Ανεβαίνει το θερμόμετρο στη Βουλή – Πιέζεται το ΚΙΝΑΛ

Σε αναμενόμενους υψηλούς τόνους και με θεατρικές εξάρσεις από βουλευτές –όπως η ανταλλαγή χαρακτηρισμών μεταξύ Δημήτρη Μαρκόπουλου και Παύλου Πολάκη–, εξελίσσεται για δεύτερη ημέρα η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή. Από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα που είχε την πρωτοβουλία η πρόταση, πέρα από το ότι προσδοκά πολιτικά οφέλη λόγω της συγκυρίας της κακοκαιρίας, εντάσσεται στην ευρύτερη στρατηγική που οικοδομεί από το τέλος της προηγούμενης χρονιάς όταν για πρώτη φορά διατύπωσε το αίτημα για εκλογές.

Επιπλέον με την πρόταση δυσπιστίας επιχειρεί να βάλλει συνολικά την αντιπολίτευση στην ίδια πλευρά και να εμφανίσει την κυβέρνηση απομονωμένη. Το ερώτημα προς τις άλλες δυνάμεις είναι απλό και σαφές: να συμφωνήσουν στο αίτημα να αποχωρήσει η κυβέρνηση. Στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι η απομόνωση της κυβέρνησης θα φανεί και στις τοποθετήσεις των βουλευτών το τριήμερο αλλά και στην κορύφωση με τις ομιλίες των αρχηγών.

Η συνέχεια θα είναι να επαναφέρει την δική του πρόταση για κυβέρνηση συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων. Στο πλαίσιο της ίδιας στρατηγικής, ο κ. Τσίπρας κρατά συσπειρωμένο το δικό του κοινό και φιλοδοξεί να μεταβάλλει και τους δημοσκοπικούς συσχετισμούς. Εκ των πραγμάτων η κυβέρνηση είναι σε θέση αμυνόμενου καθώς έχει να απολογηθεί για την πανδημία, την ακρίβεια, την ανεπάρκεια του επιτελικού κράτους στην αντιμετώπιση της  κακοκαιρίας, αλλά και στα φαινόμενα διαφθοράς και υποβάθμισης της δημοκρατίας – πχ με την υπόθεση Φουρθιώτη.

Φυσικά οι γαλάζιοι βουλευτές και υπουργοί επαναλαμβάνουν ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αντιμετωπίσει την απειλή Ανδρουλάκη και τα δικά του εσωκομματικά προβλήματα, αλλά αυτό δεν απαντά στις δικές τους ανεπάρκειες. Αν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε χθες στους βουλευτές ότι δεν θα ακολουθήσει στην πόλωση που επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ και ότι θα αναδείξει στη Βουλή το κυβερνητικό έργο των 30 μηνών, καθώς και το σχέδιο για την συνέχεια, εντούτοις δύσκολα θα αποφύγει τους υψηλούς τόνους.

Η δύσκολη θέση του ΚΙΝΑΛ στη Βουλή

Οι βουλευτές που παίρνουν τον λόγο δεν αποφεύγουν τον πειρασμό να καταφύγουν στο παρελθόν και στα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ. Η παρουσία του πρωθυπουργού χθες στο εντευκτήριο της Βουλής αποσκοπούσε ακριβώς, στο να τονώσει το ηθικό των βουλευτών του σε μία συγκυρία με αυξημένη γκρίνια στο εσωτερικό, για τις αστοχίες του επιτελείου του Μαξίμου. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει σαν δευτερεύοντα στόχο να αναγκάσει τον πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ να  πάρει θέση στο δίλημμα που έχει βάλλει: με την κυβέρνηση ή με την Δημοκρατική Παράταξη και να ευθυγραμμιστεί μαζί του.

Ο κ. Ανδρουλάκης δεν απέφυγε την κακοτοπιά. Συμφώνησε με την πρόταση δυσπιστίας που σημαίνει να πέσει η κυβέρνηση, αλλά είπε όχι στις εκλογές. Η μόνη διέξοδος αν δεν γίνουν εκλογές είναι να προκύψει κυβέρνηση από την ίδια Βουλή με άλλον συσχετισμό και όχι με τον εκλεγμένο πρωθυπουργό, όπως έγινε πχ με την κυβέρνηση Παπαδήμου. Προφανώς η πρόκληση πολιτικής ανωμαλίας δεν ήταν η πρόθεση του κ. Ανδρουλάκη που αναζήτησε επικοινωνιακά να κρατήσει αποστάσεις από τα δύο κόμματα και να μην ταυτιστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Ανδρουλάκης δεν μπορεί να στηρίξει την κυβέρνηση, αλλά από την άλλη θεωρεί ότι ο χρόνος κυλά προς όφελός του και ότι μπορεί να απειλήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Καθώς όμως η αντιπαράθεση αναδεικνύει την απουσία του, συγκαλεί αύριο το πρωί την Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Έτσι στις τηλεοράσεις θα παίζει και δική του ομιλία αν και όχι στην Ολομέλεια, αλλά στο κομματικό όργανο. Για τα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης τα πράγματα είναι πιο απλά, συμφωνούν με την πρόταση δυσπιστίας ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση και ταυτόχρονα εξαπολύουν και βολές κατά του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα είναι αναμενόμενο, μετά την Ολοκλήρωση της συζήτησης με την αντιπαράθεση Τσίπρα Μητσοτάκη το βράδυ της Κυριακής –υπολογίζεται στις 8:00 μ.μ.–, η κυβέρνηση θα πάρει τις 157 ψήφους της ΝΔ συν του διαγραμμένου Κώστα Μπογδάνου. Το πραγματικό πολιτικό ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση θα βγει με πληγές από την όλη διαδικασία.