Από τις πυρκαγιές στο Αφγανιστάν

Δυο μεγάλα γεγονότα σημάδεψαν την έως τώρα περίοδο των διακοπών. Στο εσωτερικό οι πυρκαγιές και στο εξωτερικό το Αφγανιστάν. Οι πυρκαγιές είχαν ένα δυο “πρωτοφανή” χαρακτηριστικά: το κυριότερο ήταν η απουσία ανθρώπινων θυμάτων. Με συνέπεια το τραγικό στοιχείο να μειωθεί στο ελάχιστο. Άλλο να κλαις για ανθρώπους κι άλλο για δέντρα. Έτσι κι αλλιώς τα δέντρα δεν τα έχουμε σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Καίγονται επί δεκαετίες!

Και επί δεκαετίες ακούμε τα ίδια παράπονα. Δεν υπάρχουν τα απαραίτητα τεχνικά μέσα για να σβήσουν οι φωτιές, ούτε οι μελέτες για να μην ξεκινήσουν οι φωτιές και να περιοριστεί η έκτασή τους. Όταν το ίδιο φαινόμενο επαναλαμβάνεται σταθερά, σημαίνει ότι υπάρχουν βαθύτερες αιτίες. Και υπάρχουν: Στην αρχή ήταν η πιεστική ανάγκη να βρουν στέγη οι χιλιάδες που εγκατάλειψαν την επαρχία μετά τον Πόλεμο και εγκαταστάθηκαν στην Αττική και δημιουργήθηκαν τα πρώτα αυθαίρετα, των φτωχών.

Μετά, όταν πλούτισαν οι αστοί, ήθελαν εξοχικό και το απόκτησαν. Αργότερα έβαλαν φαίνεται το χέρι τους και οι Τούρκοι. Φέτος αποφύγαμε την απόδοση ευθυνών. Οι φωτιές μπήκαν, όπως κάθε χρόνο, διότι είναι το αναμενόμενο “έθιμο”. Το επιμύθιο απάλυνε τις κραυγές των ΜΜΕ: σώθηκαν οι άνθρωποι, τα άλλα ξαναγίνονται! Πολύ περισσότερο που δεν έχτισαν μεροκαματιάρηδες μέσα στο δάσος. Τα ΜΜΕ απέφυγαν επιμελώς να θίξουν το “βιογραφικό” των ιδιοκτητών.

Πυρκαγιές και “πράσινη” ανάπτυξη

Τώρα μπορεί οι Τούρκοι να φταίνε λιγότερο και περισσότερες ευθύνες να έχουν οι Γερμανοί με την “πράσινη” ανάπτυξη που περιέργως δεν έχει ανάγκη τον λιγνίτη, αλλά ούτε και τα δάση, αφού για να μπει η “πράσινη” τεχνολογία, καίει τα δέντρα! Παρά τις φωνές και τις δυσοίωνες προβλέψεις, η κυβέρνηση δεν φαίνεται ότι θα υποστεί σοβαρή ζημία στις εκλογές, πλησίστιες εξακολουθούν να τις βλέπουν ορισμένοι. Ίσως μάλιστα να μην έχει καμία ζημιά.

Γιατί ποιον να ψηφίσει, εναλλακτικά κανείς; Στο Μάτι είχαμε επισήμως 100 νεκρούς. Και ο άλλος δεν βάζει μέσα τη γλώσσα του, να τον ξεχάσουμε! Το ερώτημα ποιοι έχτισαν μέσα στο δάσος, αποφεύχθηκε διακριτικά αλλά επιμελώς. Αλλά αποδείχθηκε πλάνη η άποψη ότι η οικοπεδοποίηση των δασών τα προστατεύει. Οι “οικοπεδοφάγοι” ξεπεράστηκαν, τουλάχιστον από τις γεννήτριες, όπως το κάρβουνο.

Μια γενικότερη παρατήρηση: ο δυτικός πολιτισμός, ο “τεχνοκράτης-άνθρωπος” αδιαφορεί για τα δάση, για τη φύση γενικότερα. Κάθε χρόνο καίγεται ο Αμαζόνιος, η Καλιφόρνια, η Αυστραλία και ουδείς συγκινείται. Οι δήθεν φωνές για την “κλιματική αλλαγή” σαφώς δεν περιλαμβάνουν τη σωτηρία των δασών. Απολύτως σχετικό με τους κλαυθμούς περί τα δάση είναι τα περί υπερπληθυσμού. Οι Κινέζοι μπορούν να κάνουν τρίτο παιδί. Και υπολογίζουν ότι μπορούν να το θρέψουν σε ένα προβλεπτό μέλλον. Ποιοι και γιατί φωνάζουν για μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού; Ποιοι θα μειωθούν;

Το νέο Βιετνάμ

Φεύγουν οι Αμερικανοί από το Αφγανιστάν, όπως είχαν φύγει, ντροπιασμένοι, από το Βιετνάμ. Σήμερα το Βιετνάμ είναι ο νέος “φίλος” τους απέναντι στην Κίνα, αντίπαλος και των δυο. Οι ΗΠΑ παραμένουν υπερδύναμη. Φρονίμως ο  Δένδιας φωτογραφίζεται με τον Πάιατ, μια φωτογραφία χίλιες λέξεις, προς γνώση και συμμόρφωση απάντων! Αν στην Ελλάδα υπήρχε στρατηγική σκέψη, έστω νηπιώδης, και αν προέβλεπε ότι η ντροπιαστική αποχώρηση των ΗΠΑ θα μπορούσε στο ελάχιστο να βοηθήσει την Ελλάδα τότε θα είχε κάποιο νόημα η χαρά των ενθάδε.

Εδώ το πρόβλημά μας είναι ότι η ισορροπία ανάμεσα στα δυο αφεντικά που μαλώνουν στον ξένο (ελληνικό) αχυρώνα γίνεται καθημερινά δυσχερέστερη. Ακόμα και οι φωτιές ίσως – το γράφω αυθαίρετα– μπορεί, δεν αποκλείεται, να οφείλονται (και) σε αδυναμία εξισορροπήσεων. Επομένως, είναι λογικό να συνεχίζονται ήρεμα τα μπάνια του λαού. Τουλάχιστον για όσο καίγονται μόνο τα δέντρα!