Πώς ο πληθωρισμός λοιδορεί τους “εντατικούς ελέγχους”!

Σύμφωνα με τα τελευταία προκαταρκτικά στοιχεία της Eurostat, o πληθωρισμός στην Ελλάδα τον Μάρτιο διαμορφώθηκε στο 3,1%, έναντι 2,9 τον περασμένο Δεκέμβριο, 3,1 % τον περασμένο Ιανουάριο και 3% τον περασμένο Φεβρουάριο, δηλαδή κάθε χθες και … καλύτερα! Αλλά, αντί η εξέλιξη αυτή και ιδιαίτερα η διαπίστωση ότι η χώρα μας είναι “πρωταθλήτρια” σε πεισματικά συνεχιζόμενη ακρίβεια (βλέπε τελευτά στήλη του παρατιθέμενου πίνακα) να ανησυχήσει την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, αμέσως έσπευσε να ψάχνει στα στοιχεία αυτά “πρωτιές”, όπως και σε άλλα στοιχεία που παρουσιάζουν τη χώρα μας έσχατη στον κατάλογο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης και να τις διοχετεύσει στον ελληνικό Τύπο με τη μορφή “πηγών” του!

Ας σταματήσει, επιτέλους, αυτή η ιδιόμορφη τακτική fake news (κατασκευασμένα κείμενα!) με τη μορφή «πηγών», «κύκλων» και «στελεχών» υπουργείων, που προσβάλλουν το κύρος της ελληνικής δημοσιογραφίας, καθώς αναπαράγονται (ευτυχώς από μερίδα μόνο του Τύπου) με ευθύνη βεβαίως των διευθυντών. Κι επειδή διετέλεσα διευθυντής μεγάλων αθηναϊκών εφημερίδων δηλώνω ότι ουδέποτε επέτρεψα να δημοσιεύονται τέτοια κείμενα, διότι η ελληνική δημοσιογραφία κοσμείτο και κοσμείται από διαπρεπείς επιστήμονες αναλυτές, που απέτρεπαν στο παρελθόν τέτοιες ανόσιες παρεμβάσεις!

Τί βρήκανε πάλι οι «πηγές» του υπουργείου Ανάπτυξης; Βρήκανε την ακόλουθη “επιτυχία”: «Η Ελλάδα έχει τον δεύτερο χαμηλότερο πληθωρισμό τροφίμων μεταξύ των χωρών Ευρωζώνης», αφού, «σύμφωνα με την εκτίμηση της Eurostat για τον Μάρτιο ο πληθωρισμός τροφίμων στη χώρα μας διαμορφώθηκε στο 1,7%, έναντι μέσου όρου 2,9% στις χώρες της Ευρωζώνης».

Αλλά, οι ίδιες πηγές το “τερμάτισαν” ακόμα περισσότερο υποτιμώντας, με άφθαστη κομπορρημοσύνη, τη νοημοσύνη των Ελλήνων καταναλωτών, ότι, δηλαδή «η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού των μέτρων και των πολιτικών του υπουργείου Ανάπτυξης (εντατικοί έλεγχοι για την εφαρμογή των μέτρων ελέγχου των τιμών, εφαρμογή του νέου Κώδικα Δεοντολογίας κοκ)», προσθέτοντας ακόμα τα εξής: «Είναι προφανές ότι οι έλεγχοι θα συνεχιστούν και θα ενταθούν και κατά την εορταστική περίοδο του Πάσχα με στόχο την προστασία των καταναλωτών και του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών. Ταυτόχρονα αναβαθμίστηκε η πλατφόρμα e-katanalotis.gr, όπου οι καταναλωτές μπορούν να συγκρίνουν προϊόντα και τιμές και να αποφασίσουν για τις επιλογές τους».

Απογοητευτικές διαπιστώσεις της Eurostat

Άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε. Αλλά, με τέτοια διαχειριστική νοοτροπία ικανοποίησης, την οποία συντρίβουν τα στοιχεία της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας δεν αντιμετωπίζεται ο ελληνικός πληθωρισμός. Αντιθέτως, οι Έλληνες καταναλωτές θα περίμεναν από την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης να σταματήσει να επικαλείται επιλεκτικά “πρωτιές” στην Ευρωζώνη και να τους εν ημερώσει για τα προβλήματα στην αντιμετώπιση του τέρατος με βάση τα νέα στοιχεία της Eurostat και για τον Μάρτιο:

• Πρώτον, ότι διαχρονικά, συνεχώς και μετά το 2000 ο ελληνικός πληθωρισμός είναι υψηλότερος από τον αντίστοιχο στην Ευρωζώνη, όπως και τον περασμένο Μάρτιο (3,1% έναντι 2,2% στην Ευρωζώνη!)!
• Δεύτερον, η Ελλάδα, τον Μάρτιο του 2025 σημειώνει τη μεγαλύτερη άνοδο -ρεκόρ μεταξύ των 20 χωρών της Ευρωζώνης σε μηνιαίο επίπεδο (1,8), που σημαίνει (κι αυτό έπρεπε να ανησυχήσει τις “πηγές”!) ότι συνεχίζεται εν δόξη και τιμή (στην κυριολεξία) η ακρίβεια στη χώρα μας!
• Τρίτον, από τις 20 χώρες της Ευρωζώνης οι 10 παρουσίασαν τον περασμένο Μάρτιο αύξηση του πληθωρισμού σε σχέση με τον περασμένο Δεκέμβριο, αλλά μόνο η Ελλάδα από τις 10 αυτές χώρες εμφανίζεται να δοκιμάζεται από συνεχιζόμενο ακρίβεια, με δεύτερη την Πορτογαλία και τρίτη την Ιταλία (1,7 και 1,6 αντίστοιχα).

