Ανναλένα Μπέρμποκ: Στο προσκήνιο η “πράσινη” Μέρκελ

Σ’ αυτήν την εκλογική χρονιά «όλα είναι πλέον δυνατά στη Γερμανία» επιμένει η έγκυρη ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung, αναφερόμενη στον “γρίφο” του επόμενου (ή της επόμενης) καγκελαρίου της Γερμανίας. Θα είναι ο “μερκελικός” χριστιανοδημοκράτης Άρμιν Λάσετ ή η πράσινη “Bella Figura” Ανναλένα Μπέρμποκ;

Μήπως όμως εκτός από τους δύο βασικούς υποψηφίους για την καγκελαρία υπάρχουν και άλλοι “σωτήρες”, που ακόμα κινούνται στο σκοτάδι αναμένοντας τις εξελίξεις από τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις σε κρατίδια, που προηγούνται χρονικά των ομοσπονδιακών εκλογών του ερχόμενου Σεπτεμβρίου;

Εκεί που πριν λίγους μήνες ήταν δεδομένο ότι το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU), ως το με απόσταση ισχυρότερο εκλογικά, θα είχε τη δυνατότητα όχι μόνο να συνεχίσει να ελέγχει την καγκελαρία, αλλά και να διαλέξει με ποιο κόμμα θα συγκυβερνήσει, τώρα πλέον μπορεί να εκλεγεί για πρώτη φορά “πράσινη καγκελάριος”.

Το μόνο σίγουρο, συνεχίζει η “Neue Zürcher Zeitung”, είναι πως αυτούς τους μήνες «η Μέρκελ θα αισθάνεται μοναξιές», ιδιαίτερα μετά και από τις δύο πρόσφατες, συνεχόμενες εκλογικές αποτυχίες του κόμματός της στα ομόσπονδα κρατίδια της Βάδης-Βυττεμβέργης και της Ρηνανίας-Παλατινάτο. Άλλωστε, ποτέ η “κόρη του κόκκινου πάστορα” δεν ήταν ικανοποιημένη με το κομματικό της περιβάλλον και ακόμη λιγότερο με τις χριστιανοδημοκρατικές “αξίες”. Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που πιστεύουν ότι η πολιτική της σε πολλά θέματα θα έβρισκε πιο κατάλληλο συνεχιστή στο πρόσωπο της πράσινης Μπέρμποκ, παρά με κάποιον του κόμματός της.

Τα ΜΜΕ υποστηρίζουν την Μπέρμποκ

Για αυτό και δεν είναι καθόλου παράξενο που όλα τα γερμανικά mainstream ΜΜΕ, από την Bild και τη δημόσια ραδιοτηλεόραση μέχρι την taz, επικροτούν και στηρίζουν την πρόσφατη επιλογή των Πρασίνων, όπως είχε γίνει και πριν από δύο περίπου δεκαετίες με τον “γκουρού” τους Γιόσκα Φίσερ, ο οποίος τελικά έφτασε μέχρι την αντικαγκελαρία.

Σε αυτό βοηθά σίγουρα και η “άνωθεν” επιλογή ως υποψήφιου καγκελαρίου του αδύναμου πολιτικά Λάσετ, ο οποίος απολάμβανε πάντα την στήριξη της Μέρκελ. Σε μια περίοδο μάλιστα που το γερμανικό κομματικό σύστημα παραμένει ασταθές, εξαιτίας του κυβερνώντος χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (CDU) η ηγεσία του οποίου επέλεξε έναν υποψήφιο καγκελάριο, παρακάμπτοντας τη βάση του κόμματος που προτιμούσε άλλον υποψήφιο. Χάνοντας σταδιακά τον λαϊκό του χαρακτήρα, το CDU βρίσκεται σήμερα στην πλέον δυσχερή κατάσταση των τελευταίων ετών.

Ένα κόμμα που εδώ και μήνες συρρικνώνεται δημοσκοπικά, που αδυνατεί να ξεπεράσει την εσωστρέφειά του και στο οποίο παραμένει το δυσαναπλήρωτο κενό που δημιουργήθηκε με την προαναγγελθείσα αποχώρηση της Μέρκελ από την προεδρία του κόμματος. Υπάρχει όμως και κάτι εξίσου σημαντικό για τους Χριστιανοδημοκράτες, που δείχνει την σταδιακή μετάλλαξη ταυτότητας του συντηρητικού τους κόμματος κατά την μερκελική διακυβέρνηση.

