Μπορεί ο Βορίδης να “σπάσει αυγά” στο υπουργείο Μετανάστευσης;

Αλλά γιατί χάθηκε τόσος πολύτιμος χρόνος δια το αυτόχρημα επιβεβλημένο; Μία μόνον εξήγηση υπάρχει: Η είσπραξη Ευρωπαϊκών οικονομικών ενισχύσεων, με την παραμονή εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών στην χώρα μας, προκειμένου “να λύσει το… δημογραφικό της πρόβλημα”!

Εύκολη και ανέξοδος λύση της καλής μας κυβερνήσεως που μόλις προσφάτως ανένηψε, αφού “το κλεινόν άστυ” γύρισε στην εποχή του Αλή Χατζή Χασεκή μπέη, πλήρες μουσουλμάνων κι εγχρώμων οικονομικών μεταναστών, όπως το 1778 και βεβαίως το δημογραφικό πρόβλημα επιτείνεται για τις ελληνικές οικογένειες από την καθυστέρηση της αναιμικής οικονομίας. Σειρά διοικητικών και δικαστικών αποφάσεων δεν δέχονται τον χαρακτηρισμό της Τουρκίας ως “ασφαλούς τρίτης χώρας” κι έτσι ουσιαστικώς γίνονται δεκτά αιτήματα ασύλου από πρόσωπα που δεν δικαιούντο την παροχή του.

Το ΣτΕ ακύρωσε τις αποφάσεις αυτές λόγω της μη επαρκούς τεκμηριώσεως για λαθρομετανάστες που αφίχθησαν από την Τουρκία, προελεύσεως Συρίας, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Σομαλίας κ.ά. και τώρα όλοι αυτοί πρέπει να επιστραφούν στις χώρες τους εφ’ όσον δεν συντρέχει λόγος ασύλου.

Ο Βορίδης έχει την “καυτή πατάτα…

Εδώ παίχτηκε μία ηθελημένη παρωδία του παρελθόντος. Επί τη βάσει της διεθνούς συμβάσεως της Γενεύης 1951 δια τους πρόσφυγες, η παροχή ασύλου είχε ως προϋπόθεση την “πολιτική δίωξη” του φυγάδα. Ήταν η εποχή του “ψυχρού πολέμου” σε έξαρση κι οι τολμηροί δραπέτες του “ερυθρού παραδείσου” εγίνοντο δεκτοί ασμένως στη δύση.΄Ηταν όμως ελάχιστοι όσοι διέφευγαν των πυροβολισμών συνοριοφυλάκων.

Την ευνοϊκή πρακτική αυτή εκμεταλλεύθηκαν επιτήδειοι, κυβερνήσεις και οικονομικοί μετανάστες που βεβαίως δεν εδιώκοντο πολιτικώς – απλώς έψαχναν “στον ήλιο μοίρα”. Ο κομμουνισμός είχε καταρρεύσει εν τω μεταξύ στην ανατολική Ευρώπη και μόνον η ανοησία των “φιλελευθέρων ηγεμόνων” (Μπιλ Κλίντον και ΣΙΑ) επανάφερε το κύμα προσφύγων όχι μόνον από τον τρίτο κόσμο αλλά κι από την Ουκρανία – αυτή την φορά – με επιχείρημα τα δεινά του πολέμου με την Ρωσία που προκάλεσε η επέκταση του ΝΑΤΟ ανατολικώς επειδή δεν υπήρχε γραπτή συμφωνία το 1991 με τον Γκορμπατσόφ. Κι ο Χίτλερ δεν τηρούσε τις προφορικές συμφωνίες.

Έτσι γεμίσαμε λαθρομετανάστες αφού κι η πονηρά Τουρκία – καθ’ όλα ασφαλής για τους οπαδούς του Ερντογάν – αρνείτο και εξακολουθεί να μην δέχεται επιστροφές προσφύγων προς μεγάλη τέρψη των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) που αρμέγουν επ’ ευκαιρία σημαντικά κονδύλια από δήθεν ανθρωπιστικές πηγές, ως η διαβόητη USAID.

Τώρα την “καυτή πατάτα” της παράνομης διακινήσεως ανθρωπίνων υπάρξεων πέρασε στον κ. Μάκη Βορίδη το “Μαξίμου”. Του ευχόμεθα “βοήθειά του” αλλά δεν πρέπει να υποχωρήσει σε νομικούς ταρτουφισμούς. Αρκετά κράτησε η φάμπρικα του “ανθρωπισμού” και των τρωκτικών Ευρω-κονδυλίων. Βοηθάει προς τούτο κι η… “παθητική αποτροπή” των υποψηφίων λαθρομεταναστών, όταν ξέρουν ότι θα εκδοθούν στην χώρα τους. Το ζήτημα είναι πόσο γρήγορα. Έχομε χορτάσει από προφάσεις εν αμαρτίαις φιλομεταναστών.