Κάποιος φταίει που η Ελλάδα δεν είναι ήδη εξαγωγέας φυσικού αερίου…

Η ενεργειακή κρίση οδεύει από το κακό στο χειρότερο. Όσα μέτρα και να λαμβάνονται, οι προμηθευτές υδρογονανθράκων (πετρελαίου-φυσικού αερίου) συντονίζονται με στόχο οι τιμές να παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα, ώστε αυτοί να έχουν αυξημένα έσοδα. Παράλληλα, εξυπηρετούνται και άλλα παίγνια γεωπολιτικής επιρροής και ισορροπιών. Το ασφαλές συμπέρασμα, πάντως, είναι ότι καθένας δουλεύει για τον εαυτό του. Άρα στο τέλος της ημέρας, το βασικό ζήτημα είναι τι κάναμε εμείς, για να λύσουμε το πρόβλημα μας.

Σε τελική ανάλυση, το δικό μας πρόβλημα είναι υποσύνολο του ευρωπαϊκού, οπότε, κάτι που είναι θετικό για την Ελλάδα δεν μπορεί να είναι αρνητικό για τους εταίρους. Δεν είναι σίγουρο ότι ισχύει εξ ορισμού και το αντίθετο… Τα νέα δεν είναι πάντως καλά. Ο ΟΠΕΚ αποφάσισε δραματική περικοπή της παραγωγής κατά 2.000.000 βαρέλια ημερησίως (αναλυτές εκτιμούν ότι η πραγματική μείωση είναι πολύ μικρότερη), η οποία θα κρατήσει τις τιμές σε υψηλά επίπεδα. Και ο χειμώνας πλησιάζει απειλητικά, ακόμα και στη νοτιοανατολική γωνιά της Ευρώπης. Άλλοι Ευρωπαίοι τον αισθάνονται ήδη, ενώ εμείς τουλάχιστον γυροφέρνουμε τα πρωινά που έχει ήλιο ακόμα με κοντομάνικα!

Σε αυτό το μάλλον σκοτεινό τοπίο, διάβασα δυο ενδιαφέροντα ρεπορτάζ, τα οποία σχεδόν αυτόματα τα σύνδεσα με τις γενικότερες εξελίξεις των ημερών. Αναρωτήθηκα, λοιπόν, εάν έχουμε υπάρχει το σύνδρομο της αυτοκαταστροφής στο ελληνικό DNA. Το πρώτο ρεπορτάζ αφορούσε την αναμενόμενη για τις 2 Νοεμβρίου εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας της προσφυγής τριών περιβαλλοντικών οργανώσεων (WWF Ελλάς, Greenpeace και Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών “Πέλαγος”) κατά των εξορύξεων υδρογονανθράκων στην Κρήτη. Παρά το κατεπείγον της υπόθεσης, το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο έδωσε χθες μία μικρή παράταση, προκειμένου να ολοκληρώσει τη μελέτη του φακέλου που κατέθεσε η πλευρά του Δημοσίου. Να σημειωθεί ότι η υπόθεση αυτή έχει πάρει συνολικά τέσσερις αναβολές από το 2019 και πλέον εκπνέει το 2022!

Κανονικά αυτό από μόνο θα έπρεπε να ήταν αιτία… επανάστασης! Τρία και πλέον χρόνια μετά, σε μια τέτοια υπόθεση, το Συμβούλιο της Επικρατείας επικαλείται φόρτο εργασίας! Η υπόθεση αυτή πλήττει εκ νέου την κοινοπραξία ExxonMobil και Helleniq Energy (μετονομασία των Ελληνικών Πετρελαίων) που φιλοδοξούν να πραγματοποιήσουν προηγμένες σεισμικές έρευνες για να επιβεβαιώσουν τις υφιστάμενες αποχρώσες ενδείξεις για την ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πιθανότατα και πετρελαίου.

