Αμπελοχώραφα των κομμάτων τα υπουργεία – Οι συναλλαγές εξουσίας
06/12/2022
Το ΔΗΚΟ σε κάθε προεδρική εκλογή είναι η… περιζήτητη νύμφη. Τα παλιά τα χρόνια αυτή η… δημοφιλία του εξαργυρωνόταν με υπουργεία και πολλούς άλλους διορισμούς. Στις τελευταίες προεδρικές εκλογές το Δημοκρατικό Κόμμα, μένοντας εκτός δεύτερου γύρου, δεν μπήκε στη διαδικασία να συζητήσει συνεργασία είτε με τον Νίκο Αναστασιάδη είτε με τον Σταύρο Μαλά. Και ορθώς έπραξε, αν και οι συζητήσεις μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου είναι πολύ πιο “χρυσοφόρες”.
Όπως ορθά έπραξαν και οι δυο μονομάχοι του δεύτερου γύρου, που δεν μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία της προσέγγισης και των συναλλαγών. Εκείνη η συμπεριφορά των βασικών παικτών, το 2018, έστελνε ένα μήνυμα ότι κάτι μπορούσε να αλλάξει. Αισιόδοξα υπερβολικό και εκ των υστέρων επρόκειτο για μια ακόμη ψευδαίσθηση.
Σε αυτές τις εκλογές, ο λεγόμενος ενδιάμεσος χώρος προσεγγίστηκε από τα δυο μεγάλα κόμματα για συνεργασία, αλλά τελικά πήραν άλλη πορεία στηρίζοντας τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Οι συνεργασίες, κυρίως στις προεδρικές εκλογές, επιβάλλονται φτάνει να γίνονται στη βάση προγράμματος. Στις συζητήσεις, λοιπόν, που προηγήθηκαν, ο ΔΗΣΥ σύμφωνα με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, πρότεινε σε ανεπίσημες συναντήσεις τα μισά υπουργεία, πριν καν συζητήσουν προγραμματικές θέσεις.
Η πρώτη αναφορά έγινε στην τελευταία τηλεμαχία από τον κ. Νίκο Χριστοδουλίδη και ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου δεν το διέψευσε. «Eπίσημες συναντήσεις με το ΔΗΚΟ δεν έγιναν. Κι αυτό είναι αλήθεια. Έγιναν, όμως, ανεπίσημες. Την Κυριακή, στον Φιλελεύθερο», δήλωσε ο Νικόλας Παπαδόπουλος σε συνέντευξή του στον Φρίξο Δαλίτη. «Ο κ. Νεοφύτου υποσχέθηκε στο Δημοκρατικό Κόμμα τα μισά Υπουργεία της Κυβέρνησης με αντάλλαγμα τη στήριξή μας. Και αυτό χωρίς καν να συζητηθούν οι οποιεσδήποτε πολιτικές θέσεις. Μετά, όταν υποστηρίξαμε τον Νίκο Χριστοδουλίδη, ξαφνικά γίναμε αχταρμάς» πρόσθεσε…
Αμπελοχώραφα τα υπουργεία
Η ανακοίνωση του ΔΗΣΥ που ακολούθησε της δημοσίευσης της συνέντευξης δεν διέψευσε τα όσα είπε ο Νικόλας Παπαδόπουλος. Ασχολήθηκε με άλλα ζητήματα, όχι όμως με το θέμα που εγέρθηκε, της πρότασης, δηλαδή, για 50-50 διαμοιρασμό στο υπουργικό. Και επειδή η πρόταση αυτή επιβεβαιώνεται είναι απορίας άξιο πως η προεκλογική στρατηγική του κυβερνώντος κόμματος στηρίζεται στο να κατηγορούνται οι αντίπαλοι για τα όσα επιβαρύνουν το ίδιο. Δηλαδή, εάν δεχόταν ο Νικόλας, ο βασικός πυλώνας του “αχταρμά”, θα είχε κυρίαρχο ρόλο σε ένα υπουργικό υπό τον κ. Νεοφύτου; Υπενθυμίζεται πως και οι υπόλοιποι του “αχταρμά” κατά καιρούς συμμετείχαν σε κυβερνητικά σχήματα, είτε όταν κυβερνούσε το ένα ή το άλλο μεγάλο κόμμα.
Αυτή η συζήτηση θα μπορούσε να τεθεί σε μια άλλη βάση. Ούτε για την παροχολογία υπουργείων είτε για τις δήθεν μυστικές συμφωνίες. Αυτό που προφανώς θέλει η κοινωνία δεν είναι ο διαμοιρασμός της εξουσίας με τους γνωστούς διαχρονικούς όρους: Του παζαρέματος, του δέλεαρ και τέλος του διαμοιρασμού θέσεων. Θέλει κυβέρνηση με ικανούς, δοκιμασμένους και όχι να βολεύει κομματικά στελέχη, που ενίοτε “θριαμβεύουν” στη μετριότητα. Η διακυβέρνηση δεν είναι χώρος για ανεπάγγελτους και βολεμένους.
Θα μπορούσε αυτή η προεκλογική να ήταν ευκαιρία για αλλαγή παραδείγματος. Δεν θα είναι. Δεν ευελπιστεί κανείς σε… αγιοποίηση της πολιτικής και πολιτικών. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να συνεχίζεται -πλην της προεκλογικής περιόδου που όλοι βάζουν τα… καλά τους- η εικόνα των συναλλαγών, των υπόγειων διαδρομών της επιχορήγησης από επιχειρηματικά ταμεία, της λεηλασίας ταμείων, των μιζών. Είναι, όμως, όλα αυτά λόγος αντίδρασης. Είναι λόγος να εγκαταλειφθεί η απάθεια και να ενεργοποιηθούν ξεχασμένα αντανακλαστικά.
ΥΓ: Οι προεκλογικές παρεμβάσεις του Προέδρου Αναστασιάδη, με τον τόνο και το ύφος, που τις χαρακτηρίζουν παραπέμπουν στον ρόλο που επιδιώκει μετεκλογικά στη δεξιά παράταξη. Εκεί, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, κυρίως όμως εάν ηττηθεί το κόμμα, ο απερχόμενος Πρόεδρος θα θέλει να καθορίσει το μέλλον. Για να έχει λόγο και ρόλο -η επιρροή του είναι δεδομένη- θα πρέπει να μην κατηγορηθεί ότι δεν έκανε τα πάντα για τη νίκη.
