Γιατί οι Έλληνες αγαπάνε τόσο το ευρώ!
28/12/2024Το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα έπεσε τα Χριστούγεννα στο 1,04 δολαρίου, υποτιμηθέν το τελευταίο τρίμηνο κατά 6% ενώ οι προβλέψεις το φέρουν στην ισοτιμία (1:1) το νέον έτος 2025. Αίτιον της γενικής ανατιμήσεως του Αμερικανικού νομίσματος θεωρείται η σημαντική βελτίωση της Αμερικανικής παραγωγικότητος (=αύξηση προϊόντος ανά εργαζόμενον) σύμφωνα με το οικονομικό περιοδικό “Μπάρονς”.
Καθ’ όλο το διάστημα μετά την Πανδημία 2020 μέχρις σήμερον, η παραγωγικότητα των Αμερικανών αυξάνετο, γεγονός που ανακούφισε τις πληθωριστικές πιέσεις στις ΗΠΑ και επέτρεψε υγιή μισθολογικά κέρδη σε εργαζομένους και επιχειρήσεις. Το αντίθετο στην Ευρωζώνη που αντανακλάται στις αγορές από την υπεροχή του δολαρίου στην προτίμηση των επενδυτών- εξ ου κι η άνοδος του. Τα παραγωγικά κέρδη της Αμερικανικής οικονομίας αποδίδονται στην ψηφιακή τεχνολογία και στην μείωση του κόστους απασχολήσεως εργαζομένων κατά 3,9% το τρίτο τρίμηνο του λήγοντος έτους. Εκ διαμέτρου, η κάμψη του ευρώ οφείλεται στους υψηλούς φόρους όσο και στην γραφειοκρατία της Ευρωζώνης.
Χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία, που είναι δεσμευμένες στο ενιαίο Ευρωπαϊκό νόμισμα, υστερούν σε παραγωγικότητα και κανονικά θα έπρεπε να είναι ελεύθερες να υποτιμήσουν το εθνικό τους νόμισμα, το μάρκο και φράγκο αλλά η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση δεν το επιτρέπει. Έτσι, δεν μπορούν να ξεφύγουν από τον φαύλο κύκλο της πτώσεως των εξαγωγών και της ανόδου των τιμών με αποτέλεσμα την κάμψη του εθνικού προϊόντος (ΑΕΠ). Αντίθετα στην Αμερική, το ΑΕΠ που αυξήθηκε εφέτος 2% και προβλέπεται στο 1,5% το προσεχές έτος αλλά στην “ηνωμένη” Ευρώπη μόνον 0,1%!
Το φιάσκο του ευρώ αφορά και στην Ελληνική οικονομία. Θεσμοθέτησε το υψηλό κόστος ζωής στην Ελλάδα, τη δυσχέρεια των εξαγωγών και την επίμονη ανεργία, προερχομένη κι από την ανακοπή των παραγωγικών επενδύσεων, εξ αιτίας της πολύ υψηλής φορολογίας (ΦΠΑ 24% και φόρος εισοδήματος 42% από τις 35.000 ευρώ, ετήσιο εισόδημα- στις ΗΠΑ από 250.000 $ με όλες τις εκπτώσεις). Πάντα ταύτα αποτελούν τα βαθύτερα αίτια της Ελληνικής δημογραφικής κρίσεως που ενετάθη μετά την υιοθέτηση του ευρώ ως νομίσματος της χώρας το 2002.
Εν τούτοις, ο Ελληνικός λαός προτιμά το ευρώ παρά το γεγονός ότι το δολάριο κυριαρχεί στην οικονομία του. Εισαγόμενες πρώτες ύλες, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, οι ναύλοι και μέρος του Τουριστικού συναλλάγματος αποτιμώνται σε δολάρια. Πχ. τα υγρά καύσιμα παραμένουν ψηλά στην εγχώριο αγορά παρά την πτώση του πετρελαίου εφέτος και επηρεάζουν το κόστος ζωής στην Ελλάδα μαζί με τους εξωφρενικούς φόρους. Τώρα διπλασιάζεται κι η τιμή του καφέ, που θα την υποστούν όλοι οι μερακλήδες.
Ελληνική προσήλωση στο ευρώ
Πώς εξηγείται λοιπόν η Ελληνική προσήλωση στο ευρώ ενώ αλλού το οικτίρουν; Το ευρώ έχει απαλλάξει ψυχολογικά την Ελληνική κοινή γνώμη από τον φόβο απώλειας των αποταμιευμάτων εξ αιτίας εσωτερικής υποτίμησης ή/και εξωτερικών περιπετειών. Νωπή είναι η μνήμη των Ελληνοτουρκικών κρίσεων όπου το κοινό έσπευδε στα Σούπερ Μάρκετ και σήκωνε τα ράφια με …ρύζι, ζάχαρη, καφέ ενώ κατέφευγε στις ξένες Τράπεζες για να διασώσει τα κεφάλαια του.
Τέτοια φαινόμενα έχουν εκλείψει από το 2016 διότι κατενοήθηκε υπό του κοινού ότι η προσφορά χρήματος στις συναλλαγές έπαυσε να εξαρτάται από εξωγενείς παράγοντες κι η συνολική ρευστότητα χρήματος δεν αυξάνει αιφνίδια όπως επί δραχμής του Ζολώτα (για να καθησυχάσει τις ανησυχίες των συναλλασσομένων). Το μεγάλο συναλλαγματικό ρίσκο της δραχμής αντικαταστάθηκε με μικρότερο (αλλά μακροχρόνιο) εκείνου του ευρώ. Το Ευρωπαϊκό νόμισμα δεν εξαρτάται πλέον από τις Ελληνικές επιδόσεις – ούτως ή αλλέως χαμηλές μετά τη Μεταπολίτευση.
Το “ουδέν κακόν αμιγές καλού” απαντάται και στην οικονομία όχι όμως και στις κοινωνικές παραμέτρους όπου η εσφαλμένη εγκατάλειψη του εθνικού νομίσματος συναρτάται με την οξύτατη δημογραφική κρίση της Ελλάδος – τον υπαρξιακό κίνδυνο του Γένους, που υποτιμά η άσκεπτος κυβέρνηση.