Αρκούν τα επιδόματα για να αντιμετωπιστεί το δημογραφικό;

Το αφορολόγητο εισόδημα για τις 144.000 οικογένειες με τρία παιδιά αυξάνεται κατά 1.000 ευρώ ετησίως, δηλαδή 220 ευρώ ανά τέκνο, ενώ το επίδομα γεννήσεως ανέρχεται κατά 20%… αναδρομικώς από του 2023, σε 3.500 ευρώ κι ο νέος κρατικός προϋπολογισμός επιβαρύνεται με 2,1 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τη νέα υπουργό Οικογενείας κα Ζαχαράκη, ως “η κυβερνητική απάντηση” (Κυριάκος Μητσοτάκης, οικουρών) “στην ακρίβεια της ζωής”, αλλ’ όχι στη δημογραφική κρίση που μαστίζει από 50ετίας την χώρα μας.

Τα 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι και άλλα τόσα χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι, δεν πρόκειται να συμμετάσχουν στη επιδότηση του… πληθωρισμού, ενώ το 1,3 εκατομμύριο ζευγάρια (φυσιολογικά) που δεν έχουν ένα παιδί, δεν πρόκειται ν’ αποκτήσουν. Διότι προφανώς το κόστος διαβιώσεως του υπερβαίνει στο εικοσαπλάσιο τα “επιδόματα γέννησης”, συν τοις άλλοις του κ. Χατζηδάκη.

Με δύο λόγια, η νέα δημογραφική πολιτική είναι η παλαιά επιδοματική και δεν πρόκειται ν’ αποδώσει, όπως δεν απέδωσε η μέχρι τούδε. Μ’ αποτέλεσμα η γαμηλιότης των Ελλήνων να έχει πέσει στο 1,3 τέκνα ανά φυσιολογική γυναίκα, γονίμου ηλικίας (16-40 ετών) έναντι του απαραιτήτου του 2,3 για ν’ αποκατασταθεί η ισορροπία του ελληνικού πληθυσμού στα 10 εκατομμύρια αυτοχθόνων.

Αυτά παθαίνει ο κύριος πρωθυπουργός ασχολούμενος με τον «αμαρτωλό γάμο των ομοφυλοφίλων» κατά την Εκκλησία της Ελλάδος και με διάφορες προσαρμογές της ελληνικής πραγματικότητας προς τις απαιτήσεις της δυτικής Ευρωπαϊκής Ενώσεως (όχι της ανατολικής). Του διαφεύγει επίσης, η ανάγκη καταπολεμήσεως της ακρίβειας της ζωής στην Ελλάδα, με ενίσχυση της συνολικής προσφοράς και μείωση της ενεργού ζητήσεως, από τις επιδοματικές, “στοχευμένες” επιδοτήσεις προνομιούχων τάξεων, που ανεβάζουν το εγχώριο κόστος ως λχ η “πράσινη ανάπτυξη”, το κλείσιμο των λιγνιτικών ηλεκτροπαραγωγών μονάδων, τα πολυμήχανα καρτέλ σ’ όλο το φάσμα της οικονομίας κι οι προοδευτικοί φόροι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημογραφικό και υπουργείο Οικογένειας

Πολιτική αλαζονεία και… επιδόματα

Αγνοεί επίσης την τιμωρό λαϊκή κατακραυγή στις προκλήσεις της πολιτικής αλαζονείας, που από της εποχής του Πτολεμαίου Β’ και της Αρσινόης (*) άχρι της επιβολής του ΕΝΦΙΑ το 2013 επέφεραν καταστροφές. Στην πρώτη περίπτωση, την στάση του λαού της Αλεξάνδρειας, εξ αιτίας του αιμομικτικού γάμου των Πτολεμαίων και, δεύτερον, στη Νέα Δημοκρατία που έπεσε στο 17% του εκλογικού σώματος.

Ο κόσμος της Δεξιάς κι όχι μόνο θα τον εγκαταλείψει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά θ’ αρχίσει την αναζήτηση νέου ηγέτου, εάν εν τω μεταξύ ο Κυριάκος δεν αποσύρει τα έωλα νομοθετήματα του. Όπως υπήρξε άκριτος, ανακινήσας το ζήτημα των ομοφυλόφιλων, έτσι αστόχως ανέθεσε στην δημογραφική του πολιτική εις ακατάλληλα πρόσωπα. Δυστυχώς τις συνέπειες φέρει ο Ελληνισμός αλλά ποιος εκ των 300 αντιπροσώπων του έθνους ενδιαφέρεται για της επιβίωση του; Διαφορετικά δεν θα αρκούσαν οι 130 ψήφοι της ΝΔ, μετά της αντιπολιτεύσεως (εξαιρέσει του ΚΚΕ), για να εγκριθεί ο απαράδεκτος νόμος της πολυγαμίας των ομοφυλοφίλων.

Οι εκλογές του προσεχούς Ιουνίου θα δείξουν αυτό που ήδη συζητείται ευρέως. Είθε η πρωθυπουργική ασθένεια να είναι “προφάσεις εν αμαρτίαις”, που θα έπρεπε να ζητήσουν ταχέως άφεσιν…