Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να εκμεταλλευτεί την αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ;

 

Ενδεικτικό είναι το κοντράστ των δύο Κεντρικών Επιτροπών, του ΣΥΡΙΖΑ όπου παύθηκε ο πρόεδρος του κόμματος μέσα σε κλίμα έντονης αντιπαράθεσης και τοξικότητας και του ΠΑΣΟΚ που οι έξι υποψήφιοι αντάλλαξαν φυσικά αιχμές, αλλά δίχως προσωπικές κατηγορίες και σε ένα κλίμα φαινομενικής τουλάχιστον ενότητας. 

Το ευρύτερο πλαίσιο δίνεται από την μεγάλη πολιτική εικόνα που δείχνει τη ΝΔ να συνεχίσει την ελεύθερη πτώση, αλλά κανένα από τα δύο κόμματα της Αριστεράς και Κεντροαριστεράς να μην προκύπτει μόνο του ως η εναλλακτική λύση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. 

Για το ΠΑΣΟΚ το ερώτημα είναι εάν μπορεί να αξιοποιήσει την προϊούσα αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ για να κερδίσει την πρωτοκαθεδρία στον χώρο της Κεντροαριστεράς, διατηρώντας ανοικτή την προοπτική μίας συνεργασίας που θα ενώσει τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του χώρου για να προκύψει αντίπαλο δέος στην κυβέρνηση. Και αυτό ανεξάρτητα από το αν θα είναι μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. 

Παρομοίως για τον ΣΥΡΙΖΑ το ερώτημα είναι εάν καταφέρει να διατηρήσει τις δυνάμεις του μετά από την εσωκομματική περιπέτεια της μάχης για την ηγεσία και να ηγηθεί εκείνο στην προοπτική μίας συμμαχίας των κεντροαριστερών δυνάμεων. 

Η εσωτερική αναμέτρηση στο ΠΑΣΟΚ

Τα ερώτημα επηρεάζει την εσωτερική αναμέτρηση κυρίως στο ΠΑΣΟΚ. Εν ολίγοις με ποιον αρχηγό το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει την πρωτοκαθεδρία στην Κεντροαριστερά και θα κρατήσει ανοικτή την προοπτική συνεργασίας για να προκύψει αξιόπιστη κυβερνητική λύση.  

Οι περισσότεροι υποψήφιοι στο ΠΑΣΟΚ δείχνουν να το έχουν αντιληφθεί και ο καθένας με τον τρόπο του το προβάλλει στις τοποθετήσεις του. Εκτός από την Άννα Διαμαντοπούλου η οποία θα μπορούσε να είναι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη – εάν δεν υπήρχαν έντονες αντιδράσεις από το εσωτερικό της ΝΔ– και στο παρελθόν είχε ταχθεί και υπέρ της αυτοδυναμίας της ΝΔ.

Ως συνεργασία η Άννα Διαμαντοπούλου περισσότερο εννοεί την προσέγγιση με τη ΝΔ ή με ένα τμήμα της εάν προκύψουν εξελίξεις στον χώρο της Δεξιάς και Κεντροδεξιάς. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η Νάντια Γιαννακοπούλου γι αυτό και υπάρχουν φήμες περί “αποχώρησής της υπέρ της Διαμαντοπούλου”. 

Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει δώσει δείγμα γραφής με την ηγεσία του: στράτευσε το ΠΑΣΟΚ στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο με στόχο να το κατεδαφίσει και να το διαδεχθεί ως κυρίαρχη δύναμη στην Κεντροαριστερά. Μόνο που απέτυχε όπως έδειξαν οι ευρωεκλογές παρά την συνεχιζόμενη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το να μείνει η κυρίαρχη δύναμη στην Κεντροαριστερά με ένα ποσοστό της τάξης του 13%-15%  γιατί θα εξαυλωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το ζητούμενο. Εάν ο διακηρυγμένος στόχος είναι πάντα ο ίδιος, ένας αρχηγός που θα αντιμετωπίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε την ευκαιρία του και δεν πέτυχε. 