“Δεν βλέπουν” τα κοιτάσματα φυσικού αερίου

Είναι γενική η αίσθηση ότι πίσω από τις απαράδεκτες καθυστερήσεις κρύβονται μεγάλα συμφέροντα, αν και μπροστά στο μέγεθος του διακυβεύματος, ίσως θα έπρεπε να αποκληθούν μικροσυμφέροντα. Εκτός κι θεωρούμε ασήμαντη την προοπτική μετατροπής της Ελλάδας από εισαγωγέα σε εξαγωγέα υδρογονανθράκων με έσοδα εκατοντάδων δισ. ευρώ, σε μια εποχή τεράστιας έλλειψης και υψηλών τιμών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι στην καλύτερη περίπτωση βουτηγμένη σε καταστροφικές ιδεοληψίες και στη χειρότερη εξυπηρετεί συμφέροντα εισαγωγέων. Και εννοείται, χωρίς να έχει σχετική εντολή από το εκλογικό σώμα.

Σε φυσιολογικές χώρες η Δικαιοσύνη θα διερευνούσε όχι το αν θα προχωρήσει η χώρα σε έρευνες και εξορύξεις, αλλά για το αν υπάρχουν ευθύνες για την αυτοκαταστροφική ολιγωρία. Εδώ είναι όμως Ελλάδα. Χώρα στην οποία λοιδορούνταν με αισχρό τρόπο από μεγαλόσχημους όσοι ειδικοί στους υδρογονάνθρακες, επικαλούμενοι επιστημονικά δεδομένα, διαβεβαίωναν ότι υπάρχουν πολλές-πολλές πιθανότητες να βρεθούν πλουσιότατα κοιτάσματα.

Όπως, μάλιστα, αποδείχθηκε στην κυπριακή ΑΟΖ, οι συντηρητικές εκτιμήσεις τους διαψεύσθηκαν από την ανάποδη! Τα κοιτάσματα αποδείχθηκαν πολύ μεγαλύτερα από τις εκτιμήσεις. Είναι οι ίδιοι που προειδοποιούν ότι νότια και δυτικά της Κρήτης (για ανατολικά δεν μιλάνε επειδή υπάρχει το πρόβλημα με την Τουρκία) πιθανότατα βρίσκονται τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου. Αυτό άραγε δεν συγκινεί το Συμβούλιο της Επικρατείας και το πολιτικό σύστημα;

Είναι προφανές ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν ζει στον ίδιο κόσμο με την ελληνική κοινωνία που υποφέρει. Είναι απορίας άξιον τι θα είχε συμβεί εάν οι απλοί πολίτες συνειδητοποιούσαν τι θα είχε συμβεί εάν είχε αφεθεί ο Γιάννης Μανιάτης, ως υπουργός Ενέργειας, να συνεχίσει τη δουλειά που είχε ξεκινήσει και η Ελλάδα σήμερα θα έβγαζε φυσικό αέριο από τα “οικόπεδα” που δεν έχουν καμία σχέση με τις τουρκικές διεκδικήσεις.

Η ευθύνη βαρύνει τις κυβερνήσεις

Η ευθύνη δεν βαρύνει τους κάθε λογής οικολόγους και “οικολόγους”. Αυτοί δεν έχουν εξουσιοδοτηθεί από τον ελληνικό λαό να προασπίζουν τα συμφέροντά του. Είναι οι κυβερνήσεις που φέρουν την ευθύνη. Και ενώ έκανα αυτές τις πικρές σκέψεις, ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα ρεπορτάζ, η εμφάνιση του οποίου στη δεδομένη συγκυρία με έκανε να απορώ εάν αποτελεί διαβολική σύμπτωση.

Διάβασα λοιπόν ότι ο καταξιωμένος σεισμολόγος και επιστημονικός συνεργάτης της UNESCO Δρ. Γεράσιμος Παπαδόπουλος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, στο περιθώριο των εργασιών του συνεδρίου για τις Νέες Τεχνολογίες στην Πολιτική Προστασία “Safe Thessaloniki 2022”, αναφέρθηκε στον σεισμό των 7 Ρίχτερ την 30η Οκτωβρίου 2020 στη Σάμο, ο οποίος προκάλεσε τσουνάμι.

