Ακόμα και υποστηρικτές του ολιγάρχες τραβάνε τώρα το χαλί στον Κυριάκο

Δεν είναι μόνο ότι ο  Ερντογάν ματαίωσε με τρόπο προσβλητικό για την Ελλάδα το ραντεβού με τον Έλληνα πρωθυπουργό και είχε δίωρη συνάντηση με τον Τραμπ. Ο Μητσοτάκης στο πρόγραμμά του δεν είχε καμία αξιόλογη συνάντηση, ενδεικτικό της απομόνωσης και της ανυποληψίας. Συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Κύπρου, του Αζερμπαϊτζάν, της Σιέρα Λεόνε(!) και τον τζιχαντιστή Τζολάνι. Ενδεικτικό της αμηχανίας είναι ότι το Μαξίμου προβάλλει ως ολιγόλεπτη συνάντηση με τον Τραμπ, την φωτογραφία μετά συζύγων στην καθιερωμένη δεξίωση του Αμερικάνου προέδρου. Στο ίδιο πλαίσιο διαρρέουν ότι θα γίνει στο προσεχές μέλλον συνάντηση.   

Ο Ταγίπ Ερντογάν από το βήμα του ΟΗΕ επανέλαβε την θέση του για δύο κράτη στην Κύπρο, δήλωσε ότι το ψευδοκράτος έχει ίσα δικαιώματα στη νομή των πόρων και ξεκαθάρισε ότι στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα γίνεται τίποτε δίχως την έγκριση και την συμμετοχή της Τουρκίας. Κάτι που μεταφράζεται σε de facto “Φινλανδοποίηση” για την χώρα μας, εάν φυσικά δεν αντιδράσει. Έδειξε δε ότι αδιαφορεί για τα ήρεμα νερά αν δεν εξυπηρετούν τους σχεδιασμούς του.

Το ότι ο πρωθυπουργός έκανε έκκληση για άρση του casus belli προκειμένου να διατηρηθούν τα ήρεμα νερά στο Αιγαίο, δεν συνιστά την δέουσα απάντηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκανε ευθεία σύνδεση με την συμμετοχή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Άμυνα, όπως δεν έκανε και σύνδεση της αλλαγής συνόρων στην Ουκρανία με το Κυπριακό. Οι διαρροές ότι τα υπαινίχθηκε και έστειλε μηνύματα είναι και πάλι για εσωτερική κατανάλωση.

Του τραβάνε το χαλί οι άλλοτε υποστηρικτές του

Για τους επιχειρηματικούς κύκλους που στήριξαν τόσο στην άνοδό του όσο και στην πρώτη πενταετία τον Κυριάκο, όπως λένε πλέον μεταξύ τους «έχει γίνει πολύ ακριβός» – ό,τι και να εννοούν. Συνολικά θεωρούν ότι το ελληνικό κράτος δεν μπορεί πλέον να τους εξασφαλίσει τις εγγυήσεις μακροπρόθεσμης επιβίωσης και αντίστοιχης κερδοφορίας. Εν ολίγοις αναζητούν την επόμενη κατάσταση, έστω και αν αυτό σημαίνει να περισώσουν ό,τι μπορούν.

Στους ίδιους κύκλους κυκλοφορούν φήμες για συμφωνία μεταξύ των μεγάλων παικτών. Φυσικά οι παράγοντες δεν εκλέγουν κυβέρνηση, και το εάν μπορούν να κατευθύνουν τον κόσμο σε συνθήκες κοινωνικής αναταραχής δεν είναι καθόλου βέβαιο. Από την άλλη, η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά ευάλωτη πχ σε ένα ακόμη σκάνδαλο. Οι Γαλάζιοι βουλευτές λένε ότι είναι αμφίβολο εάν θα αντέξει η κυβέρνηση ένα νέο κύμα αποκαλύψεων για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ή από μία νέα υπόθεση από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία.

Το ότι οι δελφίνοι κινούνται για την επόμενη ημέρα είναι κοινό μυστικό στη ΝΔ, ενώ πλέον δεν κρύβονται και οι ενδοκυβερνητικές αντιθέσεις. Ο Κωστής Χατζηδάκης ως αντιπρόεδρος επιχειρεί να εμφανιστεί ως η φυσιολογική συνέχεια της ηγεσίας Μητσοτάκη. Ωστόσο καθώς κινείται σαν αυτόνομο αν και συμπληρωματικό κέντρο, έχει εκνευρίσει τον πρωθυπουργό που ενισχύει τον Κυριάκο Πιερρακάκη.

Ενώ αυτά συνέβαιναν στη Νέα Υόρκη, στην Αθήνα ο Νίκος Δένδιας ενημέρωνε για την αγορά της τέταρτης “Μπελαρά” εμφανιζόμενος στον αντίποδα Μητσοτάκη, ότι μπορεί να διασφαλίσει ακόμη και δια της στρατιωτικής ισχύος τα εθνικά συμφέροντα. Λίγες ημέρες νωρίτερα ο Γιώργος Γεραπετρίτης (ο οποίος δεν έχει φιλοδοξίες) είχε έλθει σε σύγκρουση με τον Δένδια διαμαρτυρόμενος γιατί το υπουργείο Εξωτερικών δεν είχε ενημερωθεί για την άσκηση των Ενόπλων Δυνάμεων στο Αιγαίο και γιατί η άσκηση περιλάμβανε ανακατάληψη νησιού. Ο δε πρωθυπουργός πήρε το μέρος του υπουργού Εξωτερικών. Σε κλειστή σύσκεψη βουλευτών και κομματικών παραγόντων της ΝΔ ο υπουργός Εξωτερικών κάρφωνε τον προκάτοχο του λέγοντας ότι παρέλαβε χάος στο Λιβυκό. Ο υπουργός Άμυνας σε κάθε ευκαιρία ανταποδίδει δημοσίως.  

