Να φύγει η ΕΑΒ από το Δημόσιο για να επιβιώσει
09/01/2024
Ο υπουργός Εθνικής Αμύνης Νίκος Δένδιας, σε πρόσφατη συνάντηση με τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους, ανέφερε ότι «η εξυγίανση της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας αποτελεί προτεραιότητα» για την κυβέρνηση και υποστήριξε ότι δεν πρέπει να φύγει από τον έλεγχο του δημοσίου, διότι «χωρίς ΕΑΒ δεν ζούμε»! Ακριβώς για τον λόγο αυτό πρέπει η ΕΑΒ να περιέλθει στον ιδιωτικό τομέα και ν’ αποφύγει τον δημόσιο που σπατάλησε 150 εκατομμύρια ευρώ σε προγράμματα της Πολεμικής Αεροπορίας, τα οποία ουδέποτε υλοποιήθησαν, είτε καθυστερούν απαισίως.
Η ΕΑΒ είναι μία πονεμένη ιστορία. Ιδρύθηκε υπό του Γεωργίου Παπαδοπούλου που την ανέθεσε στην αμερικανική εταιρία Lockheed, η οποία αργότερα συγχωνεύθηκε με την Μartin. Τα περίφημα μαχητικά F-4 “Φάντομ” (*) της αμερικανικής Μακ Ντόναλντ Ντάγκλας, που επί δικτατορίας είχε προμηθευθεί η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, συντηρούντο επαρκώς στην Τανάγρα. Υπό ξένη διεύθυνση η ΕΑΒ ευδοκίμησε, έκαμε εξαγωγές σε συνάλλαγμα και επισκεύαζε τον αεροπορικό στόλο παραπλήσιων χωρών.
Με την επάνοδο όμως της δημοκρατίας, ο κατά τ’ άλλα λίαν αξιόλογος υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Αβέρωφ έκαμε το λάθος να έλθει σε σύγκρουση με την αμερικανική διοίκηση της ΕΑΒ, η οποία αποχώρησε από την Ελλάδα, αφήνοντας την συντήρηση των μαχητικών αεροπλάνων F-4 και των μεταγωγικών C-130, εις χείρας στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που δεν είχαν διοικήσει ούτε αερολέσχη.
Όταν το 1981 ανήλθε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, την ΕΑΒ ανέλαβε ο συνδικαλισμός των εργαζομένων της, περιλαμβανομένων των καθαριστριών. Η εκτέλεση του συμβατικού έργου ανετέθη εις πρώην αξιωματικούς της Αεροπορίας, φίλα προσκειμένους προς το ΠΑΣΟΚ κι άρχισαν οι ανατιμήσεις, καθυστερήσεις παραδόσεως υλικού και συχνές αλλαγές στην διοίκηση της ΕΑΒ.
Ποιος καρπώθηκε της διαφοράς; Η εταιρία Lockheed Martin, με τις απευθείας εισαγωγές των ανταλλακτικών και των ηλεκτρονικών συστημάτων, που ήταν αναγκαία για την υπεράσπιση του εναερίου χώρου της Ελλάδος, την οποία παραβίαζε καθημερινώς η τουρκική αεροπορία. Ουσιαστικώς, η ΕΑΒ επανήλθε στην ξένη εξάρτηση, αλλά το υψηλότερο κόστος πλήρωνε ο Έλλην φορολογούμενος.
Όχι στο δημόσιο
Πολιτική κυβέρνηση, γενικώς, δεν είναι σε θέση να αναπτύξει μία βιομηχανία για την αεροπορία, διότι δεν διαθέτει την συνέχεια και συνέπεια που απαιτεί το ιπτάμενο αντικείμενό της. Δεν είναι τυχαίο ότι η γαλλική Dassault, που κατασκευάζει τα Mirage και τα Rafale, είναι ιδιωτική επιχείρηση, το Eurofighter είναι προϊόν συνεργασίας ιδιωτικών επιχειρήσεων της Γερμανίας, Γαλλίας και Ισπανίας κι ότι την “οπλική ιπταμένη πλατφόρμα” F-35, που θα προμηθευθεί προσεχώς η Αεροπορία μας, κατασκευάζει η Lockheed Martin κι όχι το αμερικανικό Πεντάγωνο.
Θα ήταν συνεπώς σκόπιμο ο Δένδιας ν’ αναζητήσει ένα σχήμα συνεργασίας ελληνικών εταιριών – υπάρχουν τέτοιες – και ξένων κατασκευαστών, να μετάσχει στο κεφάλαιο του εμπορικού φορέως και να μισθώσει τις εγκαταστάσεις της Τανάγρας με τις υποδομές της μ’ ένα μακροπρόθεσμο συμβόλαιο. Έτσι δεν θα μπαίνει στον πειρασμό κάθε νέος υπουργούς Εθνικής Άμυνας να διορίζει διοικητές της ΕΑΒ τους αέργους θεσιθήρες του κυβερνώντος κόμματος. Η αεροπορική βιομηχανία είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση, όπως υπαινίχθη κι ο Δένδιας, για να εξυπηρετεί στις ανάγκες του εκλογικού κύκλου.
«Οι Έλληνες είναι φύσει έμποροι», έλεγε ο Χαρίλαος Τρικούπης. Μην γίνονται… λαθρεπιβάτες του δημοσίου τομέως.
(*) Η χούντα αγόρασε 50 Φάντομ F-4 ως και 60 Α-7Η Corsair, βομβαρδιστικά, 40 Mirage 18 C -130 μεταγωγικά και 40 Τ-27 εκπαιδευτικά αεροσκάφη.
