Ποιες είναι οι αιτίες για το ράλι στην τιμή του αργύρου

Υπάρχει μία σημαντική ομάδα στρατηγικών αναλυτών στην αγορά των πολυτίμων μετάλλων, που αναγνωρίζει και προειδοποιεί για την σοβαρή και σταθερή ανοδική τάση των τιμών του χρυσού και του αργύρου από τα μέσα του 2022. Ταυτόχρονα αντιτίθεται στις απαισιόδοξες προβλέψεις κάποιων άλλων, που επισημαίνουν πως επίκειται σοβαρή διόρθωση ή ακόμα και κατάρρευση τιμών, όπως και τις προηγούμενες δύο φορές, επικαλούμενοι και την αδιαφορία των βασικών χρηματοοικονομικών κύκλων της Wall Street, που προσπαθούν να συνεχίσουν να εστιάζουν το ενδιαφέρον των επενδυτών στην καινοτόμο τεχνολογία και ειδικά στην Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ).

Όμως τα δεδομένα των τεχνικών αναλύσεων και οι συσχετισμοί των τιμών του αργύρου με βασικά θεμελιώδη μεγέθη και δείκτες, πιστοποιούν πως αναφύονται χαρακτηριστικά που διαφέρουν απόλυτα σε σχέση με τα ανάλογα του 1980 και του 2011, όταν προκαλούνται και οι καταρρεύσεις. Η άνοδος του 1980 κορυφώνεται στα τέλη Μαρτίου και χειραγωγείται από τους αδελφούς Hunt (Nelson Bunker, William, Lamar) με μία μεγάλη ομάδα θεσμικών επενδυτών να τους ακολουθεί, που υπολογίζουν πως μόλις το ένα τρίτο του διαθέσιμου αργύρου κατέχεται από ιδιώτες, οπότε έχουν την ευχέρεια να ελέγχουν τις τιμές, μέσω πλημμυρίδας αγορών. 

Η αντίστοιχη άνοδος του 2011 προκαλείται από την Πιστωτική Επέκταση (QE) και την πολιτική των σχεδόν μηδενικών επιτοκίων, με σημείο καμπής και στις δύο περιπτώσεις την τιμή των $50 ανά ουγγιά, που θεωρείται πλέον κρίσιμο επίπεδο οροφής και ισχυρό σημείο αντίστασης σε περαιτέρω ανοδικές κινήσεις.

Μεταβολή Συνθηκών και τιμών

Ένα πρώτο ζωτικό στοιχείο αφορά τον σωρευτικό πληθωρισμό, που εάν συνεκτιμηθεί, τότε τα $50 του 1980 αναλογούν σε $199 το 2025 και τα $50 του 2011 σε $72 το 2025. Ένα δεύτερο ζωτικό και μάλλον περισσότερο αξιόπιστο στοιχείο σε σχέση με τον πληθωρισμό, προκύπτει από την αναλογία των τιμών του αργύρου με την κυκλοφορία χρήματος Μ2, δηλαδή το σύνολο των μετρητών, των καταθέσεων όψεως και όλων των τίτλων που μετατρέπονται άμεσα σε χρήμα. Με βάση δείκτη της σχέσης με τιμή αναφοράς το 100, όταν η τιμή του αργύρου το 1980 αναρριχάται στα $50, ο δείκτης φθάνει το 1.038, ενώ στην περίπτωση του 2011 διαμορφώνεται στο 176 και το 2025 μόλις στο 66.

Εξίσου σημαντική θεωρείται η σχέση των τιμών του αργύρου με τις ανάλογες του χρυσού ανά ουγγιά, που διαμορφώνεται στις μεγάλες ανόδους της αξίας του αργύρου του 1968 και του 1980 στο 6,7%, στην ανάλογη του 2011 στο 3,3%, ενώ στην τρέχουσα περίοδο κινείται εξαιρετικά χαμηλά, στο 1,2% μακράν των ιστορικά υψηλών επιπέδων των τιμών του. Η σχέση πιστοποιεί πως η αξία του παραμένει εξαιρετικά χαμηλά σε αντιπαραβολή με την αντίστοιχη του χρυσού και με δεδομένο ότι την ακολουθεί, συνεπάγεται περαιτέρω άνοδός της.

