Ανθεκτικότητα, η συνταγή επιτυχίας για το 2025!

Το καθεστώς ομηρείας υπό το οποίο επιχειρείς κατέστησε ακόμη πιο αναγκαία τη διασφάλιση περισσότερης ενέργειας από εκείνη της «μίζας» εκκίνησης της επιχείρησης, αποκαλύπτοντας -ταυτόχρονα- την ανεπάρκεια της αρχικής σου προετοιμασίας, του εξοπλισμού και της πυξίδας σου για μια αξιόπιστη πορεία χωρίς την ικανότητα να ανακάμπτεις από δύσκολες καταστάσεις, την ανθεκτικότητα.

Στη χώρα δεν υπάρχει ούριος άνεμος προς την επιχειρηματικότητα (και το ταμείο ανάκαμψης) της οποίας η «σοβαρή» προσέγγιση εξαντλείται στα διάφορα φόρα. Η επιχειρηματική σου ιδέα, όσο καινοτομά κι αν είναι, αδυνατεί να διατηρήσει σε κίνηση το σκάφος χωρίς αναπλήρωση των «καυσίμων» του και την ικανότητά σου να κρατάς το πηδάλιο σταθερά όταν χειροτερεύουν οι συνθήκες, με την καινοτομία που εισήγαγες να αποδεικνύεται βραχύβια και το «panic button» να μη σε αφορά.

Κατανοείς, λοιπόν, πως δεν υπάρχει βιωσιμότητα χωρίς ανθεκτικότητα η οποία, σημειωτέο, δεν εξαρτάται από το μέγεθος όπως διατείνονται κάποιοι νεοφιλελεύθεροι μάγοι, αλλά από το σθένος και την επιμονή να παραμένεις ορατός στην αγορά με προτάσεις που τη γοητεύουν. Θέτοντάς το διαφορετικά, τα συστατικά της ανθεκτικότητάς σου δεν βρίσκονται στο «κεφάλαιο» αλλά στο κεφάλι που κουβαλάς· όσο περισσότερο το δουλεύεις, τόσο λιγότερο θα σε δουλεύουν παρέχοντάς σου «κίνητρα» σε ένα μόνιμα υποβαθμισμένο επιχειρηματικό περιβάλλον.

Ο μύθος του μεγέθους 

Τα περί μεγέθους φληναφήματα μόνο την υπερσυγκέντρωση της οικονομικής δραστηριότητας-και της πολιτικής εξουσίας- εξυπηρετούν και καθόλου την αλλαγή του παραγωγικού πρότυπου(sic) το οποίο ευαγγελίζονται οι παραπάνω. Η μετάβαση προς το νέο πρότυπο (αλήθεια, πως ορίζεται;) με ακλόνητες κατεστημένες συνθήκες, απωθητικές προς κάθε έννοια παραγωγής και ανταγωνισμού, πως μπορεί να καταστεί εφικτή;

Χωρίς να έχει αποκατασταθεί το οικοσύστημα επιχειρηματικότητας και να προηγηθεί η «σπορά και η καλλιέργεια μικρών το δέμας» επιχειρηματιών, ικανότερων στη «σκέψη έξω από το κουτί» για να χτιστούν τα «ξύλινα τείχη» μιας ασθμαίνουσας οικονομίας, ποιος από μηχανής θεός θα την προωθήσει;

Αντιλαμβάνεσαι, υποθέτω, ότι η γιγάντωση μέσω χρηματοδοτούμενων εξαγορών δύο πράγματα εξυπηρετεί, μάλλον: την τακτοποίηση κάθε είδους λογαριασμών των υπό «συγκόλληση» επιχειρήσεων και τη διευκόλυνση συγκέντρωσης της αγοράς σε λίγα χέρια! Τα περί ενίσχυσης της αντοχής του τεχνητά «μεγαλωμένου» δικαιολογούν τη χρηματοδότηση συγκεκριμένων φορέων από διάφορα προγράμματα «ανάκαμψης» με τη χώρα σε «επίκυψη».

Με άλλα λόγια, η συγκέντρωση διευκολύνει τη «συναλλαγή» ενισχύοντας τα προς διανομή μεγέθη στους συμμετέχοντες στο γεύμα με κίνδυνο, αρκετές φορές, να συμπαρασύρει το νέο σχήμα στην κατάρρευσή του ένεκα διαφωνιών στη μοιρασιά ή της λειτουργικής ανεπάρκειας και ανισοκατανομής των πόρων του.

Η ψευδαίσθηση της ισχύος στη γιγάντωση

Μη γελιέσαι, οι αδύναμοι να διοικήσουν μια μικρότερη δομή δεν καθίστανται ισχυροί επειδή αυτή μεγαλώνει, έστω και τεχνηέντως, αλλά-τουναντίον- αποδεικνύονται περισσότερο ανεπαρκείς στη διαχείρισή της οδηγώντας τη σε λύση ή μεταβίβαση σε «επιτήδειους ισχυρότερους».

