Άσφαιρο το διάγγελμα Μητσοτάκη και για πανδημία και για οικονομία

«Τα μέτρα δουλεύουν αρκεί να εφαρμόζονται» είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης! Και ποιοι ευθύνονται όταν δεν εφαρμόζονται και δεν δουλεύουν, όπως συμβαίνει σήμερα; Ποιοι ευθύνονται για παράδειγμα, που στις αστικές συγκοινωνίες οι επιβάτες μεταφέρονται σαρδελοποιημένοι; Ποιοι ευθύνονται που δεν υπάρχει σχεδόν κανένας έλεγχος στους κανόνες για αποστάσεις και συστηματική απολύμανση των τραπεζοκαθισμάτων στην εστίαση και στη διασκέδαση;

Τα μισά από τα ημερήσια κρούσματα οφείλονται, όπως μας λένε, σε “γνωστές συρροές”. Δηλαδή; Δηλαδή σε μαζικές παραβιάσεις των κανόνων. Ποιές υπηρεσίες είναι αρμόδιες για τους ελέγχους και δεν κάνουν το καθήκον τους; Στην αρχή της πανδημίας η κυβέρνηση θεώρησε ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τους κινδύνους επικοινωνιακά και να ωφεληθεί πολιτικά με διαφημιστική δαπάνη στα ΜΜΕ.

Πλένουμε τα χέρια, φοράμε μάσκα και μένουμε σπίτι. Ακολουθούμε την εντολή της Μαρέβας να χειροκροτήσουμε όλοι μαζί τους γιατρούς του ΕΣΥ και χαρήκαμε που η κ. Πρωτοψάλτη τραγούδησε πάνω σε νταλίκα μπροστά από το μέγαρο Μαξίμου, παρουσία του πρωθυπουργού και του ανιψιού δημάρχου. Και μετά; Θεώρησαν πως η πανδημία, μπόρα είναι θα περάσει.

Κανένας έλεγχος για την εφαρμογή των μέτρων!

Όμως οι άνθρωποι έπρεπε να δουλέψουν για να ζήσουν. Το ΕΣΥ χρειαζόταν ενίσχυση, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε εξοπλισμούς. Λόγια του αέρα. Οι κανόνες που κρίθηκαν χρήσιμοι, έπρεπε να τηρηθούν και να ελέγχονται συστηματικά από τους αρμόδιους φορείς όπως είναι και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πλην όμως η πελατειακές σχέσεις, η ανεπάρκεια, η αδιαφορία, η διαφθορά, εξαφάνισαν τους ελεγκτές και έστειλαν το μήνυμα πως οι κανόνες δεν εφαρμόζονται και δεν υπάρχουν συνέπειες. Μια βόλτα στις πιάτσες των καφέ του Κολωνακίου και όχι μόνο, αρκεί και περισσεύει για του λόγου το αληθές.

Αυτό ακριβώς επισήμανε η καθηγήτρια επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθηνά Λινού. «Πρέπει να γίνει η εφαρμογή των μέτρων εφαρμόσιμη. Πρέπει να το κάνεις εύκολο στον άνθρωπο που είναι αναγκασμένος να στοιβάζεται στα ΜΜΜ για να πάει στη δουλειά του. Εκεί που υπάρχει ευθύνη του κράτους δεν υλοποιούνται τα μέτρα». Οι μαθητές δεν είναι ευθύνη του κράτους ή είναι τις αστυνομίας όπως είπε η υπουργός; Πως λοιπόν το αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση, όταν διώχνουν για έλεγχο ένα παιδί από το σχολείο και λέει ο διευθυντής, θέλω να έρθει πίσω με χαρτί γιατρού αρνητικό και πρέπει τότε ο γονιός να πληρώσει το τεστ με πάνω από 70 ευρώ κάθε δύο εβδομάδες; Που είναι η ευθύνη;

Πανδημία και ελληνική οικονομία

Οι νέες εξαγγελίες του Μητσοτάκη, δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, καθώς δεν υπάρχει στην πραγματικότητα κανένας έλεγχος ούτε πίεση για την εφαρμογή των μέτρων. Και επειδή δεν υπάρχει έλεγχος, μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά. Και τώρα τι γίνεται που η πανδημία όχι μόνο είναι εδώ αλλά αγριεύει και απειλεί την ζωή και την παγκόσμια οικονομία; Που η κρίση δεν αφορά μία μόνο χώρα αλλά τον κόσμο ολόκληρο;

Τι γίνεται με μας, που έχουμε μια οικονομία με τόσο σοβαρά υποκείμενα …νοσήματα; Ποιο είναι το σχέδιό τους; Απαγόρευση λένε της κυκλοφορίας μετά τις 12.30. Μα το πρόβλημα δεν είναι η κυκλοφορία των πεζών και των Ι.Χ. Το πρόβλημα είναι η έλλειψη ελέγχου των κανόνων και η παταγώδης αποτυχία να κατανοήσουν οι νέοι, ως βασικοί πλέον μεταδότες του ιού, την ευθύνη τους.

Πως θα αντέξει μια οικονομία που δεν είχε αναρρώσει πλήρως από την χρεοκοπία και τα μνημόνια, όταν το ΑΕΠ της χώρας μας διαμορφώνεται κατά 65% από την καταναλωτική δαπάνη; Δηλαδή, στο ΑΕΠ (187 δισ. ευρώ) του 2019 στην Ελλάδα, τα 120 δισ. ευρώ προέρχονται από την καταναλωτική δαπάνη. Από αυτά, τα 70 δισ. ευρώ προέρχονται από την κατανάλωση των εργαζομένων και τα υπόλοιπα 50 δισ. ευρώ προέρχονται από την καταναλωτική δαπάνη των συνταξιούχων. Τι θα συμβεί αν όλοι αυτοί χάσουν το μισό εισόδημά τους;

Πως και πόσο, μπορεί να αντέξουν πολίτες άνεργοι, πολίτες με μειωμένους μισθούς και επισφαλή εργασία, πολίτες που ζούσαν από τις υπηρεσίες του τουρισμού που κατέρρευσε, όταν το σχέδιο Μητσοτάκη είναι όλα τα λεφτά στον ανύπαρκτο και κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα, δηλαδή τις ελίτ που είναι χορηγοί και συνέταιροί του στην πολιτική εξουσία;

Αντί για προστασία της απασχόλησης, η κυβέρνησή μειώνει το κόστος εργασίας για να ανακάμψει –λέει- η οικονομία, όταν από το 1817 ο ευφυέστατος κλασικός οικονομολόγος David Ricardo υποστήριζε ότι: «Η ανταγωνιστικότητα δεν κερδίζεται με τους χαμηλούς μισθούς, αλλά με την υψηλή παραγωγικότητα εργασίας και τις διαφορετικές τεχνικές». Και χρησιμοποίησε τον όρο “τεχνική”, γιατί ο όρος τεχνολογία ήταν άγνωστος τότε! Όχι δεν υπάρχει κανένα σοβαρό σχέδιο για την σωτηρία της χώρας και της κοινωνίας και η σιωπή μας, δεν είναι χρυσός!