Η “Ο” κι όχι o Μπάϊντεν καθορίζει τις τιμές στην αγορά πετρελαίου…

Δύο λέξεις κινούν τις Αγορές: Ο φόβος και η απληστία! Σήμερα θα επικεντρωθούμε μόνο στον φόβο μιας και το εργαλείο αυτό μεταβάλλει και την δραστηριότητα των εμπόρων και τις συνήθειες των καταναλωτών με αποτέλεσμα να ανεβοκατεβαίνουν δείκτες. Ο φόβος, λοιπόν, κινεί τις Αγορές κι αυτό θα το αποδείξουμε με ένα πρόσφατο παράδειγμα στην αγορά πετρελαίου και φυσικού αερίου!

Στον τομέα του big oil, οι πλανητάρχες, είναι αναγκασμένοι να μεταβάλουν κάθε τρεις και λίγο, ακόμα και σταθερές απόψεις τους. Ολοένα και περισσότεροι οικονομικοί αναλυτές κατηγορούν τον Μπάιντεν για ασυνέπεια, μιλώντας για… Bidenomics! O φόβος που σκορπά ο Covid-19 και η διαχείριση του εδώ και δυο χρόνια, έχει ως αποτέλεσμα να επιταχύνονται οι ρυθμοί που εξελίσσονται τα οικονομικά φαινόμενα.

Μια άνοδος ή μια πτώση π.χ. 10 δολαρίων στην τιμή του πετρελαίου, παλιότερα χρειαζόταν μερικές εβδομάδες για να ολοκληρωθεί. Σήμερα, η μεταβολή αυτή μπορεί να συμβεί ενδοσυνεδριακά σε ένα 24ώρο! Τα πάντα εξελίσσονται με αστρονομικούς ρυθμούς. Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο χρόνος που χρειάζεται για να γραφτεί και να ανακοινωθεί μια δήλωση είναι αρκετός για να αλλάξουν άρδην οι συνθήκες.

Ας εξετάσουμε λοιπόν την συμπεριφορά του Μπάιντεν αναφορικά με την λεγόμενη “πράσινη ενέργεια” και γιατί κατηγορείται ότι εφαρμόζει Bidenomics! Ως αδιαμφισβήτητος ηγέτης της ιδεολογικοπολιτικής επενδυτικής κουλτούρας, που ονομάζεται “πράσινη ανάπτυξη”, επιθυμεί την άμεση κατάργηση του λιγνίτη, την μείωση της χρήσης του πετρελαίου και την αντικατάστασή τους με ηλιακά και ανεμογεννήτριες.

Τα Bidenomics

Στην Ευρώπη, αρχηγός του κινήματος είναι σαφέστατα, ο Tούρκος διευθυντής του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΙΕΑ), δρ. Φατίχ Μπιρόλ που καθημερινά ζητάει την «άμεση κατάργηση των λιγνιτών» και «την εδώ και τώρα μείωση της χρήσης του πετρελαίου», προκειμένου να γίνει ως το 2050 η μετάβαση στην “πράσινη οικονομία”! Συμφωνώ ότι πρόκειται για ωραίες ιδέες, αλλά τόσο ο Μπάιντεν όσο κι ο Μπιρόλ τις συστήνουν στα υπόλοιπα κράτη!

Σε ό,τι αφορά στα κράτη τους, το πάνε αλλιώς και θα το εξηγήσω. Πώς είναι δυνατόν να ζητάς μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα και «καθαρό από πετρέλαιο πλανήτη» και την ίδια στιγμή να ασκείς πιέσεις στα κράτη του ΟΠΕΚ+, να αυξήσουν την παραγωγή τους έτσι ώστε να πέσουν οι τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου; Μήπως οι χώρες του ΟΠΕΚ παράγουν πετρέλαιο για κάποιον άλλον πλανήτη; Αυτά είναι τα Bidenomics! Όταν οι τιμές βρίσκονται εκεί που τις θέλει ο Αμερικανός πρόεδρος τότε μιλά ως “πράσινος”. Όταν, όμως, οι τιμές σκαρφαλώνουν πάνω από τα 75 δολάρια και κινδυνεύει με υστέρηση η οικονομία των ΗΠΑ, ξεχνά τα “πράσινα” και ζητά να βάλουν στο φουλ τα γεωτρύπανά τους. Δηλαδή, τους ζητά να βρωμίζουν κι άλλο τον πλανήτη!