Η εγκατάλειψη της προσπάθειας οδηγεί στην αποτυχία, εκτός και αν παραμερίσεις όσα υπόκεινται στον έλεγχο τρίτων (πολλά στη χώρα μας, δυστυχώς) δίνοντας προτεραιότητα στη διαχείριση όσων είσαι σε θέση να διευθετήσεις, στηρίζοντας τις αποφάσεις σου στα δεδομένα και όχι στο συναίσθημα του οποίου τα λάθη έχουν-συνήθως- μεγαλύτερο κόστος από εκείνα της λογικής.

Μαθαίνοντας να διακρίνεις το βατό από τα άβατα της ελληνικής πραγματικότητας, ενισχύεις την ανθεκτικότητά σου διατηρώντας δυνάμεις παράκαμψης τεχνητών δυσκολιών αναδυόμενων από ευκαιριακές πολιτικές αλλοτριωμένων κυβερνήσεων, προκειμένου να παραμένεις σε ετοιμότητα ανάκαμψης.

Η ανθεκτικότητα δεν αποτελεί έμφυτο χαρακτηριστικό αλλά επίκτητο· χτίζεται μέσα από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζεις και τις αντιξοότητες οι οποίες ενώ «δεν σε σκοτώνουν σε κάνουν πιο δυνατό» κατά τον Νίτσε και μια πραγματικότητα που σε δοκιμάζει. Ο δρόμος προς το δικό σου νέο πρότυπο διέρχεται από την αυτοπεποίθηση και την ανθεκτικότητα- στοιχείο της οποίας είναι η ευελιξία και όχι η ακαμψία- που δεν χαρίζονται ούτε κληροδοτούνται μα κατακτούνται μέσα από μικρές νίκες και διδακτικές ήττες.

Ανθεκτικότητα μέσω εμπιστοσύνης και προσαρμοστικότητας

Παρότι αποτελεί προϋπόθεση για σένα ως επιχειρηματία, η ανθεκτικότητα δεν περιορίζεται μόνο στο πρόσωπό σου καθώς αφορά και στο ανθρώπινο δυναμικό που σε πλαισιώνει με το ανάλογο πνεύμα ομάδας (ισχυρό, ισχνό  ή ανύπαρκτο) ως παράγωγο του διοικητικού σου ύφους.

Σημαντική παράμετρος ενίσχυσής της (ανθεκτικότητας) αποτελεί η εμπιστοσύνη προς ανθρώπους στους οποίους μπορείς να στηριχθείς όταν παραστεί ανάγκη (κοινή γαρ η μοίρα και το μέλλον;) και τους το ζητήσεις μοιραζόμενος τα συναισθήματα και τις ανησυχίες σου χωρίς να φοβάσαι την κριτική τους, αν όχι και να την επιζητάς.

Επίσης, η εμπιστοσύνη δεν περιορίζεται μόνο στις εργασιακές σχέσεις αλλά τροφοδοτεί και εκείνη των πελατών σε ό,τι τους προτείνεις προκειμένου να διατηρηθούν αυτοί στο πελατολόγιο και η επιχείρησή σου στη ζωή. Αλήθεια, σκέφθηκες ποτέ ότι η στρατηγική διαφοροποίησης βάσει ανθρώπινων πόρων θα μπορούσε να σου δώσει μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα;

Συνειδητοποίησε, επιτέλους, ότι η διαφορετική θέαση της πραγματικότητας των ανθρώπων που εμπιστευόμαστε, εκτός του ότι βοηθά να τη δούμε από μια διαφορετική οπτική, προκαλεί λιγότερο άγχος προάγοντας την αίσθηση μεγαλύτερου ελέγχου των στρεσογόνων παραγόντων και της ηρεμίας μας.

Η μετάπτωση σε καθεστώς πανικού μας παραλύει θολώνοντας το μυαλό αδρανοποιώντας, συγχρόνως, τον μηχανισμό ανάδρασης και αποφασιστικής αντίδρασης σε κρίσιμες καταστάσεις. Η παρορμητική αντιμετώπιση μιας κρίσιμης περίστασης ή η επίλυση ενός προβλήματος στηριζόμενη συχνά στη νοοτροπία και τη στάση μας (θετική ή αρνητική), δύσκολα ή και καθόλου δεν εξυπηρετεί την επί μέρους στρατηγική η οποία αποτελεί τμήμα της συνολικής εκείνης μέσω της οποίας οδηγούμαστε στην επίτευξη των τελικών μας στόχων.

Καλή Χρονιά!