Οι επιστημονικές παρατηρήσεις κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι ένα τσουνάμι μπορεί να ξεκινήσει από την Ελλάδα και να πλήξει ακόμα και δέκα μεσογειακές χώρες, όχι όμως το αντίθετο. Η επιστημονική έρευνα είναι απολύτως σεβαστή και θα πρέπει να υποστηρίζεται με κάθε τρόπο. Ο δε επιστήμονας που εμπλέκεται είναι εγνωσμένου κύρους και ο σεβασμός στην προσφορά του είναι χωρίς αστερίσκους.

Το πρόβλημα προκύπτει όταν το επιστημονικό έργο σε έναν τομέα χρησιμοποιείται από τον οποιονδήποτε για να ακυρώσει στην πράξη κάθε προοπτική αξιοποίησης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε ελληνική ΑΟΖ. Όπως ακριβώς επιχειρούν να μονοπωλήσουν οι κάθε λογής οικολόγοι την περιβαλλοντική ευαισθησία, κολλώντας ταμπέλες περί του αντιθέτου σε όσους ασχολούνται με τους υδρογονάνθρακες, έτσι επιχειρείται πλέον να αξιοποιηθούν τα ευρήματα των μελετών σε άλλα επιστημονικά πεδία, όπως η σεισμολογία, για να προωθηθεί ο ίδιος σκοπός!

Περίεργες “σεισμολογικές” αναφορές

Την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή, άλλο δημοσίευμα αναφερόταν στην αδυναμία αξιοποίησης του πολύ μεγάλου κοιτάσματος φυσικού αερίου στο Γκρόνιγκεν της Ολλανδίας, επειδή ο τοπικός πληθυσμός είναι ανήσυχος, έχοντας συνδέσει κάποια σεισμικά φαινόμενα στην περιοχή με αυτή τη δραστηριότητα. Δεν έχω τις ειδικές γνώσεις για να απορρίψω, ή να επιβεβαιώσω τέτοιους φόβους. Δικαιούμαι, όμως, να υποπτεύομαι ότι αυτές οι φοβίες δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένες και η υπερπροβολή τους υποκρύπτει σκοπιμότητες.

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν καταλογίζω οτιδήποτε στον Έλληνα επιστήμονα, ο οποίος κάνει τη δουλειά του. Απλά με ανησυχεί ως πολίτη η απόπειρα βεβιασμένης αξιοποίησης επιστημονικών παρατηρήσεων, με τρόπο που παραπέμπει σε εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων. Κόλπος του Μεξικού δεν θέλουμε να γίνει το Αιγαίο κι αυτό είναι κατανοητό. Μόνο που δεν υπάρχει ούτε σκέψη για έρευνες και γεωτρήσεις στο Αιγαίο, οπότε η σχετική φιλολογία είναι εκτός πραγματικότητας. Οι προγραμματισμένες έρευνες είναι στην ανοικτή θάλασσα νότια και δυτικά της Κρήτης σε μεγάλη απόσταση από τις ακτές.

Είναι άραγε επαρκής λόγος η αναφορά στους σεισμούς στο Μεξικό για να χάσει η υπερχρεωμένη Ελλάδα κολοσσιαία έσοδα; Θυμίζουν αυτά που έλεγαν πριν 20-30 χρόνια κάποιοι οικολόγοι με βαριά πτυχία ότι σήμερα οι παράλιες περιοχές της Κρήτης κι όχι μόνο θα είχαν ήδη πλημμυρίσει! Προς το παρόν, πάντως, διαχειριστές κεφαλαίων πραγματοποιούν επενδύσεις στον τουρισμό, χωρίς οι “ανόητοι” να σκέφτονται ότι οι επενδύσεις τους θα πλημμυρίσουν!

Στο τέλος της ημέρας όλα στην Ελλάδα εξαρτώνται από την πολιτική βούληση των κυβερνώντων. Εάν οι πολιτικοί είναι θύματα “οικολογικών” ιδεοληψιών, ή εξυπηρετούν συμφέροντα, προφανώς με το αζημίωτο, χαμένη είναι η Ελλάδα και οι πολίτες της.