Όταν ο πληθωρισμός άρχισε να καλπάζει στις ΗΠΑ, όταν οι τιμές αγαθών και καυσίμων είχαν αυξηθεί πολύ, οι επιχειρηματίες άσκησαν δριμεία κριτική στον πρόεδρο. Του ζήτησαν να αυξήσουν την παραγωγή τους οι αμερικανικές εταιρίες πετρελαίου ειδικά στην λεκάνη Permian του Τέξας. Παρά το γεγονός ότι μέχρι στιγμής οι καιρικές συνθήκες είναι πολύ καλές για την εποχή, οι τιμές αντί να πέφτουν, παραμένουν υψηλές και ανεβαίνουν.

Η μετάλλαξη “Ο” προκαλεί φόβο

Η μικρή αύξηση στην παραγωγή που ανακοίνωσε ο ΟΠΕΚ δεν μπόρεσε να μειώσει τις τιμές στην Αγορά. Κι ενώ το ράλι συνεχιζόταν, άρχισαν να εκφράζονται φόβοι ότι μπορεί πριν το τέλος της χρονιάς να δούμε πετρέλαιο στα 100 δολάρια/βαρέλι. Όλα αυτά μέχρι τις τελευταίες μέρες του Νοεμβρίου, οπότε ξαφνικά όλα άλλαξαν! Ό,τι δεν κατάφερε να κάνει ο Μπάιντεν για να ρίξει τις τιμές, το έκανε τελικά η μετάλλαξη “Ο”!

Στο παραπάνω σχεδιάγραμμα της τιμής του αμερικάνικου αργού πετρελαίου (West Texas Intermediate WTI) θα διαπιστώσετε ότι από Σεπτέμβριο μέχρι και αρχές Νοεμβρίου, οι προσπάθειες του Μπάιντεν δεν αποδίδουν παρά ελάχιστους καρπούς και η τιμή του διαπραγματεύεται στα επίπεδα 80-85 δολάρια/βαρέλι. Φτάνουμε στις 16-17 Νοεμβρίου, όταν κύκλοι του Λευκού Οίκου διακινούσαν ότι ο πρόεδρος προτίθεται να “πειράξει” τα αποθέματα της χώρας.

Μια τέτοια ενέργεια στις ΗΠΑ θεωρείται κάπως… μαρξιστική στις χρηματαγορές, αλλά ο Μπάιντεν δεν είχε άλλο τρόπο να τιθασεύσει το ράλι. Όπως βλέπετε στο σχεδιάγραμμα, η πτώση της τιμής δεν ήταν και πάλι η αναμενόμενη κι αφού έφτασε στις 19/11 στα 75,9 δολάρια άρχισε να ανηφορίζει ξανά προς τα 80. Στις 24-25/11 όμως το κλίμα άλλαξε στα γραφεία των πετρελαϊκών εταιριών, σκορπώντας φόβο!

Η επιβεβαίωση και ο πανικός

Βγήκε η είδηση για τη νέα μετάλλαξη “Ο”, με αποτέλεσμα ο δείκτης να κατρακυλήσει κάτω από τα 78,5 δολάρια. Στις 26/11 οι φήμες επιβεβαιώνονται επίσημα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο οποίος ανακοίνωσε: «Η παραλλαγή B.1.1.529 αναφέρθηκε για πρώτη φορά στον ΠΟΥ από τη Νότια Αφρική στις 24 Νοεμβρίου 2021». Η επιβεβαίωση των φημών έριξε την τιμή του WTI κατά 10 ολόκληρα δολάρια, φτάνοντας στα 68,15. Στις 28/11 ακολουθεί δεύτερη ανακοίνωση του ΠΟΥ και την ίδια μέρα o σύμβουλος Υγείας του Μπάιντεν, Άντονι Φάουτσι, το επιβεβαιώνει στο NBC. Η συνέντευξη Φάουτσι προκάλεσε πρόσθετο φόβο με αποτέλεσμα το βαρέλι το WTI να κατρακυλήσει κι άλλο, φτάνοντας τελικά στις 1/12 στα 65,5 δολάρια!

Χρηματιστήρια, μέταλλα, εμπορεύματα, ακολούθησαν τους δείκτες του αργού πετρελαίου. Μόνο ο χρυσός άρχισε να ανεβαίνει. Το πετρέλαιο διαπραγματευόταν εκεί ακριβώς που επιθυμούσε ο Μπάιντεν: στα 66 δολάρια το αμερικάνικο WTI και στα 69 το Brent της Βόρειας Θάλασσας. Όσο για το φυσικό αέριο στις ΗΠΑ, από τα επίπεδα των 6,5 δολαρίων που είχε φτάσει το φθινόπωρο, έχει κατηφορίσει κοντά στα 4 δολάρια.