Ποιοι είναι υπέρ της προσέγγισης ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ

Στην κατεύθυνση της προσέγγισης και μίας συνεργασίας των Κεντροαριστερών δυνάμεων –με ανοικτή την μορφή που θα πάρει–, κινούνται οι άλλοι τρεις υποψήφιοι, Χάρης Δούκας, ο Παύλος Γερουλάνος και Μιχάλης Κατρίνης. Ο Δήμαρχος Αθηναίων μιλά για “μεγάλη παράταξη” και έχει δημιουργήσει την εντύπωση μίας προσέγγισης με τον Αλέξη Τσίπρα, για την οποία αναγκάζεται να απαντά. Πιο καθαρά ο Μιχάλη Κατερίνης αναπτύσσει αντιδεξιά ρητορική. Αλλά και ο Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος εκτιμά μεν ότι η υποχώρηση της ΝΔ είναι μη αναστρέψιμη, εντούτοις  αναγνωρίζει ότι θα πρέπει να προκύψει ένα νέο τοπίο στην Κεντροαριστερά με την συνεργασία των δύο βασικών φορέων της. 

Οι μετρήσεις προς το παρόν δείχνουν να προηγείται ο Νίκος Ανδρουλάκης που αξιοποιεί το ότι είναι νυν πρόεδρος, όπως και τα ισχυρά ερείσματα στον μηχανισμό. Ως δεύτερος και επικρατέστερος να περάσει στον επόμενο γύρο εμφανίζεται ο Χάρης Δούκας με τον αέρα του Δημάρχου Αθηναίων που πέτυχε μία πρώτη νίκη απέναντι στο σύστημα Μητσοτάκη.

Η Άννα Διαμαντοπούλου παίζει το χαρτί της “πρωθυπουργισιμότητας” και αξιοποιεί τις σχέσεις της με ισχυρούς επιχειρηματικούς και μιντιακού παράγοντες. Ο Παύλος Γερουλάνος και ο Μιχάλης Κατερίνης ακολουθούν, αλλά με μία δυναμική που είναι πιο έντονη από ότι αντικατοπτρίζεται στις μετρήσεις. 

Δύσκολη η επόμενη ημέρα στον ΣΥΡΙΖΑ

Φυσικά σε ότι αφορά την ευρύτερη προοπτική της Κεντροαριστεράς οι εξελίξεις περνούν και μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ και αν στο δίμηνο που έχει μπροστά του μέχρι την δική του εκλογή αποδείξει χαρακτηριστικά αυτοσυντήρησης και ανακόψει την πορεία αυτοδιάλυσης. Δύσκολο καθώς εκεί η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε με έντονες αντιπαραθέσεις και θα εξελιχθεί με τοξικότητα και σύγκρουση μέχρις εσχάτων. 

Ενώ το ερώτημα της συνεργασίας επηρεάζει και τον ΣΥΡΙΖΑ, επί του παρόντος δεν μπορεί να μιλήσει κανείς με όρους προσώπων, εφόσον δεν έχουν ξεκαθαρίσει οι υποψηφιότητες. Πάντως την προοπτική αυτή έχουν βάλλει ευρύτερα στην πολιτική ατζέντα στελέχη των “87” που συνομιλούν με τον Αλέξη Τσίπρα και θα την υπηρετήσει ο Σωκράτη Φάμελλος εφόσον τελικά τελεσφορήσουν οι συνομιλίες και είναι υποψήφιος. Αντίθετα ο Στέφανος Κασσελάκης έχει καταγγείλει την αντίστοιχη προοπτική που έβαλε στην δημόσια ατζέντα ο Αλέξης Τσίπρας ως “ρευστοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ”. Περισσότερο έδειχνε όσο ήταν αρχηγός να βολεύεται με την αντίστοιχη στάση στο ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη. Ο Παύλος Πολάκης έχει το πιο καθαρό αριστερό πολιτικό στίγμα και ο μόνος με προγραμματικό λόγο. Ωστόσο δύσκολα θα συνεργαστεί οποιοσδήποτε μαζί του λόγω της ιστορίας του και των προσωπικών του χαρακτηριστικών. 

Σε κάθε περίπτωση το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να ξεφύγει από τον μικρομεγαλισμό του και ο ΣΥΡΙΖΑ να ανακόψει την πορεία αυτοδιάλυσης προκειμένου να συνεργαστούν με βάσιμες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πολύ περισσότερο εάν στη ΝΔ υπάρξει αλλαγή εν κινήσει όπως θα φανεί στους προσεχείς μήνες.