Τί είναι αυθεντικό

Πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο “χωρίς πεποιθήσεις” Λάσετ, όσο και ο μέχρι πρότινος εσωκομματικός αντίπαλός του για την καγκελαρία Μάρκους Σέντερ, γνωρίζουν «ότι τα προγράμματα των Πρασίνων αναφορικά με την ενεργειακή πολιτική, την μεγιστοποίηση του δημόσιου χρέους, την μετανάστευση και την αποβιομηχάνιση δεν μπορούν να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο. Πάραυτα, νουθετούν υπέρ τους. (Για αυτό) και οι δυο τους δεν είναι εκλέξιμοι, τόσο από την κοινότητα της πράσινης πίστης όσο και από τους σκεπτικιστές της πράσινης διδασκαλίας της σωτηρίας.»

Μια ενδιαφέρουσα επισήμανση για τις επερχόμενες εκλογές, γιατί όπως έχει επαληθευτεί πολλές φορές, το εκλογικό σώμα διαλέγει σχεδόν πάντα το αυθεντικό. Και αυτό είναι προφανώς σήμερα η φέρελπις υποψήφια των Πρασίνων, Μπέρμποκ. Μια δυναμική και φιλόδοξη μητέρα δύο παιδιών, με μεταπτυχιακό στο Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο από το London School of Economics, που έχει και το μέγα “πλεονέκτημα” της εποχής μας.

Να είναι δηλαδή γυναίκα, υπερεθνική και δραστήρια αγωνίστρια του δικαιωματισμού και που θεωρεί περίπου ως αυτονόητα πράσινης πολιτικής όχι μόνο το κλίμα, τα ηλεκτροκινούμενα αυτοκίνητα, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ή τον περιορισμό της κατανάλωσης κρέατος, αλλά και τα ανοιχτά σύνορα στο μεταναστευτικό, την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και του κρατικού δανεισμού ή την άμεση διακοπή της κατασκευής του ρωσογερμανικού αγωγού Nord Stream 2.

Εφιάλτη βλέπει ο Λαφοντέν

Όσο μεγαλύτερη είναι η σημερινή αδυναμία των Χριστιανοδημοκρατών, τόσο εύλογες είναι και οι πιθανότητες των Πρασίνων να κατακτήσουν την καγκελαρία, έχοντας όπως πάντοτε για “σημαία” την ηθική, που για αυτούς υπερισχύει των ελευθεριών, ακόμα και της λογικής, όπως ισχυρίζονται οι επικριτές τους. Για το γηραιό πολιτικό Όσκαρ Λαφοντέν πάντως είναι σαφές : «η ιδέα και μόνο ότι σε μια συνεχώς επιβαρυνόμενη κρίση στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα, οι κατευθυνόμενοι από τις ΗΠΑ πολεμοχαρείς Πράσινοι θα έχουν για καγκελάριο την Μπέρμποκ, μοιάζει με εφιάλτη».

Κάποιος οξυδερκής παρατηρητής θα έλεγε πως με τον “άχρωμο” οπορτουνιστή Λάσετ ή με την “άφοβη”, άπειρη και με λάιφ-στάιλ φαντασία Μπέρμποκ το ήδη πράσινο, παγκοσμιοποιητικό και συγκεντρωτικό “πνεύμα του μερκελισμού” θα συνεχίσει, αν και με κάποιες αναγκαίες “επιδιορθώσεις” και νέα πράσινα “πασαλείμματα”, να καθορίζει τα πολιτικά πράγματα στη Γερμανία, και όχι μόνο.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι που επιμένουν ότι μ΄ ένα χριστιανοδημοκρατικό κόμμα σε τέτοια ζοφερή κατάσταση το καλύτερο σενάριο είναι η κα Μέρκελ να παραμείνει, έστω και την τελευταία στιγμή, η ίδια καγκελάριος και η κα Μπέρμποκ, μια ούτως ή άλλως «νεότερη εκδοχή της Μέρκελ» να είναι η επόμενη αντικαγκελάριος και υπουργός εξωτερικών. Άλλωστε, η σαραντάχρονη Μπέρμποκ κατηγορείται ότι ποτέ δεν κατείχε κυβερνητική ή και επαγγελματική εμπειρία. Ίδωμεν!