Ανταπαντήσεις στις απαντήσεις υπουργών για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Ο κυρίως και άμεσα υπεύθυνος, και καλούμενος να απαντήσει στην επερώτηση, Υπουργός Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτης δεν είχε να πει τίποτα επί του θέματος του γερμανικού χρέους προς την Ελλάδα. Άραγε υπεκφεύγει ή δεν γνωρίζει τίποτα για το θέμα; Και καλά αν δεν ήξερε, δεν ρώταγε; Στην απάντησή του ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Φλωρίδης είτε υπεκφεύγει αναφερόμενος αποκλειστικά και μόνο στη απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης (που αφορά τις αποζημιώσεις θυμάτων) είτε αγνοεί ότι οι γερμανικές οφειλές προς το ελληνικό κράτος είναι και άλλες.

Είναι οι επανορθώσεις για την καταστροφή των υποδομών της Ελλάδας, όπως επιδικάσθηκαν στην Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1946 και επίσης τα Κατοχικά Δάνεια που είναι απαράγραπτα και έντοκα άμεσα απαιτητά και κυρίως δεν περιλαμβάνονται στην απάντηση του δικαστηρίου της Χάγης. Κυρίως όμως, αυτό που δεν μας εξήγησε ο κ. Φλωρίδης είναι γιατί δεν υπογράφει (ως όφειλε ως Υπουργός Δικαιοσύνης) την εκτέλεση της απόφασης του Αρείου Πάγου περί κατασχέσεων γερμανικής περιουσίας στην Ελλάδα προς αποζημίωση των Ελλήνων θυμάτων.

Στην απάντησή της η Υπουργός Πολιτισμού κ. Μενδώνη αναφέρεται σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τους πολιτιστικούς μας θησαυρούς (έως και μινωικούς) που έκλεψαν οι Γερμανοί επί Κατοχής. Επίσης, ουδέν σχόλιον κάνει σχετικά με τις συγκεκριμένες προτάσεις της “Διεθνούς Επιτροπής του Γερμανικού Χρέους προς την Ελλάδα” για την επιχείρηση επαναπατρισμού των εν λόγω κλαπέντων πολιτιστικών θησαυρών. Άραγε, δεν διάβασε τις προτάσεις μας, ή τις αγνοεί επιδεικτικά;

Σκέφτηκε άραγε ότι ως Υπουργός Πολιτισμού είχε υποχρέωση να ζητήσει παραστατικά για τους ελληνικούς πολιτιστικούς θησαυρούς που διακοσμούν αίθουσες γερμανικών μουσείων, όπως για το Ναό της Νικηφόρου Αθηνάς στο Μουσείο του Βερολίνου και για τον Ναό της Αφαίας Αιγίνης στην Γλυπτοθήκη του Μονάχου; Και ότι ελλείψει παραστατικών θα έπρεπε να προσφέρει αντίγραφα και να επαναπατρίσει τα κλεμμένα πρωτότυπα; Φρόντισε να εντοπίσει τα 8.500 αρχαία και βυζαντινά αντικείμενα και τους 460 πίνακες που έκλεψαν οι Γερμανοί από την Ελλάδα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;

Και ασφαλώς δεν μας εντυπωσιάζει η κατάσχεση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων στην Φινλανδία από την κυβέρνησή της (με τις ευλογίες της Χάγης) προκειμένου να αποζημιωθεί η ουκρανική εταιρεία Naftogaz. Και δεν μας εντυπωσιάζει διότι στον Β’ ΠΠ η Φινλανδία πολέμησε κατά της Σοβιετικής Ένωσης ως “σύμμαχος” της Γερμανίας. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι ουδεμία επερώτηση έκανε ο Υπ. Δικαιοσύνης κ. Φλωρίδης στο δικαστήριο της Χάγης για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά σχετικά με τις αποζημιώσεις σε Ελλάδα και Φινλανδία.

Επίσης, ουδέν σχόλιον έκανε η ελληνική κυβέρνηση για το θράσος της von der Leyen, που απαιτεί από την Ρωσία να πληρώσει αποζημιώσεις στην Ουκρανία, ισχυριζόμενη ότι «δεν υπάρχει δικαιοσύνη χωρίς αποζημίωση». Θράσος μεγάλο, όταν η Γερμανία αρνείται να πληρώσει στην Ελλάδα τα ποσά που έχουν επιδικαστεί από διεθνείς συνθήκες. Δύο μέτρα και δύο σταθμά, όπως βολεύει την Γερμανίδα von der Leyen, που δυστυχώς εκπροσωπεί την ΕΕ. Και ουδέν σχόλιον εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, και ας θίγονται παράφορα τα συμφέροντα της πατρίδας μας.

Περιττό να υπενθυμίσω στους κυβερνώντες θιασώτες των Μνημονίων που κατέστρεψαν την Ελλάδα, ότι θα ήταν βάλσαμο η επιστροφή του γερμανικού χρέους στην Ελλάδα, χρέους που υπερβαίνει το ένα τρισ. ευρώ σήμερα με τους τόκους. Και η ελληνική κυβέρνηση αποπληρώνει ανελλιπώς το δικό μας χρέος, χωρίς να απαιτεί το παλαιότερο και μεγαλύτερο χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Και διερωτάται ο απλός Έλληνας: «Για το συμφέρον ποιας χώρας δουλεύει η ελληνική κυβέρνηση;»