ΦΠΑ το ανάγνωσμα…

Πολύ συζήτηση γίνεται για τη μείωση του ΦΠΑ και αυτή η συζήτηση είναι καλό να γίνεται γιατί ο ΦΠΑ είναι ένας φόρος που, αντικειμενικά, παράγει έγκλημα και παραπροϊόντα, όπως τον χρηματισμό δημόσιων υπαλλήλων, την κυκλοφορία μαύρου χρήματος, ναρκωτικών, πορνείας κ.ά. και, συγχρόνως, λόγω των παραπροϊόντων αυξάνει τις δαπάνες του κράτους γιατί χρειάζεται περισσότερους αστυνομικούς και εφοριακούς υπαλλήλους, εξοπλισμένους με τα κατάλληλα εργαλεία και υποδομές, υπερωρίες στα δικαστήρια και προφανώς αύξησης των συσσιτίων στις φυλακές κ.τ.λ.

Όσοι διαβάζετε την ιστοσελίδα SLpress.gr και συνιστώ στους φίλους μου να την διαβάζουν, θα γνωρίζετε ότι το θέμα του ΦΠΑ με απασχολεί για πάρα πολλά χρόνια. Ο ΦΠΑ επιβλήθηκε από την ΕΕ. Οι πολιτικοί σε κυβερνητικές θέσεις, για να μην συνδέουν το όνομά τους με αύξηση άμεσων φόρων, επινόησαν τον ΦΠΑ. Αγοράζεις πληρώνεις φόρο, δεν αγοράζεις δεν πληρώνεις! Η κουτοπονηριά τους δεν θα με ανησυχούσε εάν η όλη διαδικασία θα περιορίζονταν σε αυτό. Όμως όπως αναφέρω και παραπάνω συνδέεται με πολλές παραγόμενες εξ αυτού αμαρτίες.

Όπως έχω επανειλημμένως γράψει σε άρθρα μου αρκετές φορές την τελευταία δεκαπενταετία η ετήσια φοροδιαφυγή δια του τεχνάσματος του ΦΠΑ ανέρχεται σε περίπου έξι δις ευρώ. Από αυτά τα περισσότερα μένουν στις τσέπες των πωλητών και τα υπόλοιπα στους αγοραστές στη βάση με ΦΠΑ τόσο, χωρίς ΦΠΑ τόσο. Τόσο εύκολα. Μην νομίσει κανείς ότι αυτό το φαινόμενο παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα. Η ετήσια φοροδιαφυγή σχετιζόμενη με το ΦΠΑ στην ΕΕ βρίσκεται γύρω στο ποσό 150 δισ. ευρώ.

Αν εξέλιπε ο ΦΠΑ… 

Είναι γεγονός ότι νοικοκυριά με πολύ χαμηλό ετήσιο εισόδημα, που απαλλάσσονται πλήρως από άμεσους φόρους, πληρώνουν και αυτοί ΦΠΑ με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται πάρα πολύ να τα βγάλουν πέρα. Εάν, επομένως, εξέλειπε τελείως ο ΦΠΑ κάθε κυβέρνηση θα μπορούσε, εάν το ήθελε, να καθορίσει την απαραίτητη κοινωνική πολιτική για όλους τους πολίτες, εργαζόμενους ή συνταξιούχους (για τους άνεργους υπάρχει άλλο πρόγραμμα), που πληρούν το κριτήριο του ελάχιστου αφορολόγητου ετήσιου εισοδήματος για κάθε περίπτωση της ισχύος της οικονομίας και να εξοικονομεί έτσι πόρους που χάνονται κάθε τόσο με τις διάφορες διαδικασίες υλοποίησης των έκτακτων προγραμμάτων. Και με βάση αυτά, καθώς και αυτά που αναφέρονται παρακάτω να αποφασίζονται και οι άμεσοι και λοιποί φόροι για όλα τα άλλα ετήσια εισοδήματα.

