Ένας πληθωρισμός θα μας σώσει

Μία από τις πιο δραματικές πολιτικές του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν να αυξήσει κατά 25% τους μισθούς το 1982 και 1983 αν θυμάμαι καλά, στο πλαίσιο της αποκατάστασης της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, αποτελειώνοντας την βιομηχανία που ούτως ή άλλως ήταν υπερχρεωμένη και προβληματική. Τα λεφτά πήγαν στα εισαγόμενα μπλουζάκια και ο πληθωρισμός φούντωσε, ήρθε η ΑΤΑ, ο ΟΑΕ, οι οργανισμοί παρέμβασης στα εισαγόμενα και τα προγράμματα σταθεροποίησης.

Σήμερα, η κρίση της εφοδιαστικής αλυσίδας, η ραγδαία άνοδος των τιμών στα καύσιμα, στα τρόφιμα, στα ενοίκια κ.ο.κ. έχουν προκαλέσει ένα πληθωριστικό τσουνάμι που ανεξάρτητα εάν κάποια στιγμή μεσομακροπρόθεσμα ατονίσει θα έχει δημιουργήσει ένα άλλο γενικό επίπεδο τιμών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν παρεμβαίνει στην αγορά για τον έλεγχο των τιμών και ανακοινώνει αύξηση του κατώτατου μισθού δύο φορές μέσα στο 2022 (2% από την 1.1.2022 και μία δεύτερη αύξηση εντός του 2022, αφού ληφθούν υπόψη τα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας και οι αντοχές των επιχειρήσεων).

Προφανώς δεν υπάρχει σύγκριση με τα δύο 25άρια του Ανδρέα, αλλά παρά την εικονική αύξηση του 2% plus, θα είναι μια ακόμη αφορμή για τις επιχειρήσεις να αυξήσουν τις τιμές (ενέργεια, ενοίκια, ασφαλιστικό κόστος κλπ). Συνεπώς, πάμε για ένα εύλογο πληθωρισμό που έρχεται απ΄ έξω, αλλά θα του δοθεί ώθηση και από τα μέσα. Ειδικά δε, αν ο τουρισμός το ’22 είναι σαν του ’19, τότε θα γίνει πάρτι με τις τιμές.

Βέβαια, πως θα πάει ο νέος του χρόνου διακοπές στα νησιά είναι άλλο θέμα. Μπορεί να μείνει στις πλατείες να κολλάει κορονοϊό… Όπως άλλωστε άλλο θέμα είναι και το πότε θα φύγει από το σπίτι των γονιών του για να ζήσει μόνος. Οικογένεια; Ξεχάστε το… το δημογραφικό θα το λύσουν οι Αφγανοί.  Με τα 540, τα 650 και τα 800 ευρώ το μήνα δεν γίνεται. Με τα 1200 μάλλον, εκτός εάν και αυτά τα ξεφτιλίσει ο πληθωρισμός. Αλλά απέχουμε πολύ από αυτό. Εξακολουθεί να ισχύει το δόγμα “τιμές Βρυξελλών, μισθοί Αθηνών”…

Από την άλλη, ένας παγκόσμιος και ευρωπαϊκός πληθωρισμός που φαίνεται να “χτίζεται” θα κάνει φθηνότερη την εξυπηρέτηση των χρεών που έχουν φτάσει στα ύψη. Ειδικά για τη χώρα μας που απολαμβάνει σταθερά επιτόκια, ο πληθωρισμός θα φουσκώνει το ΑΕΠ και το ποσοστό χρέους/ΑΕΠ θα πέφτει (όχι όμως κι τα ονομαστικά χρωστούμενα).

Ως γνωστόν, το ισχύον σχέδιο λέει πως για να μειώνεται το ελληνικό χρέος (387 δισ. ευρώ) κατά 4-5% του ΑΕΠ το χρόνο, πρέπει να έχουμε πλεονάσματα που να καλύπτουν τους ετήσιους τόκους. Ο πληθωρισμός θα διευκολύνει την παραγωγή μεγάλων πλεονασμάτων και ο καλός κ. Σταϊκούρας θα γίνει ο σωτήρας μας.