Συγκριτικό πλεονέκτημα η διάχυση της γνώσης

Απόφοιτος ανώτατης σχολής και φιλομαθής όντας, αναζητούσε διαρκώς νέες πληροφορίες για τη διεύρυνση της γνώσης του πάνω σ’ αυτό που σπούδασε και αγαπούσε, την ψηφιακή τεχνολογία και τους αυτοματισμούς. Εκτός των συνήθων πηγών πληροφόρησης (ίντερνετ και βιβλία), σε κάθε ευκαιρία επισκεπτόταν με δαπάνες του εκθέσεις του είδους, εντός και εκτός της χώρας, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητά του σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και την αποτελεσματικότητά του στην εξυπηρέτηση των διάσπαρτων στη χώρα πελατών του εργοδότη του.

Καλύπτοντας στο έπακρο τις ανάγκες της επιχείρησης, όπως και των πελατών της οι οποίοι τον εμπιστεύονταν στην επίλυση προβλημάτων που αντιμετώπιζαν κατά τη χρήση του πολύπλοκου σε hardware και software εξοπλισμού τους, το μόνο –ίσως- που φανταζόταν ήταν η διαμόρφωση μιας σταδιοδρομίας στο πλαίσιό της. Δεν φανταζόταν, όμως, ποτέ ότι θα τον απέλυαν επειδή κάποιος εταίρος τον είδε να περιφέρεται στο χώρο μιας διεθνούς έκθεσης για την επικαιροποίηση της τεχνογνωσίας του. Θέτοντάς το διαφορετικά, η επιδίωξή του για συνεχή μάθηση που πρακτικά βοηθούσε ακόμη περισσότερο τον εργοδότη του στην αντιμετώπιση του ανταγωνισμού διατηρώντας το πελατολόγιό του ικανοποιημένο, έγινε η αιτία της απόλυσής του!

Η επάνοδός του στην ψυχραιμία μετά την πρώτη έκπληξη ήταν άμεση, καθώς γνώριζε τι κουβαλάει και αξίζει στην αγορά, πόσο μάλλον όταν το επιβεβαίωνε κατά την παροχή των υπηρεσιών του στους πελάτες του εργοδότη του. Εκτίμηση που επιβεβαιώθηκε κατά την επιχειρηματική του εκκίνηση στο χώρο που γνώριζε και υπηρετούσε αξιόπιστα, καθώς ενθαρρύνθηκε έμπρακτα από αυτούς ακολουθώντας τον.

Έκτοτε, ως νέος επιχειρηματίας και εργοδότης, ακολουθεί μια κερδοφόρα πορεία αποζημιωμένος από την πρακτική (και στρατηγική συνάμα) να μαθαίνει, να ξεμαθαίνει και να ξαναμαθαίνει! Το συνεχές, δηλαδή, αναθεώρησης της γνώσης και δοκιμασίας των πεποιθήσεων επιδιώκοντας την καλύτερη εκδοχή ενισχύοντας, παράλληλα, την εξελικτική του ικανότητα και το πλεονέκτημα επιδέξιας πλεύσης στα αχαρτογράφητα νερά της επιχειρηματικότητας.

Διατηρώντας την “πλαστικότητά” του χωρίς προσκόλληση σε στυλ, μοτίβα ή καλούπια, το μέλλον του διαγράφεται ακόμη πιο αισιόδοξο καθώς ο κλάδος βρέθηκε στη «σωστή πλευρά της ιστορίας». Και τούτο επειδή «η ιατρική επιστήμη έχει προχωρήσει πάρα πολύ ώστε να μην υπάρχει υγιής άνθρωπος», όπως το έθεσε ο Άλντους Χάξλεϊ πριν πολλά χρόνια, αλλά και λόγω της αναγωγής της σε όπλο ποδηγέτησης των υπηκόων που τρομοκρατημένοι για την υγεία τους πρόταξαν την ασφάλεια έναντι της ελευθερίας, αντί της αρετής και τόλμης του Κάλβου! Μια υγεία, βέβαια, της οποίας η προστασία περνά στα χέρια ιδιωτών ενταγμένων στο εγχώριο σύστημα εξουσίας και οσονούπω των πολυεθνικών (π.χ. Fund CVC Capital Partners) τοποθετώντας το “Εγώ” τους απέναντι στο ΕΣΥ μας που παραπαίει.

Η παγίδα της αλαζονείας

Σημαντικός του αντίπαλος, τον οποίο οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψη, είναι η αλαζονεία και η έπαρσή του ως καταξιωμένου, αγνοώντας όλους όσους συνέδραμαν στην άνοδό του με τις γνώσεις και την υποστήριξή τους, την οποία θα ξαναχρειαστεί στην πιθανή πτώση του! Η αυτοθεώρησή του ως αυτοδημιούργητου ενέχει τον κίνδυνο να αδικήσει την κοινωνία που του παρείχε ικανούς πόρους και συνθήκες για να πραγματοποιήσει ό,τι τόλμησε να ονειρευτεί, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα!

Η δε απόφαση για μοναχική πορεία νομίζοντας ότι θα πηγαίνει γρηγορότερα προς αυτό που θεωρεί ως κορυφή, ή αν θα πορεύεται μαζί της για να φτάσει μακρύτερα, είναι δική του. Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας δεν είναι ταχύτητας, αλλά και αντοχής για δρομείς μεγάλων αποστάσεων με στρατηγική και τακτική, δηλαδή “για πόδια με μυαλό”!

Το λάθος του πρώην εργοδότη να απολύσει τον υπάλληλό του επειδή ψαχνόταν για να διατηρείται στην αιχμή της τεχνολογίας, εξελίχθηκε σε ολέθριο, καθώς φόβισε τους εναπομείναντες στην εταιρία συνεργάτες, προκαλώντας και την “αυτομόληση” των πελατών του προς τη νέα επιχείρηση. Η απουσία άμεσων επαφών και σχέσεων με τους πελάτες του επισκεπτόμενος έστω και τους πιο σημαντικούς κατά καιρούς, τον αποξένωσε από την αγορά η οποία έχει το συνήθειο να σε βλέπει για να σε θυμάται μιας και «μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται».

Η δε στρατηγική του να επιφυλάσσει για “πάρτι” του την απόκτηση νέων γνώσεων χωρίς να ενθαρρύνει τη διάχυση επενδύοντας σ’ εκείνες των εργαζομένων του και στην επικοινωνία με την αγορά, επέδρασε ως φυγόκεντρη δύναμη θέτοντάς τον σε τροχιά “αποδρόμησης”. Συνεπώς, ο εξοστρακισμός του από το στερέωμα και η παύση εργασιών της εταιρίας ήταν θέμα χρόνου ο οποίος, τελικά, αποδείχθηκε συντομότερος του αναμενόμενου καθώς, ενώ μπορούσε να δει αυτό που χάνονταν, αδυνατούσε να αντιληφθεί εκείνο που ερχόταν!