Πως και γιατί κλείνει η μονάδα της Tupperware μετά από 56 χρόνια
12/03/2023
Στη Βοιωτία κλείνει το τρίτο εργοστάσιο πολυεθνικής μέσα σε μόλις τρία χρόνια -συγκεκριμένα της Tupperware, που σταματάει την παραγωγή στις 13 Απριλίου. Η μονάδα παραγωγής των πλαστικών δοχείων στη Θήβα βάζει αιφνιδιαστικά λουκέτο, ενώ ήταν το λιγότερο προβληματικό εργοστάσιο από όλες τις θυγατρικές της αμερικανικής πολυεθνικής. Ακόμα και το 2022 παρουσίαζε κέρδη σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα εργοστάσια που παρουσίαζαν ζημίες της τάξης του 20%.
Έκλεισε εντούτοις μετά από 56 χρόνια παρουσίας στη χώρα μας και πλέον η μητρική αμερικανική εταιρεία και η ενδιάμεση θυγατρική της Ολλανδίας θα πουλούν τα είδη αυτά στην Ελλάδα ως εισαγόμενα. Οι 165 εργαζόμενοι κλήθηκαν να πάρουν 50% παραπάνω από τη νόμιμη αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης. Τους προτάθηκε στην ουσία “εθελουσία έξοδος” και οι 150 την αποδέχτηκαν. Γιατί όμως η αμερικανική πολυεθνική έκλεισε μόνο το εργοστάσιο της Ελλάδας ενώ συντηρεί της Πορτογαλίας -έστω και με απολύσεις- και του Βελγίου -χωρίς απολύσεις;
Γιατί κλείνει η μονάδα
Από πρόπερσι η εταιρεία είχε μειώσει κάθετα την παραγωγή στο ένα τρίτο και οι εργαζόμενοι -όπως και κάθε πολίτης που θέλει να επιβιώσει η στοιχειώδης “ελληνική” τρόπος του λέγειν, βιομηχανία- ήλπιζε το πρόβλημα να ήταν προσωρινό. Όμως φαίνεται ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έδωσε τη χαριστική βολή ως δικαιολογία, διότι η εταιρεία επιβίωνε επειδή εξήγαγε μεγάλη ποσότητα (πάνω από 40 νταλίκες το μήνα) στη Ρωσία. Το εργοστάσιο έκανε εξαγωγές και σε άλλες πέντε χώρες, όμως όχι στα επίπεδα εξαγωγών προς τη ρωσική ομοσπονδία. Εντούτοις, και παρά την απώλεια της ρωσικής αγοράς, το ελληνικό εργοστάσιο παρουσίαζε κέρδη και το 2022!
Κατά συνέπεια το “δια ταύτα” πρέπει να αναζητηθεί σε άλλες ισορροπίες και όχι ασφαλώς στην κερδοφορία του ελληνικού εργοστασίου παρά τον πόλεμο. Η αμερικανική εταιρεία θα διατηρήσει τα εργοστάσια που έχει στο Βέλγιο, στην Πορτογαλία και αλλού, αλλά το ελληνικό κρίθηκε… πολύ ακριβό τόσο φορολογικά, όσο και ως προς το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος. Εντούτοις υψηλά φορολογείται και στις άλλες χώρες, απλά στο Βέλγιο και στην Πορτογαλία το ρεύμα είναι φθηνότερο σε σύγκριση με της Ελλάδας. Από την άλλη, στο Βέλγιο οι εργάτες παίρνουν 2.400 ευρώ το μήνα και όχι 1.000 όπως στο ελληνικό εργοστάσιο, άρα ουσιαστικά το κόστος παραγωγής εκεί είναι ακριβότερο.
Tupperware: “Μετασχηματιζόμαστε….”
Η Tupperware δήλωσε σχετικά ότι «βρίσκεται στη διαδικασία ενός παγκόσμιου μετασχηματισμού λειτουργιών, ομάδων και συστημάτων, με στόχο την ενδυνάμωση της εταιρείας μας για άλλα 77 χρόνια. Καθώς βελτιστοποιούμε τις επιχειρηματικές μας δομές για μελλοντική βιώσιμη ανάπτυξη, ενώ λειτουργούμε στο τρέχον μακροοικονομικό κλίμα, συνεχίζουμε να παίρνουμε στρατηγικές –και μερικές φορές δύσκολες– αποφάσεις για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας στην εφοδιαστική αλυσίδα μας. Η Ελλάδα παραμένει μια σημαντική αγορά για την Tupperware και θα συνεχίσουμε να γράφουμε τη μεγάλη ιστορία μας ως εταιρεία, διατηρώντας τις αποθήκες μας στη χώρα».
