοτώθηκαν. Οι τρεις νέοι και το ένα κορίτσι ήταν από την Χαλκίδα, αλλά έμεναν στην Ξάνθη, τα μεν αγόρια για επαγγελματικούς λόγους, το δε κορίτσι επειδή σπούδαζε εκεί. Η άλλη κοπέλα που σκοτώθηκαν, ήτα 29 ετών, αλλοδαπή, κάτοικος Ξάνθης, αλλά δεν ξέρουμε τίποτα για εκείνην.

Η συντροφιά είχε διασκεδάσει το βράδυ και είχε περάσει από το ξενοδοχείο όπου έμεναν όλοι για να πάρουν μαγιό. Η ξενοδόχος τους είδε και είπε «ξεκουραστείτε πρώτα λιγάκι». Όπως είπε η γυναίκα «ήταν όλα τους τόσο χαρούμενα, ήθελαν να πάνε να βουτήξουν για μπάνιο στο Νέστο». Η ίδια λέει ότι δεν ήταν μεθυσμένα τα παιδιά, όπως λένε διάφοροι, αλλά απλώς ευδιάθετα, οι δε εργαζόμενοι περιγράφουν και τους τέσσερις νεκρούς (20-26 ετών) ως πολύ ευγενικά και καλά παιδιά.

Τις συνθήκες κάτω από τις οποίες σημειώθηκε το φρικτό τροχαίο δυστύχημα στην παλαιά εθνική οδό Καβάλας – Ξανθής αναζητούν οι αρχές ώστε να διαλευκανθεί γιατί έχασε τον έλεγχο ο οδηγός.

Ο ιερέας πατέρας του 26χρονου οδηγού του οχήματος ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει το τι έχει συμβεί: «Προσέξτε, χτυπάει καμπάνα» έλεγε στους γιούς του ο ιερέας πατέρας του 26χρονου οδηγού που σκοτώθηκε, κάθε φορά που έβλεπε ατύχημα. Όπως είπε δεν ξέρουν ακόμα τίποτα, δεν τους ενημέρωσε κανείς.

«Το παιδί δούλευε εκεί έξι μήνες, έμεναν όλα τους σε ξενοδοχείο, όλο το συνεργείο. Δυστυχώς, κάθε μήνα έστελνα στους γιους μου όποτε έβλεπα είδηση για τροχαίο, «προσέξτε, χτυπάει καμπάνα». Είχε έρθει πριν τρεις εβδομάδες, μιλάγαμε σχεδόν κάθε μέρα στο τηλέφωνο. Το παλικάρι εργαζόταν σε εταιρεία που στήνει εργοστάσιο που τοποθετεί μηχανήματα».

Ο διασωθείς συνοδηγός, είπε ότι δεν θυμάται τίποτα. «Θυμάμαι ότι είχαμε πάει σε κλαμπ και μετά ξύπνησα στο νοσοκομείο. Δεν θυμάμαι τίποτα από το μεσοδιάστημα».