Πέρα από τα παραπάνω, τα έσοδα του κράτους από επιχειρηματικές ή άλλες δραστηριότητες δεν φτάνουν να καλύψουν τις δαπάνες για την παιδεία, υγεία, την άμυνα και πολλές άλλες δραστηριότητες της κρατικής μηχανής και επομένως πέρα από τους άμεσους φόρους στους πολίτες έχεις ανάγκη την ύπαρξη μιας εύρωστης οικονομίας που αντανακλάται από τους ρυθμούς ανάπτυξής της και το επίπεδο ανεργίας.

Όσο περισσότερες παραγωγικές επενδύσεις γίνονται άλλο τόσο μειώνεται η ανεργία και ανάλογα αυξάνεται και το χρήμα που κυκλοφορεί στην αγορά. Παράγονται κέρδη τα οποία δια της φορολόγησής τους συμβάλουν στα έσοδα του κράτους. Κάθε χώρα χρειάζεται επενδύσεις με εξαγωγικές δυνατότητες για να ισοσκελίζουν τις δαπάνες των εισαγωγών. Όλα αυτά και άλλα πολλά χρειάζονται νέες υποδομές και καλή συντήρηση των υπαρχουσών σε πολλούς τομείς για να προσελκύεις τις παραπάνω επενδύσεις.

Πολλά λέγονται προεκλογικά… 

Με αυτά και άλλα γίνονται στην προεκλογική περίοδο συζητήσεις για όλα αυτά. Είναι εύκολο να λέει κανείς ότι θα μειώσει τους φόρους από εδώ και από εκεί αλλά για να είναι αξιόπιστες οι κάθε εξαγγελίες θα πρέπει να αναφέρονται και οι πηγές από όπου θα προκύψουν ισόποσα κονδύλια για να καλυφτούν όλες οι ανάγκες όλων των τομέων λειτουργίας του κράτους, αλλιώς το μόνο που θα σκεφτεί κανείς θα είναι ότι θα υπάρξουν περικοπές σε ότι αφορά την εύρυθμη λειτουργία της κρατικής υποδομής, καθώς και της ασφάλειας της χώρας.

Όπως, επίσης, είναι εύκολο να υπόσχεσαι αύξηση φόρων στα κέρδη και τα μερίσματα, αλλά αυτό προϋποθέτει ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν, γιατί στο δεδομένο διεθνές σύστημα ο ανταγωνισμός είναι και σκληρός και αθέμιτος. Ιδιαίτερα δε είναι σημαντικό να γνωρίζεις τις επιπτώσεις των πολιτικών σου από τις συνθήκες που επικρατούν στο γειτονικό σου περιβάλλον.

Ακούγονται φωνές για μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα και καλό θα ήταν ένα αυτό μπορούσε να συμβεί, εξασφαλίζοντας από άλλες πηγές τα ποσά που το κράτος θα χάσει. Όμως υπάρχουν και οι άλλες φωνές που λένε οι ειδικοί φόροι για τα καύσιμα να αυξηθούν και άλλο, ώστε οι πολλοί “κακομαθημένοι” πολίτες να αναγκαστούν να χρησιμοποιήσουν περισσότερο τα μέσα συγκοινωνιών και έτσι να μειωθούν οι συνέπειες στο περιβάλλον, να μειωθούν οι εισαγωγές καυσίμων που αυξάνουν το έλλειμμα συναλλαγών και συγχρόνως να βελτιωθούν αυτά τα μέσα χρησιμοποιώντας τα αυξημένα έσοδα από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα.

Και στη συζήτηση που γίνεται, δυστυχώς ως συνήθως, λείπει η σοβαρότητα και κυριαρχεί η προχειρότητα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά δεν σταματάμε με τις πολιτικές μας να αναβιώνουμε τον εφιάλτη της ακυβερνησίας και να ανοίγουμε διάπλατα τις λεωφόρους της αυτοδυναμίας. Εύγε!