Ο πληθωρισμός δεν αντιμετωπίζεται με… “λιβανιστήρια”

Καλοί, λοιπόν, είναι οι «εντατικοί έλεγχοι» και άλλα “θυμιατήρια”, αλλά για “ποντίκια” που ροκανίζουν το εισόδημα των νοικοκυριών συμβουλευτείτε και μια “γάτα”, δηλαδή τους οικονομολόγους, οι οποίοι επί χρόνια αναλύουν τα (αθάνατα) αίτια του διαφορικού πληθωρισμού (μόνιμη διαφορά μεταξύ ελληνικού και κοινοτικού πληθωρισμού, αλλά χωρίς να λαμβάνονται υπόψη από καμία κυβέρνηση, όπως προκύπτει από τα διαχρονικά στοιχεία κατά την τελευταία πεντηκονταετία!

Δεν είναι ο χώρος (αλλά ούτε προκαλεί κανένα σχεδόν ενδιαφέρον) να παρουσιάσω αυτές τις θεωρίες, μολονότι είναι ίσως οι πιο αναγκαίες για όλες τις κυβερνήσεις για να προάγουν με αντίστοιχα μέτρα και πρωτοβουλίες την υλική ευημερία και την κοινωνική συνοχή. Διότι, όπως έχει επισημανθεί από επιστήμονες της ελεύθερης οικονομίας αλλά και της ανοιχτής οικονομίας, της αποκεντρωμένης οικονομίας ή της διατεταγμένης οικονομίας, οι κυβερνήσεις για να κάνουν το περισσότερο καλό στη χώρα και την κοινωνία πρέπει να εφαρμόζουν μόνο τους οικονομικούς νόμους! Τότε μόνο ωφελούνται οι πολίτες.

Θα παραβλέψω, λοιπόν, τις οικονομικές αυτές θεωρίες, ότι δηλαδή τα αίτια του διαφορικού πληθωρισμού έχουν σχέση με τον πληθωρισμό κόστους, δηλαδή πρέπει να αναζητούνται στον δημόσιο τομέα, στη διάρθρωση της οικονομίας και στην οικονομική πολιτική ή έχει σχέση με τον πληθωρισμό ζήτησης (μεγάλη πιστωτική επέκταση κλπ), που αυτό δεν ισχύει σήμερα καθώς δεν στάζει ούτε σταγόνα χρηματοδότησης από τους τραπεζικούς κρουνούς, με εξαίρεση την κρατική στήριξη των επιχειρήσεων αλλά και της απασχόλησης (παροχή εγγυήσεων με στόχο την τόνωση της ρευστότητας), που διοχετεύθηκε μέσω του τραπεζικού συστήματος και βοήθησε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να απορροφήσουν τους κραδασμούς, κατά τη διάρκεια της πανδημικής κρίσης, σύμφωνα με στοιχεία μελέτης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

Επίσης, ως πιθανά αίτια για τη διαφορά στους ρυθμούς πληθωρισμού μεταξύ της Ελλάδας και του μέσου όρου της Ευρωζώνης έχουν αναφερθεί και η γρήγορη και υψηλή ανάπτυξη, καθώς και το μέρος της αύξησης του κόστους παραγωγής που δεν συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση της παραγωγικότητας, τα οποία σήμερα σχεδόν δεν υπάρχουν για να επηρεάσουν και να διαμορφώσουν τη διαφορά.

Τα “καλάθια” είναι για… κεράσια!

Αλλά, επειδή οι θεωρίες και μάλιστα οι οικονομικές προορίζονται σχεδόν αποκλειστικά για οικονομικά βιβλία και διδασκαλία στα οικονομικά πανεπιστήμια, σε αυτόν τον ορυμαγδό λόγου και αντιλόγου γύρω από την ακρίβεια και, στην προκείμενη περίπτωση, γύρω από τη μόνιμη, επί 50 σχεδόν χρόνια, διαφορά μεταξύ του ελληνικού και κοινοτικού πληθωρισμού, επιτρέψτε μου να συνοψίσω όλα αυτά με τις ακόλουθες διαπιστώσεις για την ελληνική πραγματικότητα:

• Ο πληθωρισμός είναι αντανάκλαση προβλημάτων της πραγματικής οικονομίας. Για αυτό η Ελλάδα πλήττεται πολύ περισσότερο από τις άλλες χώρες οποτεδήποτε υπάρχουν αδυναμίες στην προσφορά…
• Ο ελληνικός πληθωρισμός είναι ανθεκτικός διότι πάρα πολλοί τομείς της ελληνικής οικονομίας δουλεύουν με φαινομενικό, όχι πραγματικό, ανταγωνισμό…. Το πρόβλημα του πληθωρισμού σχετίζεται με τη μη επαρκώς ανταγωνιστική λειτουργία σε πολλούς τομείς και αφορά και τις μικρές και τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα, όπως τέμνεται από τους οικονομικούς νόμους. Τα άλλα, δηλαδή οι «εντατικοί έλεγχοι» και τα “Καλάθια”, είναι για … ψηφοθηρικά … κεράσια κι όχι για τους οικονομικούς νόμους, οι οποίοι, όπως έλεγε ο αείμνηστος καθηγητής μου και ακαδημαϊκός Άγγελος Αγγελόπουλος είναι πολύ φιλέκδικοι, αλλά, δυστυχώς, με θύματα τη χώρα, τους φορολογούμενους, τα νοικοκυριά, τους καταναλωτές κι όχι, βεβαίως, τους πρωθυπουργούς, τους υπουργούς και τις «πηγές», τους «κύκλους» και τα «στελέχη» τους…