Μια άλλη ξηρασία απειλεί την Αίγυπτο

Η ερμηνεία του ονείρου που είδε ο Φαραώ των “επτά παχιών κι αδυνάτων αγελάδων”, επαναλαμβάνεται στην γειτονική χώρα επί των ημερών μας. Λόγω υπερπληθυσμού, ενδεχομένως, λόγω του “οικονομικού κύκλου” και μάλλον λόγω του μονοκομματικού κράτους, που συνεχίζεται για τριάντα αιώνες, χωρίς φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στην Αίγυπτο.

Μόλις το 2-3% του πληθυσμού από τα 107 εκατομμύρια της Αιγύπτου, η αραβική “ελίτ” έχει αξιόλογο ατομικό εισόδημα. Το άλλο ζει με δύο δολάρια ημερησίως! Κι’ αυτό χάρις στην αμερικανική βοήθεια, τις σουνιτικές επιδοτήσεις απ’ την Σαουδική Αραβία και των Εμιράτων του Κόλπου, εκ’ του φόβου εξαπλώσεως του σιιτικού Ιράν.

Σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg, η συναλλαγματική κρίση συν ο πληθωρισμός κι η άνοδος των επιτοκίων διεθνώς, πλήττουν κατ’ αυτάς την αιγυπτιακή οικονομία, ύστερα από μία δεκαετία σχετικής σταθερότητας και φθήνιας του χρήματος. Οι μεγάλες ανατιμήσεις των ειδών διατροφής και ενεργείας δοκιμάζουν το πληθυσμό της Αιγύπτου, που είναι 90% αραβικός και μόνο 10% χριστιανικός (εξωστρεφής).

Η έκταση της χώρας είναι μεγάλη, αλλά το μεγαλύτερο μέρος έρημος και μόνη η λεπτή ζώνη γονίμου γης και υγρασίας κατά μήκος του ποταμού Νείλου, δεν επαρκεί για την διατροφή του πληθυσμού. Χρειάζεται σημαντικές εισαγωγές τροφίμων, κυρίως δημητριακών των οποίων ο πόλεμος της Ουκρανίας έχει προκαλέσει απρόβλεπτες ανατιμήσεις.

Ευτυχώς, η ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο υπέδαφος και τον υποθαλάσσιο χώρο της Αιγύπτου, επιτρέπει την ενεργειακή της άνεση, αλλά κι αυτή απαιτεί σημαντικό κόστος εξασφαλίσεως για να επηρεάσει ανοδικά το λαϊκό εισόδημα της χώρας. Τούτο λησμονούν οι ευφάνταστοι, τηλεαναλυτές μας όταν αναφέρονται στον “πακτωλό” των ιδικών μας αποθεμάτων, που ακόμη δεν έχουν… επιβεβαιωθεί!

Όλη η γειτονιά μας υπό πίεση

Το δυσάρεστο είναι ότι στην γειτονιά μας εντείνονται οι οικονομικοί κλονισμοί. Μετά τον φονικό σεισμό της Τουρκίας, που αύξησε τον Συντελεστή Εξαρτήσεως (ΣΕ) του πληθυσμού κατά το 1/6, η έλλειψη ξένου συναλλάγματος πλήττει όλες τις χώρες του “Λεβάντ” όπως Λίβανο, Συρία, αλλά κι ορισμένες βαλκανικές όπως Σερβία, Σκόπια, Βουλγαρία.

Η άνοδος της ισοτιμίας του δολαρίου και των διεθνών επιτοκίων επιτείνει την κρίση του μεσογειακού ΣΕ. Ευτυχώς στην χώρα μας έχομε αποφύγει την έλλειψη των ευρώ χάρις στον τουρισμό, το ναυτιλιακό συνάλλαγμα και την βοήθεια από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διαφορετικά, πρόβλημα θα είχε κι η Ελλάς της οποίας ο συντελεστής εξάρτησης (ΣΕ) απ’ το εξωτερικό έχει αυξηθεί υπερβολικά την 45ετία της δημοκρατικής “απερισκεψίας”.

Το κόστος του χρήματος ανέρχεται τελευταίως από την όψιμη περίσκεψη του FED (Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ) που μπορεί ν’ ανεβάσει τα επιτόκια στο 9%! Επείγει όθεν η αξιοποίηση των εγχωρίων ενεργειακών πόρων, όπως του λιγνίτη στην Πτολεμαΐδα και το Αμύνταιο, του κοιτάσματος φυσικού αερίου της Επανομής και του Κατάκολου, της γεώτρησης των Ιωαννίνων και του Υδροηλεκτρικού της Συκιάς, προτού ανακύψει απαγορευτικός Συντελεστής Εξάρτησης κι η ακρίβεια του χρήματος γίνει πρόξενος υφέσεως στην ελληνική οικονομία. Επείγει επίσης η κήρυξη της ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης.