Πόσο έχει κοστίσει (με στοιχεία) στην ΕΕ η Ουκρανία

Την πραγματικότητα αυτή, που πιστοποιούν τα γνωστά στοιχεία της Eurostat, επιβεβαιώνουν και τα προχθεσινά δημοσιευμένα στοιχεία της εξαμηνιαίας Έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που ενδεικτικά παρουσιάζουμε και επιτρέπουν διεθνείς συγκρίσεις. Σύμφωνα μ’ αυτά, η Ρωσία (παρά τις κυρώσεις που της επιβλήθηκαν μετά την εισβολή στην Ουκρανία) παρουσιάζει τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης απ’ όλες τις δυτικές χώρες, υψηλότερο των ΗΠΑ, έξι φορές υψηλότερο της Ευρωζώνης και της Αγγλίας, χωρίς σύγκριση με τον αρνητικό ρυθμό σε ύφεση Γερμανίας.

Η ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, που εκδηλώθηκε για τους γνωστούς λόγους αμέσως μετά την πανδημία σε όλες τις χώρες, συρρικνώθηκε ραγδαία με φθίνουσα πορεία, λόγω των κυρώσεων που σκόπευαν να πλήξουν και υποτάξουν τη Ρωσία. Η πραγματικότητα δείχνει, πώς αυτές έπληξαν ιδιαίτερα ανεπανόρθωτα την Ευρώπη. Μετά το φιάσκο των 12 πακέτων κυρώσεων, αυτή έγινε ο ‘παρίας’ του κόσμου και όχι η Ρωσία. Χωρίς τις επιπτώσεις απ’ αυτές, θεωρούμε πως η Ευρώπη είχε τις προϋποθέσεις για ένα ρυθμό ανάπτυξης, τουλάχιστον κοντά στο 2%.

Χάθηκαν 200 δισ. ευρώ

Μια πρόχειρη εκτίμηση, με βάση την απόκλιση απ’ το σημερινό ρυθμό και το συνολικό ΑΕΠ της Ευρωζώνης, δίνει μια απώλεια εισοδήματος περίπου 200 δισ. ευρώ. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ, πως σαν οικονομικό μέγεθος με βάση το ΑΕΠ, σε όρους Ισοτιμίας Αγοραστικής Δύναμης (Purchasing Power Parity) έναν δείκτη που καταρτίζει τόσο, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όσο και η Παγκόσμια Τράπεζα, η ρωσική οικονομία καταλαμβάνει την πέμπτη η έκτη θέση παγκοσμίως το 2023, με μικρή διαφορά πριν η μετά τη Γερμανία, ανάλογα με τις εκτιμήσεις των δύο Οργανισμών.

Ο πρωτοφανής τα τελευταία 20 χρόνια υψηλός και επίμονος πληθωρισμός, ιδιαίτερα των τροφίμων, με τεράστιο κόστος φτωχοποίησης των ευρωπαϊκών νοικοκυριών, αποτέλεσε μια ακόμη μορφή οικονομικής δυσπραγίας. Μετά την σταδιακή αποκατάσταση της εφοδιαστικής αλυσίδας απ’ τις διαταραχές της πανδημίας, που αποτέλεσε την αρχική του αιτία, νέες τεράστιες διαταραχές, προκαλεί πλέον η ευρωπαϊκή συμμετοχή μέσω κυρώσεων σ’ έναν αχρείαστο πόλεμο, που δεν είναι δικός της, αλλά των ΗΠΑ.

Η πυροδότηση του, με το περιβόητο αυτοκτονικό σύνθημα της ενεργειακής απεξάρτησης απ’ τη Ρωσία, απ’ τα φθηνά, συνεχούς, αξιόπιστου και απρόσκοπτου ενεργειακού εφοδιασμού δεκαετιών με ρωσικά ενεργειακά προϊόντα, πλήθους μεταλλευμάτων, σιτηρών, λιπασμάτων κτλ, εκτίναξε το κόστος παραγωγής. Στη διαδοθείσα σ’ όλους τους τομείς αύξησή του, προστέθηκαν οι συνεχείς αναστατώσεις, αβεβαιότητες, ανασφάλεια, που τον τροφοδοτούν περαιτέρω, κυρίως στα τρόφιμα. Σε χώρες όπως η δική μας, με ιδιαίτερα προβλήματα και ατέλειες στη λειτουργία της αγοράς, ολιγοπώλια, ελλείψεις στον ανταγωνισμό, μικρά μεγέθη κτλ, αποκτά μεγαλύτερη έξαρση.