Οπότε στην Ελλάδα απομένει η ιδιότητα του αποθηκάριου και του εισαγωγέα προϊόντων, χωρίς καμία πειστική απάντηση στο “γιατί έκλεισε το εργοστάσιο της Ελλάδας”. Η Tupperware είχε κλείσει πριν από έξι χρόνια άλλο ένα ευρωπαϊκό εργοστάσιο, της Γαλλίας, όμως η Γαλλία έχει εθνικό κεφάλαιο και βαριά βιομηχανία και απορροφά το εργατικό δυναμικό, χωρίς να ζητιανεύει από επενδυτές.
Το παρελθόν και το παρόν
Υπενθυμίζεται ότι τα γνωστά τάπερ (που ονομάζονταν έτσι λόγω της Tupperware ακόμα κι όταν προέρχονταν από άλλες βιομηχανίες), κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά το 1946 από πολυαιθυλένιο. Μια φαεινή του Αμερικανού επιχειρηματία και χημικού, του εφευρέτη Earl Tupper ήταν οι επιδείξεις στα σπίτια, οι οποίες καθιερώθηκαν διεθνώς και έφεραν το προϊόν πολύ σύντομα στην κορυφή των πωλήσεων, καθώς υποσκελίστηκαν ταχύτατα τα κεραμικά και γυάλινα δοχεία.
Η εταιρεία έγινε πολυεθνική και το 1964 είχε έκανε ανοίγματα σε 100 χώρες, μεταξύ των οποίων ήταν και η δική μας. Το εργοστάσιο της θυγατρικής Tupperware Hellas άρχισε να λειτουργεί πλήρως το 1967. Στον τελευταίο ισολογισμό της εταιρείας, ο οποίος δημοσιεύθηκε προ τριετίας, ο τζίρος ήταν αυξημένος κατά 11% σε σύγκριση με του 2020. Τα κέρδη έφθασαν τα 2,01 εκατ. ευρώ έναντι 805.000 ευρώ το 2020. Το 2021 πήγε δηλαδή πολύ καλά και όπως εκτιμάτο, και η χρήση του 2022 θα “έκλεινε” ικανοποιητικά, με κερδοφόρο αποτέλεσμα.
Οπότε γιατί το ελληνικό εργοστάσιο άρχισε να μειώνει την παραγωγή πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία; Μήπως επειδή περίμενε τον πόλεμο και ήξερε ότι το ελληνικό εργοστάσιο έκανε πολλές εξαγωγές προς Ρωσία; Σίγουρα έπαιξε ρόλο ότι μετά τον πόλεμο και την συνεπαγόμενη ακρίβεια σε πρώτες ύλες, σε μεταφορές και σε ρεύμα, μειώθηκαν τα έσοδα της εταιρείας κατά 18% σε διεθνές επίπεδο. Όμως οι περικοπές σε παραγωγή στην Ελλάδα άρχισαν πριν τον πόλεμο και ο ισολογισμός του 2022 παρά τα προβλήματα δεν προβλεπόταν να έχει ζημίες σε αντίθεση με άλλων χωρών. Παραμένει λοιπόν αδικαιολόγητο το λουκέτο στο ελληνικό τμήμα.
Η “ελληνική” θυγατρική, όμως, ελέγχεται απόλυτα, δηλαδή κατά 100%, από την Tupperware Nederland BV που εδρεύει στην Ολλανδία. Προφανώς η Ολλανδοί και οι Αμερικανοί έκριναν πιο σύμφορο να περισώσουν τους εργαζομένους στο γειτονικό προς τους πρώτους Βέλγιο, ως “καρδιά” της Ευρώπης, παρά τους εργαζόμενους στην Ελλάδα. Οι τριγμοί στη βελγική μονάδα είχαν αρχίσει εξάλλου προ τετραετίας, και όταν έκλεισε το γαλλικό εργοστάσιο, οι Ολλανδοί αλλά και οι Αμερικανοί δεν θέλησαν να στενοχωρήσουν και τους γαλλόφωνους του Βελγίου.
Οπότε προαποφασίστηκε τότε το σκοτεινό μέλλον της κερδοφόρας ελληνικής μονάδας με προφάσεις εν αμαρτίαις, τα περί πολέμου στην Ουκρανία και τα περί πανδημίας και μείωσης των πωλήσεων. Αυτές οι εξελίξεις, με την αναχώρηση πολλών επενδυτών ή την ανεύθυνη διαχείριση άλλων (π.χ. της ιταλικής εταιρείας στα τρένα μας), προσδιορίζουν ένα ζοφερό μέλλον για την οικονομία μας, αν συνδυαστούν και με την νέα επιτήρηση που αποφασίστηκε για την ελληνική οικονομία, καθώς μας υποχρεώνουν μέσα σε δύο χρόνια να περικόψουμε κι άλλο τις δημόσιες δαπάνες.
