Πόσο αντέχει η γερμανική οικονομία τον επανεξοπλισμό;

Τα κεφάλαια αυτά δεν υπάρχουν ακόμη και για την μέχρι τούδε «ενάρετη δημοσιονομικώς» Γερμανία και θα λείψουν από κοινωνικούς τομείς της «ηνωμένης» Ευρώπης που δεν φημίζεται δα για την προστασία των ασθενεστέρων εισοδηματικώς τάξεων αν κρίνουμε από την θεαματική ανατίμηση της ηλεκτρικής ενεργείας εξ αιτίας της «πράσινης ανάπτυξης» που υιοθέτησε απερίσκεπτα η φράου Μέρκελ προ δεκαετίας.

Τα Γερμανικά ομόλογα κατέρρευσαν από μόνη την είδηση ότι η επίδοξος κυβέρνηση του Φρήντριχ Μέρτς (ακόμη να σχηματισθή) προτίθεται να επενδύσει 200 δις. ευρώ (400 σε μάρκα), διπλάσια απ’ ό,τι στην πρώην Ανατολική Γερμανία και με την ιδιαίτερη ευαισθησία του Συνταγματικού δικαστηρίου στην Καρλσρούη που εμποδίζει την επάνοδο της χώρας στα «οικονομικά της Βαϊμάρη», που την ρίξανε στα αμαρτωλά χέρια του Ναζισμού το 1933. Οι νέοι αγοραστές των «Μπούντς» θα ζητήσουν υψηλοτέρα απόδοση των Γερμανικών ομολόγων που εγκαταλείπουν παλαιοί. Η «Μπούντεσμπανκ» η Γερμανική κεντρική Τράπεζα στην Φρανκφούρτη, δεν μίλησε ακόμη από πού θα προέλθουν οι πόροι για την αναγέννηση της πολεμικής βιομηχανίας ενώ η μόνη ορθόδοξη πηγή, η φορολογία του Γερμανικού λαού – ήδη βαρεία από την συντήρησή τριών εκατομμυρίων λαθρομεταναστών που είχαν την ελαφρότητα να εισαγάγουν οι προηγούμενες ομοσπονδιακές κυβερνήσεις σοσιαλιστών και χριστιανο – δημοκρατών δεν προσφέρεται πολιτικώς.

Υπόθεση γερμανικού εξοπλισμού: Είναι περίπλοκο…

Οι Ελβετικές και Σουηδικές Τράπεζες δεν είναι πρόθυμες για να παράσχουν τις αναγκαίες πιστώσεις του Γερμανικού εξοπλισμού και ασφαλώς θα ζητήσουν εγγυήσεις και υψηλές αποδόσεις που δεν είναι βεβαιον αν θα δεχθούν οι Γερμανικές Τράπεζες, «Ντόϋτσε» και οι “Λάντες μπάνγκεν”. Η Wall Street δεν θα χρηματοδοτήσουν, αυτή την φορά, την Γερμανία όπως προπολεμικώς. Σήμερον, η προεδρία του Fed με τον Jerome Powell δεν θα αφήσει τις Αμερικανικές εμπορικές Τράπεζες, να χρηματοδοτήσουν την Ευρώπη, υποκειμένη ήδη στις «ταρίφες» (δασμούς) 25% που επιβάλλει ο θείος Τράμπ στα Γερμανικά αυτοκίνητα και Γαλλικές σαμπάνιες. Άλλως τις ακυρώνει.

Η Κίνα επίσης έχει τα ιδικά της προβλήματα του οικισμού κι ο στόχος 5% ανάπτυξη του προέδρου Χι δεν έχει περιθώρια για αγορές Γερμανικών ομολόγων. Η «λύσις Τρισσέ» , του δανεισμού του Γερμανικού δημοσίου απ’ τις Τράπεζες με έκδοση υψηλότοκου χρέους, δοκιμασμένη στην περίπτωση της Ελληνικής χρεοκοπίας θα αποτύχει. Οι Οίκοι πιστοληπτικής αξιοπιστίας καραδοκούν και θα υποτιμήσουν τους τίτλους αυτούς ως «collateral» οπότε οι ισολογισμοί των Τραπεζών θα λυγίσουν. Δεκαεπτά Ελληνικές Τράπεζες εξαφανίσθηκαν το 2010 από την «λύση Τρισσέ» που απερισκέπτως εδέχθη η Τράπεζα της Ελλάδος επί Προβόπουλου. Ακόμη και σήμερα οι πέντε «συστημικές» Τράπεζες της χώρας στενάζουν κάτω από τους περιορισμούς του Ευρωπαϊκού ελέγχου των χορηγήσεων.

Απομένει βέβαια πάντοτε η λύσις της εκτυπώσεως νομίσματος σε ευρώ αλλ’ είναι γραμμικώς συνδεδεμένη με τον πληθωρισμό. Ουδόλως είναι βέβαιον , εάν η μαντάμ Λαγκάρντ και το συμβούλιο της είναι «πρόθυμοι» να ενδώσουν στον πειρασμό όταν ούτε η μείωση των επιτοκίων κάτω του 2,5% είναι δεδομένη. Εύκολες είναι η εντυπωσιακές ανακοινώσεις αλληλεγγύης της λέσχης των «προθύμων», για την διάσωση του «τύπου με το μπλουζάκι» αλλά χρειάζεται χρόνος που δεν υπάρχει πλέον και η σωτηρία του δεν στερείται πολιτικών επιπτώσεων. Ήδη οι λαϊκές αντιδράσεις είναι ορατές μόλις εξαγγελθούν οι περικοπές των δαπανών και προγραμμάτων με πρώτους τους λαθρομετανάστες που κουβάλησε η φράου Μέρκελ και τώρα ο χερ Μέρτς ετοιμάζεται να απελάσει.