Ο χρυσός έχει πάρει την ανηφόρα…

Κατ’ αρχήν, δεν είναι η πρώτη φορά που ο χρυσός ανεβαίνει στο σκαλοπάτι των 2.000 δολαρίων. Κι άλλοτε αιφνιδίως ανετιμήθη στα 2007 ανά ουγγιά , εξ αιτίας ανωμαλιών στην προσφορά του κιτρίνου μετάλλου στο LME (Χρηματιστήριο μετάλλων του Λονδίνου).Η ζήτηση του, που πέφτει όταν τα επιτόκια του δολαρίου ανέρχονται (το κόστος αποθησαύρησης ανέρχεται) δεν είναι συμβατό με την συγκυρία, όπου η επιβράδυνση του πληθωρισμού δεν επιτρέπει περαιτέρω άνοδο του πολυτίμου μετάλλου για προστασία του επενδυτή. Ούτε η τιμή του πετρελαίου εμπνέει ανησυχία στους κερδοσκόπους. Συνεπώς πρέπει ν’ ανιχνευθή κάπου αλλού η ανατίμηση του.

Να είναι η αιτία της απροθυμίας της FED, της Κεντρικής Αμερικανικής Τραπέζης, να χαλαρώσει το πιστωτικό σφίξιμο; Ό,τι δηλαδή η αγορά δεν είναι πεπεισμένη πώς η μάχη κατά του πληθωρισμού δεν κερδίθη ακόμη. Πράγματι, η νομισματική σταθερότης δεν επετεύχθη με την άνοδο των επιτοκίων. Διάφοροι παράγοντες προκαλούν ανησυχία για το δημόσιο χρέος στην Αμερική κι αλλού, όπως στη Γερμανία κι Ιταλία και έτσι η τιμή του χρυσού πάνω από τα 2.000 δολάρια φαίνεται να είναι “φθηνή” σήμερα.

Οι Κεντρικές Τράπεζες

Προσοχή όμως: Μέγας εχθρός του χρυσού είναι το καρτέλ των κεντρικών ανά τον κόσμο Τραπεζών που συνεργάζονται, για να τον κρατούν χαμηλά. Και η συνεργασία αυτή καλά κρατεί ιδίως στην ταραγμένη εποχή μας.΄Επειτα, ο χρυσός είναι “βαρύς” και το κόστος διακρατήσεώς του δεν είναι μικρό. Αυτό αποτελεί εμπόδιο για μαζικές επενδύσεις στο μέταλλο, παρά τις υποφώσκουσες ανησυχίες.

Μετά η τετραήμερος εκεχειρία Χαμάς- Ισραήλ δεν σημαίνει ότι ο πόλεμος τελείωσε –άρα διαλύονται όλοι ο φόβοι για επέκταση του. Αν και ο στρατός του Ισραήλ αποθαρρύνει κάθε οπορτουνίστα όπως ο Ερντογάν, που προσπαθεί να διαρρήξει τον αποκλεισμό της Γάζας, τούτο λέγεται εύκολα αλλά δύσκολα πραγματοποιείται.

Και πάντως μία μικρή ανατίμηση του χρυσού, όπως η παρούσα, δεν είναι προς… πανικόν. Τα υψηλά επιτόκια θα διατηρηθούν ακόμη ένα εξάμηνο και συνεπώς υπάρχει κάποιος φραγμός στην ανατίμηση του χρυσού. Ένας cardinal κανόνας υπαγορεύει, βασικώς και σημαντικώς, η κατοχή χρυσού να μην ξεπερνάει το 10% των διαθεσίμων του συμβολικού επενδυτού.