Από το φιάσκο στα νησιά στο κλείσιμο των συνόρων

Όλοι μας γίναμε μάρτυρες του ιδιότυπου “εμφυλίου πολέμου” στα νησιά. Η επιλογή της κυβέρνησης να αποστείλει, εν είδει εκστρατείας, δυνάμεις των ΜΑΤ απεδείχθη ατυχής. Η ελληνική αστυνομία κατάντησε να λειτουργεί ως εντολοδόχος του κράτους των Αθηνών. Οι εικόνες απείρου κάλους που διαδραματίστηκαν ήταν, εν πολλοίς, αναμενόμενες. Αναμενόμενες για οποιονδήποτε αντιλαμβάνεται την ψυχοσύνθεση του μέσου Έλληνα και δη του νησιώτη, οποίος αγαπάει τον τόπο του και την κρίσιμη στιγμή θα τον υπερασπιστεί με κάθε κόστος.

Η παραπάνω ψυχοσύνθεση αποτελεί πανάρχαια κληρονομιά, απόρροια της επίσης πανάρχαιας κοινοτικής κοινωνικής οργάνωσης του Ελληνισμού. Προφανώς και οι ελίτ των Αθηνών, μέσα στην δυτικοτραφή τους άγνοια και την έπαρση της εξουσίας, απέτυχαν να το αντιληφθούν. Έτσι φτάσαμε στο πρόσφατο φιάσκο στη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο.

Είδαμε Αθηναίους αστυνομικούς να συμπεριφέρονται ως χούλιγκαν αποκαλώντας τους νησιώτες τουρκόσπορους, όχι όμως πριν οι δεύτεροι τους ωθήσουν σε εξευτελιστική υποχώρηση. Ο τακτικός αιφνιδιασμός των ΜΑΤ στα ξενοδοχεία της Χίου και ο εγκλωβισμός τους στα ορεινά περάσματα της λεσβιακής γης ήταν πρωτοφανής, για τα σύγχρονα δεδομένα. Επίσης, ας μην κρυβόμαστε πλέον πίσω απ’ το πέπλο της πολιτικής ορθότητας.

Η πραγματικότητα είναι πως η αντίσταση των νησιωτών και η τελική αναδίπλωση της κυβέρνησης προκάλεσε αισθήματα ευφορίας σε μεγάλη μερίδα των Ελλήνων, εξοβελίζοντας ιδεολογικούς διαχωρισμούς. Ευτυχώς, πριν κιόλας κοπάσει ο θόρυβος από το φιάσκο του Αιγαίου, ο Ταγίπ Ερντογάν ήρθε να υπενθυμίσει στους πάντα έτοιμους για αλληλοσπαραγμό Έλληνες ποιος είναι ο πραγματικός τους αντίπαλος.

Υβριδικός πόλεμος με το μεταναστευτικό

Κατέκλυσε τα σύνορα με δεκάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους πρόσφυγες, αποφασισμένους να περάσουν στη γη της επαγγελίας. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η Τουρκία “αξιοποιεί” τους πρόσφυγες, εν είδει μεταμοντέρνων ανθρώπινων κυμάτων, σε έναν υβριδικό πόλεμο διαρκείας. Ο Τούρκος πρόεδρος ουσιαστικά σύρθηκε στην παραπάνω επιλογή λόγω της κατάστασης στη Συρία.

Παίζοντας το χαρτί του μεταναστευτικού, ευελπιστεί να κερδίσει τη δυτική στήριξη. Υπολογίζει να ασκηθούν πιέσεις προς τη Ρωσία, προκειμένου να επιβάλει στη συριακή κυβέρνηση την παύση των εχθροπραξιών στην Ιντλίμπ. Αποτελεί γεγονός, πως οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν το προσφυγικό με τρόμο και αμηχανία. Όμως, οι εικόνες απ’ τα ελληνικά νησιά έκαναν τον γύρο του κόσμου, όπως τον γύρο του κόσμου κάνουν και οι εικόνες από τον Έβρο.

Επίσης, η ελληνική κυβέρνηση ύστερα από τον αιφνιδιασμό και από μια σειρά ατυχών επιλογών, δείχνει σημάδια αφύπνισης. Το βέτο (;) στο ΝΑΤΟ, το κλείσιμο των συνόρων και οι δηλώσεις Μητσοτάκη, ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί καμιά παράνομη είσοδο στη χώρα, είναι χαρακτηριστικές. Τα φώτα της παγκόσμιας δημοσιότητας πέφτουν, ξανά, πάνω στη χώρα μας.

Κενό γράμμα η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη

Ας μην υποτιμάμε το γεγονός πως η εξάπλωση του κορονοϊού αποτελεί άλλο ένα βέλος στη φαρέτρα της ελληνικής πλευράς. Τα γεγονότα αποδεικνύουν πως τα ελληνικά σύνορα αποτελούν σύνορα της Ευρώπης, πρακτικά και θεωρητικά. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να λάβει κάθε μέτρο προς την κατεύθυνση της προστασίας των συνόρων, αλλά και της απαίτησης για ουσιαστική ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

Εν κατακλείδι, ο σουλτάνος δίνει στην ελληνική πλευρά πάτημα ώστε να διαλαλήσει σε “εταίρους” και “συμμάχους” το ποιος αποτελεί τη μέγιστη απειλή για το μέλλον της Ευρώπης. Συνάμα, όμως, δίνει και αφορμή συσπείρωσης των διχασμένων Ελλήνων, ειδικά τώρα που δεχόμαστε ασύμμετρη επίθεση. Επιβάλλεται, λοιπόν, να συνειδητοποιήσουμε πως η πατρίδα δεν αποτελεί μια αφαιρετική και απρόσωπη έννοια. Συνιστά τη μεγάλη μας οικογένεια, είναι το σπίτι μας που αν δεν το φυλάξουμε θα πέσει να μας πλακώσει.