Ασάφεια για το τί θα πληρώσουν οι καταναλωτές ρεύματος

Αυτό που ενδιαφέρει την κοινωνία που καταγράφεται μέσω των δημοσκοπήσεων, είναι η ακρίβεια των αγαθών πρώτης ανάγκης, της τιμής της βενζίνης, και το  κόστους  του ηλεκτρικού ρεύματος. Κατατέθηκε στη Bουλή και ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τον  “κλιματικό νόμο”  που περιλαμβάνει  και τα μέτρα για την ρύθμιση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος  των παρόχων (άρθρο 37), που έχει δημιουργήσει λόγω του υψηλού κόστους οικονομικά προβλήματα στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις.

Κατά την διάρκεια των συζητήσεων της κυβέρνησης με τους επιτελείς της DG Energy και της DG Comp της Κομισιόν δεν πέρασε τελικά το αρχικό σχέδιο της κυβέρνησης για δεύτερη εκκαθάριση της αγοράς ,δηλαδή οι προμηθευτές να αγοράζουν το ρεύμα σε μία χαμηλότερη τιμή από την οριακή τιμή του συστήματος για να την μετακυλίσουν στην συνέχεια στους καταναλωτές. Όπως αντιλαμβάνεστε οι Βρυξέλλες  δεν διατείνονται  να αλλάξουν τους όρους της κοινής ευρωπαϊκής αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας ( target model) .

Οπότε η κυβέρνηση ακολούθησε ένα εναλλακτικό σχέδιο (plan b) το οποίο από ότι φάνηκε είχε πάρει το καταρχήν “πράσινο φως” από τις Βρυξέλλες, και είναι αυτό που περιλαμβάνεται στο ήδη ψηφισθέν νομοσχέδιο το οποίο πολύ περιληπτικά αναφέρει :

Επιβάλλεται στο εξής έκτακτη εισφορά επί του μικτού περιθωρίου κέρδους από τη συμμετοχή εκάστης μονάδας  παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, για την περίοδο από την 1/10/ 2021 έως και την 30/6/2022. Υποχρεωμένοι για την καταβολή της εισφοράς είναι οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας για το σύνολο των μονάδων παραγωγής τους. Εξαιρούνται οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) ή Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (Σ.Η.Θ.Υ.Α).

Οι παράμετροι της εξίσωσης

Η εισφορά θα υπολογίζεται κάθε μήνα, με την εφαρμογή 90% επί της θετικής διαφοράς  του μικτού περιθωρίου κέρδους του κάθε παραγωγού ηλεκτρικής ενέργειας, μεταξύ του ίδιου μήνα εξέτασης και του ίδιου μήνα του προηγούμενου έτους, σταθμισμένης με το ποσοστό των συμβάσεων προμήθειας σταθερής τιμής και αφαιρουμένων των εκπτώσεων που πραγματοποιήθηκαν στους καταναλωτές.

Δηλαδή: Εισφορά = (0.9)•{( θετική διαφορά του Μικτού περιθωρίου Κέρδους)• ( 1- ποσοστό συμβάσεων προμήθειας σταθερής τιμής) – ( εκπτώσεις) – ( επιστροφές διμερών συμβάσεων αγοραπωλησίας ηλεκτρικής ενέργειας) }

Προσέξτε : Η διαφορά του μικτού περιθωρίου κέρδους, δηλαδή η μεθοδολογία, οι παράμετροι και ο τρόπος υπολογισμού θα καθοριστούν από την ΡΑΕ στο επόμενο χρονικό διάστημα.

Δηλαδή, μας έφερε η κυβέρνηση ένα νομοσχέδιο, με κρίσιμες παραμέτρους που θα καθοριστούν στην συνέχεια. Και μέχρι τότε οι καταναλωτές θα συνεχίσουν να πληρώνουν τα υπερκέρδη. Ήθελα να ξέρω αυτοί που το ψήφισαν δεν είδαν ότι το άρθρο 37 ήταν ελλιπές; Η εισφορά αυτή θα κατατεθεί στον ειδικό λογαριασμό του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης (ΤΕΜ) προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την πιθανή οικονομική υποστήριξη των καταναλωτών.

Το ποσοστό των συμβάσεων προμήθειας σταθερής τιμής και οι εκπτώσεις θα λαμβάνονται υπόψη, εφόσον πιστοποιηθούν από ορκωτούς λογιστές. Η δε εισφορά θα καταβάλλεται από τους παρόχους εντός τριών μηνών.

Χαμένοι στην ασάφεια 

Όπως αντιλαμβάνεστε το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε τουλάχιστον για το νέο προσδιορισμό των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος που θα κληθεί να πληρώσει ο καταναλωτής είναι τελείως ασαφές! Δεν καθορίζει με ακρίβεια το μαθηματικό μοντέλο προσδιορισμού της διαφοράς του μικτού περιθωρίου κέρδους. Και επιπλέον δεν αναφέρει τον τρόπο υπολογισμού των εκπτώσεων και των επιστροφών των διμερών συμβάσεων .

Αυτό που παρατηρώ από όλη αυτή την ιστορία, είναι ότι η εισφορά θα είναι πολύ μικρή ως οικονομικό μέγεθος που θα μεταφέρεται στο ΤΑΕ, και συνεπώς η κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη να χρηματοδοτεί συνέχεια  τους καταναλωτές, και αυτό όπως αντιλαμβάνεστε οδηγεί σε άτοπο.

Έγιναν όλα αυτά για το τίποτα, την στιγμή που αν αλλάζαμε τα standards της ρήτρας αναπροσαρμογής, με ένα ενιαίο τρόπο, από όλους τους παρόχους, βρίσκοντας την χρυσή τομή (όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο), θα είχαμε και ένα εύλογο κέρδος στους παρόχους , και οι καταναλωτές θα ήταν ευχαριστημένοι που θα πλήρωναν αναλογικά σύμφωνα  με την κατανάλωσή τους ή τίποτα ή θα είχαν επιστροφές.