“Γιατί ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλάζει τον Κόσμο” – Ο Σταύρος Λυγερός στον Γ. Σαχίνη

Ο επικεφαλής του SLpress.gr δημοσιογράφος και συγγραφέας Σταύρος Λυγερός, μίλησε σήμερα στην εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη στον 98.4, για το νέο του βιβλίο, που συνυπογράφει με τον δρα. Σωτήρη Δημόπουλο, που έχει τίτλο “Γιατί ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλάζει τον Κόσμο” και υπότιτλο ένα δεύτερο ουσιαστικά βιβλίο, “Οι περίπλοκες σχέσεις Ουκρανών-Ρώσων στην Ιστορία”.

Σύμφωνα με τον Σταύρο Λυγερό, αυτός ο πόλεμος, όποια κι αν είναι η κατάληξή του, «θα αλλάξει ποιοτικά το διεθνές σύστημα», πως «ο Κόσμος θα είναι γεωπολιτικά και γεωοικονομικά διαφορετικός» και πως είναι ορατή η διαδικασία μετάβασης από την σημερινή παγκοσμιοποίηση σε ένα νέο διπολισμό, όπου στη μία πλευρά θα είναι η Δύση και στην άλλη το αναδυόμενο ευρασιατικό πλαίσιο.

Επισημαίνει στην συζήτηση με τον Γιώργο Σαχίνη πως «ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν προϊόν της υποφώσκουσας αυτής τάσης, αλλά η εκδήλωσή του επιταχύνει και ριζοσπαστικοποιεί τις εξελίξεις προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Με αυτή την έννοια, θα έχει πολύ μεγαλύτερη επίπτωση από όση είχαν οι μεγάλοι πόλεμοι μετά το 1945 (Κορέα, Βιετνάμ, Αφγανιστάν, Ιράκ)».

Το Δεύτερο Μέρος με τίτλο “Οι περίπλοκες σχέσεις Ουκρανών-Ρώσων στην Ιστορία”, γραμμένο από τον Δρα Σωτήρη Δημόπουλο (Πανεπιστήμιο Κιέβου) είναι η μοναδική μελέτη στην ελληνική βιβλιογραφία για το πως διαμορφώθηκαν οι όποιες φυλετικές και εθνικές ταυτότητες στον γεωγραφικό χώρο της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια της τελευταίας χιλιετίας, από όταν δηλαδή αρχίζει να συγκροτούνται στην περιοχή κάποια προπλάσματα κρατικής οντότητας.

Ο Σταύρος Λυγερός, μίλησε όμως στον 98.4 και για τις τελευταίες εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά, υποστηρίζοντας ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει με φοβικά σύνδρομα την Τουρκία, γεγονός που κάθε άλλο παρά αποτρέπει την περαιτέρω όξυνση από πλευράς της Τουρκίας. Πανηγυρίζουμε για την στάση της Αιγύπτου στη Λιβύη με την ΑΟΖ , παρότι αυτή κινείται για τα δικά της συμφέροντα, αλλά δεν λέμε τίποτα για την επήρεια την μειωμένη της Κρήτης, που πατώντας στην ανάγκη μας για μια έστω τμηματική συμφωνία σφήνα στο Τουρκολιβυκό, δώσαμε τελικά στην Αίγυπτο.