Γιατί λοιπόν συνέβη όλο αυτό κα μάλιστα τόσο ταχύτατα; Διότι ο φόβος κινεί τις αγορές! Στο άκουσμα της είδησης «νέα φονική παραλλαγή του Covid» έμποροι, επιχειρηματίες, επενδυτές και χρηματαγορές φοβήθηκαν ότι η νέα μετάλλαξη θα επιφέρει νέο lockdown με αποτέλεσμα να μειωθεί η ζήτηση για καύσιμα και γενικώς για αργό πετρέλαιο. Κυριάρχησε ο φόβος ότι θα υπάρξει επανάληψη του Μαρτίου 2020.

Αλλά και οι καταναλωτές φοβήθηκαν ότι οδηγούμαστε σε νέο lockdown και σταμάτησαν πάλι να ξοδεύουν για καταναλωτικά αγαθά και να προγραμματίζουν ταξίδια τα Χριστούγεννα. Ο φόβος, λοιπόν, δημιούργησε πανικό με αποτέλεσμα οι τιμές του πετρελαίου να κατρακυλήσουν, συμπαρασύροντας και την τιμή του φυσικού αερίου. Κι όλα αυτά, χωρίς καμία πολιτική πίεση, χωρίς πολύπλοκη στρατηγική! Άρκεσε μια διαρροή, μια επιβεβαίωση του ΠΟΥ και κατόπιν μια συνέντευξη του Φάουτσι και όλα “ρυθμίστηκαν” σε ένα διήμερο! Πράγμα που δεν γινόταν επί τρεις μήνες, συνέβη σε 48 ώρες.

Καιρικές συνθήκες και αγορά πετρελαίου

Η υγειονομική διαχείριση του κορωνοϊού από την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι αποδεδειγμένα μια αντιγραφή της πολιτικής Μπάιντεν. Ό,τι γίνεται στη Νέα Υόρκη και στην Καλιφόρνια, σε 24 ώρες γίνεται και στην Ελλάδα! Και ενώ ο φόβος για την επιβολή νέου lockdown φαινόταν ότι θα κρατούσε σε χαμηλά επίπεδα τις τιμές, κάτι που όλοι επιθυμούν, προκειμένου να πάμε με αυτές στα Χριστούγεννα, προέκυψε εξέλιξη.

Το πρωί της Τρίτης 7 Δεκεμβρίου κυκλοφόρησε ένα εσωτερικό ενημερωτικό σημείωμα σε αρκετούς επενδυτές, το οποίο αναφέρει ότι τελικώς ο βαθμός θνητότητας της μετάλλαξης “Ο” είναι χαμηλός σε σχέση με τις προηγούμενες. Τον φόβο, λοιπόν, φαίνεται να διαδέχεται η αισιοδοξία στους επενδυτές ότι απομακρύνεται ο κίνδυνος προς το παρόν. Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτή άρχισε να αποτυπώνεται στις διαπραγματεύσεις του αργού, οπότε όταν θα διαβάσετε αυτές τις γραμμές, το αμερικάνικο αργό θα αρχίζει πάλι να σκαρφαλώνει.

Τελικά, όπως είχαμε πει σε προηγούμενα άρθρα, η συνέχεια θα εξαρτηθεί από τον φετινό χειμώνα, τον οποίο οι μετεωρολόγοι του Accuweather τον χωρίζουν στην μέση! Στο πρώτο μισό οι καιρικές συνθήκες θα είναι καλές και συνεπώς η ζήτηση σε ενέργεια και καύσιμα θα είναι μέτρια. Για το δεύτερο μισό του χειμώνα προβλέπουν παγετούς σε Ευρώπη και ΗΠΑ, που θα αυξήσουν κατακόρυφα την ζήτηση σε ηλεκτρικό ρεύμα και φυσικό αέριο.

Αν αυτό επιβεβαιωθεί, θα δείτε ακόμα πιο ανοδικές τάσεις στις τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Σήμερα, εξηγήσαμε με παράδειγμα, πώς λειτουργεί ο φόβος (και αντιστοίχως η αισιοδοξία) στις Αγορές. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα περιγράψουμε διαγραμματικά και με στοιχεία, πώς λειτουργεί το δεύτερο συναίσθημα που κινεί τις Αγορές: H απληστία…