Πρωτοφανής επίσης τα τελευταία 20 χρόνια, αύξηση του κόστους δανεισμού σε μια ζώνη νομισματικής σταθερότητας, όπου τα χαμηλά επιτόκια θεωρούνταν αυτονόητα για την ενίσχυση των επενδύσεων και την αναζωογόνηση της οικονομίας. Οι Κεντρικές Τράπεζες που έχουν την κύρια ευθύνη του ισχυρού νομίσματος, συχνά χωρίς την ίδια κατεύθυνσης δημοσιονομική πολιτική για πολιτικούς λόγους, αύξαναν συνεχώς τα επιτόκια μπροστά σ’ ένα πληθωρισμό που οι αιτίες του βρίσκονται στην πλευρά της προσφοράς και όχι της ζήτησης.

Τεράστιες είναι οι επιβαρύνσεις κάθε κατηγορίας δανείων, πολιτών και επιχειρήσεων, αλλά και του κόστους δανεισμού του Δημοσίου. Παράδειγμα αποτελεί η χώρα μας, με το υψηλότερο δημόσιο χρέος στην Ευρώπη σαν ποσοστό του ΑΕΠ, όπου η δαπάνη για τόκους από 5-6 δισ. εκτινάχθηκε στα 8,5 δισ. σύμφωνα με την έκθεση του Κρατικού Προϋπολογισμού 2024. Τεράστιο ήταν το πλήγμα στο αμφίδρομο ευρωρωσικό εμπόριο, στης ευρωπαϊκές εξαγωγές προς μια μεγάλη γειτονική χώρα με αμοιβαία οφέλη, όπου τώρα η όποια συνέχισή του, διεξάγεται μέσω τρίτων χωρών όπως Τουρκίας, προς παράκαμψη των κυρώσεων.

Ουκρανία: Το κόστος για την Ελλάδα

Η χώρα μας χάνει ετησίως τουλάχιστον 1 δισ. απ’ τις τουριστικές εισπράξεις των περίπου 700.000 Ρώσων τουριστών και τις πάνω από 200 εκατ. εξαγωγές αγροτικών προϊόντων, γουναρικών κτλ, ιδιαίτερα απ’ τούς παραγωγούς της Βόρειας Ελλάδας. Όπως σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, έτσι και στη χώρα μας, το ρωσικό φυσικό αέριο και LNG ευτυχώς συνεχίζει να ρέει, διαφορετικά η εφαρμογή της ευρωπαϊκής ανοησίας απεξάρτησης, θα έφερνε την πλήρη καταστροφή. Ήδη το 2022 πληρώσαμε 5 δισ. παραπάνω για ρωσικά ενεργειακά προϊόντα, ενώ η ΕΕ πλήρωσε παραπάνω 185 δισ.

Δημοσιονομικά κόστη ανάλογης έκτασης αυτών της πανδημίας, απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, για πλήθος μορφών επιδοτήσεων ελάφρυνσης των αρνητικών επιπτώσεων στους Ευρωπαίους πολίτες, απ’ τις πολιτικές αποφάσεις και επιλογές των κυβερνήσεων τους. Σε μερικές δεκάδες δισ. ανέρχονται στη χώρα μας, οι αντίστοιχες επιδοματικές πολιτικές αυτά τα δύο χρόνια.

Συγχρόνως η ΕΕ, εκτός απ’ το στρατιωτικό, έχει αναλάβει και το οικονομικό κόστος συνέχισης του πολέμου, όταν το χρέος της σαν Διεθνής Οργανισμός έφθασε κυρίως λόγω δαπανών πανδημίας τα 398 δισ. (30-4-2023, Bruegel), και δανείζεται πλέον με επιτόκιο υψηλότερο της Γερμανίας και Γαλλίας. Απ’ τα 255 δισ. που δαπανήθηκαν ως τώρα στη μαύρη τρύπα της Ουκρανίας, η ΕΕ έχει καταβάλλει τα 159,6 δισ. (στρατιωτική βοήθεια 45,8 δισ., ανθρωπιστική7,5 δισ. και οικονομική 106,3 δισ.) και τα υπόλοιπα ΗΠΑ και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Ακόμη χθες, σε μια θλιβερή εικόνα για την Ευρώπη, με τους εξεγερμένους αγρότες έξω απ’ το κτίριο της Επιτροπής, μέσα οι πολιτικοί της εκτελώντας την εντολή των ΗΠΑ, χρηματοδοτούν με άλλα 50 δισ. τη συνέχιση του πολέμου.