Μέσα σε κλίμα αποδυνάμωσης και αντιθέσεων αναπτύσσονται τα σενάρια. Το ένα σενάριο είναι της αλλαγής εν κινήσει με την διαδοχή είτε από τον Δένδια, είτε από τον Χατζηδάκη. Ο Δένδιας όμως έχει καθαρό προβάδισμα σε όλες τις μετρήσεις στη προτίμηση των ψηφοφόρων της ΝΔ. Κάπου εδώ μπαίνουν στην εξίσωση οι βουλευτές της ΝΔ. Το εάν οι άλλοτε καραμανλικοί, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης και ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, ενεργήσουν σαν τελευταίες εφεδρείες του Μητσοτακισμού στην αποδρομή του ή έχουν άλλα κατά νου, σε ένα κοινοβουλευτικό παιχνίδι διαδοχής, θα φανεί στο προσεχές μέλλον.

Το άλλο σενάριο είναι η ίδρυση κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά. Από το περιβάλλον του λένε πλέον ανοικτά ότι οι διαδικασίες προχωρούν και οι σχετικές ανακοινώσεις θα γίνουν μέσα στον Οκτώβριο. Το εάν τα δύο σενάρια μπορούν να συναντηθούν σε κάποιο σημείο, είναι ερώτημα. Συμπίπτουν πάντως στο βασικό ζητούμενο: Την απαλλαγή από τον Μητσοτάκη, ο οποίος είναι ο πυρήνας του προβλήματος, ενώ δεν είναι μέρος της λύσης σε καμία εκδοχή. 

Τα σενάρια εκνευρίζουν τον Κυριάκο

Τα σενάρια εκνευρίζουν τον Κυριάκο ο οποίος στην τελευταία του συνέντευξη δήλωσε ότι «ο λαός δεν εκλέγει μόνο κυβέρνηση, αλλά και πρωθυπουργό» και επιπλέον ότι «πρωθυπουργό εκλέγει ο λαός και όχι οι παράγοντες». Προσπάθησε να απαξιώσει τα σχετικά σενάρια, λέγοντας ότι αφορούν 1000 ανθρώπους πέριξ της πλατείας Κολωνακίου. Τότε όμως γιατί τα έβαλε μόνος του στην ατζέντα της δημόσιας συζήτησης – με τα φιλικά μέσα να παίρνουν την σκυτάλη για να τα απαξιώσουν;

Ξεχνά ο πρωθυπουργός ότι τον Λουκά Παπαδήμο δεν τον εξέλεξε ο λαός; Επίσης ότι το Σύνταγμα προβλέπει ανάθεση εντολής στους αρχηγούς των κομμάτων – όχι μόνο του πλειοψηφούντος – ή σε εκείνον που θα υποδείξουν οι κοινοβουλευτικές ομάδες; Συνεπώς η εντολή στον αρχηγό είναι μεν πολιτικό, αλλά όχι θεσμικό επιχείρημα. 

Οι αναφορές του Κυριάκου εκλαμβάνονται ως προειδοποίηση ότι δεν θα διευκολύνει τις καταστάσεις με την οικειοθελή αποχώρησή του, εάν δεν πάρει τις εγγυήσεις που επιθυμεί (υποκλοπές, Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ), αλλά που είναι δύσκολο να του δοθούν. Ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο είναι οι διπλές εκλογές και η παραγραφή. 

Μία κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές είναι το πιθανότερο που διαφαίνεται στην παρούσα συγκυρία, ωστόσο όλοι, ακόμη και ο Νίκος Ανδρουλάκης, βάζουν σαν προϋπόθεση να μην συμμετέχει ο Μητσοτάκης. 

Το σημαντικότερο είναι ότι όλα αυτά τα σενάρια αναπτύσσονται επάνω στην προϊούσα αποδυνάμωση και στο κενό νομιμοποίησης του πρωθυπουργού, λόγω της διογκούμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας που προκαλούν η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου και ο ευτελισμός από τα σκάνδαλα των Τεμπών και του ΟΠΕΚΕΠΕ. Όσο και αν προσπαθούν οι δημοσκοπικές και τα ενσωματωμένα ΜΜΕ, τα ποσοστά της ΝΔ, ακόμη και μετά την ΔΕΘ είναι απογοητευτικά. Σε πραγματικά νούμερα η ΝΔ είναι στην ζώνη του 20%-22%. Η προβολή για τους επόμενους μήνες είναι περαιτέρω υποχώρηση. Παρόμοια σενάρια δεν θα υπήρχαν ούτε ως επιστημονική φαντασία, πριν το 28% των ευρωεκλογών.