Ένα άλλο οφθαλμοφανές στοιχείο που επιβεβαιώνει την χαμηλή τιμή του αργύρου αφορά την σχέση του με το αμερικανικό χρέος, το οποίο ανέρχεται σε $37,8 τρισεκατομμύρια και αυξάνεται κατά $1 τρισεκατομμύριο ανά 100 ημέρες, χωρίς να αναδύονται κάποιες ενδείξεις αποκλιμάκωσης. Πρόκειται για μία ουσιώδη σύγκριση από την στιγμή που πιστοποιεί το εάν και κατά πόσον η πορεία των τιμών του αργύρου συμβαδίζει με την διόγκωση του ομοσπονδιακού χρέους, όπως συμβαίνει με τις τιμές του χρυσού, πλην όμως δεν ισχύει κάτι ανάλογο. 

Με βάση δείκτη της συγκεκριμένης σχέσης με τιμή αναφοράς το 100, όταν η τιμή του αργύρου το 1980 αναρριχάται στα $50, ο δείκτης φθάνει το 1.377, ενώ στην περίπτωση του 2011 διαμορφώνεται στο 87 και το 2025 μόλις στο 33. Η τελευταία τιμή προδίδει πως οι τιμές του αργύρου από το επίπεδο των $50 έχουν περιθώρια να κινηθούν ανοδικά σε σύγκριση με το χρέος, χωρίς να αποκλείονται τιμές της τάξης των $100 ανά ουγγιά.

Σε ευρύτερα πλαίσια το πρόβλημα του χρέους αποτελεί δυστυχώς διεθνές φαινόμενο, με το παγκόσμιο χρέος να δεκαπλασιάζεται κατά την διάρκεια των τριών τελευταίων δεκαετιών, με τις τρέχουσες εκτιμήσεις να το υπολογίζουν στα $250 τρισεκατομμύρια. Πρόκειται για μία ωρολογιακή βόμβα που απειλεί άμεσα τα νομίσματα χωρίς υποκείμενη αξία (fiat) και μάλλον αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο που επαναφέρει στο προσκήνιο τα πολύτιμα μέταλλα. 

Ορισμένοι πάντως προτιμούν ένα άλλο μέτρο σύγκρισης, αντιπαραβάλλοντας την διακύμανση των τιμών του αργύρου με την αντίστοιχη του βιομηχανικού δείκτη Dow Jones, με αφετηρία το 1965 και τιμή βάσης το 100. Στην μεγάλη άνοδο του 1980 η σχέση διαμορφώνεται στο εκπληκτικό 3.939, ενώ στην ανάλογη του 2011 φθάνει το 282, αλλά στην τρέχουσα περίοδο κινείται μόλις στο 68. Οι λόγοι για την διαμόρφωση χαμηλής σχέσης πηγάζουν από το γεγονός ότι το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης εμφανίζει φαινόμενα ισχυρών πληθωριστικών πιέσεων, με τις τιμές των μετοχών σε δυσθεώρητα επίπεδα, ενώ από την άλλη πλευρά ο άργυρος παραμένει υποτιμημένος, ακόμα και στην τιμή των $50 ανά ουγγιά.

Σε έναν από τους ελάχιστους που αντιλαμβάνονται τις απίστευτα υπερτιμημένες αξίες των μετοχών αναδεικνύεται ο Warren Buffett, με τον απολογισμό των επενδύσεών του για το 2024 να εμφανίζει σε μετρητά περισσότερα από $330 δισεκατομμύρια, μέγεθος που αποτελεί και το μεγαλύτερο από το 2008. 

Στην έκθεσή του προς τους μετόχους του σημειώνει μεταξύ των άλλων πως ο εμπειρικός του δείκτης της συνολικής κεφαλαιοποίησης της αγοράς προς το ΑΕΠ υπερβαίνει το 210% (ένδειξη σοβαρής κρίσης), αλλά και όλοι οι δείκτες που υπολογίζουν την σχέση τιμών με πωλήσεις και κέρδη, αποκαλύπτουν πως ποτέ οι μετοχές δεν έχουν αποτιμηθεί με τόσον ακριβές τιμές στην αγορά.