Πρωτοφανής είναι επίσης η στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης, με ραγδαία αύξηση των αμυντικών δαπανών, σε περιβάλλον κατασκευασμένης τηλεοπτικής ρωσοφοβίας, ιδιαίτερα γύρω απ’ όλες τις χώρες της Βαλτικής. Παρά την παροχή στις ΗΠΑ στρατιωτικών βάσεων στρατηγικής σημασίας για τα συμφέροντά τους, χωρίς κανένα αντάλλαγμα, παρά την εφαρμογή όλων των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, παρά την διαρκή απειλή απ’ τη γείτονα που δεν εφαρμόζει τίποτα σε βάρος της Ρωσίας, παρά τη συνέχιση της τουρκικής κατοχής της Κύπρου που η εισβολή πραγματοποιήθηκε με την επίβλεψη των ΗΠΑ, χωρίς ουδεμία χώρα του ΝΑΤΟ τότε και τώρα να ενδιαφέρθηκε για την Κυπριακή τραγωδία, η σημερινή κυβέρνηση θέλει να πρωτοστατεί και να επιδεικνύει την αντιρωσική της στάση και εχθρότητα, στέλνοντας στο καθεστώς του Κιέβου, πολύτιμο στρατιωτικό υλικό ιδιαίτερα για την άμυνα των νησιών μας.

Βασιλικότεροι του βασιλέως… 

Με την εξωφρενική δήλωση ‘είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία’ στάλθηκαν πέρυσι επίσημα: 45 ΤΟΜΑ BMP-1 με όλα τα πυρομαχικά τους, 15.000 βλήματα των 73 χιλ., 15.000 ρουκέτες των 122 χιλ., 20.000 επιθετικά τυφέκια ΑΚ-47, 3,2 εκατ. φυσίγγια των 7,62χιλ., 60 Manpad FIM- Stinger, 17.000 βλήματα πυροβολικού των 155 χιλ., 1100 αντιαρματικές ρουκέτες RPG 18. Σήμερα εντελλόμαστε σαν πρόθυμοι και υποτακτικοί, για νέες αποστολές, των αποτελεσματικών ρωσικών αντιαεροπορικών που αγοράσαμε και η παραχώρησή τους αντίκειται σε διεθνείς κανόνες και τη διμερή συμφωνία με τη Ρωσία.

Θα υπάρξει άραγε όριο στην επίδειξη εχθρότητας; Θα διευρύνουμε ακόμη περισσότερο το ρήγμα και την καταστροφή των ελληνορωσικών σχέσεων που καμία ελληνική κυβέρνηση στο παρελθόν δεν διανοήθηκε, σεβόμενες πάντα τους προαιώνιους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας των δυο ομόθρησκων λαών μας; Για είκοσι χρόνια ζήσαμε την επανένωση της Ευρώπης, απ’ τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, σε περιβάλλον συνεργασίας και ελεύθερης επικοινωνίας των λαών της σ’ όλους τους τομείς. Στην οικονομία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την πληροφόρηση.

Μετά από 30 χρόνια, αρνηθήκαμε για πρώτη φορά τις πολύτιμες υπηρεσίες των ρωσικών πυροσβεστικών αεροπλάνων, των πλέον κατάλληλων για μεγάλα μέτωπα φωτιάς. Ενώ αυτά έσβηναν φωτιές στη γειτονική χώρα του ΝΑΤΟ, προτιμήσαμε να καούν τα δάση μας. Αθροίζοντας τα τεράστια συνεχιζόμενα κόστη της ευρωπαϊκής υποδούλωσης, λόγω προσκυνημένων ηγεσιών στις κυβερνήσεις και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, τοποθετηθέντες μέσω τηλεοπτικής χειραγώγησης, θα πρέπει να προσθέσουμε την τραγωδία, την καταστροφή που προκαλούν σε μια χώρα, που τη μεταχειρίζονται σαν εργαλείο των ολέθριων τυχοδιωκτισμών τους.

‘Οι Ουκρανοί πολεμούν για μας, τα χρήματα που πληρώνουμε μένουν εδώ στις ΗΠΑ, ενισχύουν την απασχόληση στις πολεμικές μας βιομηχανίες και πολεμάμε τους Ρώσους δι’ αντιπροσώπων’. ΄Ο άκρατος κυνισμός της συμμορίας των πλέων αντιδραστικών κύκλων, του λόμπι των όπλων, που χαράσσουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, απαιτώντας την εφαρμογή της ως Ευαγγέλιο, αποτελεί την πλέον τραγικά λαθεμένη ‘πλευρά της Ιστορίας’, επικίνδυνη όχι μόνο για μας, αλλά για όλη την ανθρωπότητα.