Μπούμερανγκ γυρίζει στον Μητσοτάκη ο γάμος των ομόφυλων

Όταν πριν ένα μήνα αναρωτηθήκαμε “Τί κρύβει η προώθηση της Woke ατζέντας από τον Μητσοτάκη” το μυαλό μας πήγε στο ότι ήθελε να καταγραφεί ως σούπερ προοδευτικός για να διεκδικήσει κάποια σπουδαία διεθνή θέση στο μέλλον. Αυτό εξακολουθεί να ισχύει, όμως, αποδείχθηκε ότι υπήρχε ένα τακτικός πολιτικός λόγος, η καταδίκη της χώρας, δηλαδή της κυβέρνησής του από το Ευρωκοινοβούλιο, που προφανώς θα του “σφύριξε” εγκαίρως ο φίλος του και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ, από το κόμμα του οποίου – που ανήκει και η ΝΔ – έξι δεξιοί ευρωβουλευτές ψήφισαν κατά της ελληνικής κυβέρνησης. Τελικά, σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή προοπτική, μάλλον δεν του βγαίνει.

Πρώτον, η μητέρα της αδικοχαμένης Μάρθης, Μαρία Καρυστιανού, στην εκδήλωση “Τέμπη, Εκτροχιασμός του Κράτους Δικαίου” που έγινε στο Ευρωκοινοβούλιο συγκλόνισε τις μητέρες όλου του κόσμου, αλλά και πολλούς στην Ευρώπη που εξακολουθούν να είναι δημοκράτες.

Δεύτερον, ο ευρωβουλευτής Πέτρος Κόκκαλης κάλεσε με επιστολή του την πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου να έρθει στην Ελλάδα και να συναντηθεί με τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης για το πρόβλημα του κράτους δικαίου.

Τρίτον, η κα Καρυστιανού εξαπέλυσε νέες βολές κατά του Αρείου Πάγου: «Μείναμε άναυδοι όταν η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μας συμβούλεψε να μην ασχολούμαστε με το γεγονός, αλλά να κοιτάξουμε την ζωή που μας απομένει να την περάσουμε με ηρεμία και γαλήνη με την βοήθεια της εκκλησίας».

Τέταρτον, η Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, προκειμένου να υπερασπιστεί τον εαυτό της μετά την διαβολή που υπέστη, ανακοίνωσε μια απόφασή της με την οποία διαβεβαιώνει τον ελληνικό λαό ότι οι δικαστές κάνουν τη δουλειά τους, πράξη που επιβεβαίωσε την αίσθηση της ελληνικής κοινής γνώμης για την Δικαιοσύνη στη χώρα και εξέθεσε τόσο τον Άρειο Πάγο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όσο και την κυβέρνηση.

Τέλος, πέμπτον, πήρε διαζύγιο από την Εκκλησία. Συνεπώς, η επικοινωνιακή καραμπόλα με την woke agenta, όχι μόνο αγνόησε την γνώμη της πλειοψηφίας, αλλά πυροδότησε μια βίαιη απορρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων που αναμφίβολα θα ενταχθεί στον αλγόριθμο των ευρύτερων κοινωνικών αντιδράσεων και θα εκφραστεί κάποια στιγμή πολιτικά.

Χωρίς εθνικό σχέδιο πουθενά

Το ίδιο ισχύει και για τα περιβόητα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Είναι μια κίνηση για να προσέξουν οι έξω το μεταρρυθμιστικό drive του Κυριάκου Μητσοτάκη. Από την άλλη όμως είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για μια ξεδιάντροπα πονηρή παραβίαση του συντάγματος και μάλιστα σε εποχή που δεν χαρακτηρίζεται ως «καθεστώς εξαίρεσης», όπως ήταν με τη χρεοκοπία και τα μνημόνια. Η καθιέρωση ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων προϋποθέτει συνταγματική αναθεώρηση και θα ήταν ευπρόσδεκτα εάν προηγουμένως τα κρατικά πανεπιστήμια είχαν εξυγιανθεί από τις σέκτες, τον κομματισμό και την αναξιοκρατία και αφού –φυσικά– είχε αναβαθμιστεί το επίπεδο και η ποιότητα σπουδών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Είναι πλέον σαφές πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ένα μόνο σχέδιο, την απορρύθμιση των πάντων, η οποία διευκολύνει το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο και “φτιάχνει” τα νούμερα της οικονομίας, ασχέτως από το κοινωνικό τους αντίκρισμα. Κάπως έτσι, πίσω από ακρίβεια κρύβεται η απορρύθμιση των αγορών (γι΄ αυτό χρειάζεται ριζική επαναρρύθμιση) και η επιτυχία της δημοσιονομικής πολιτικής. Η απορρύθμιση όμως οδήγησε και σε πάμπολλα κρούσματα συστημικής κατάρρευσης, με κορυφαίο την τραγωδία των Τεμπών.

Συνεχώς ανακύπτουν προβλήματα που αποκαλύπτουν πως δεν υπάρχει εθνικός σχεδιασμός πουθενά και για τίποτε. Το αγροτικό ζήτημα που ξέσπασε το αποκαλύπτει πλήρως. Ο τρόπος που αντιμετωπίζεται το πρόβλημα του θεσσαλικού κάμπου μετά την καταστροφή είναι ενδεικτικό του να αφήνονται όλα στην τύχη τους και στα ξένα συμφέροντα. Η αγροτική καλλιεργήσιμη γη εξαγοράζεται από ξένους, όπως άλλωστε και τα ξενοδοχεία της “βαριάς ελληνικής βιομηχανίας” και φυσικά, το περιβόητο real estate που έχει προκαλέσει ζωτικά προβλήματα στην αγορά κατοικίας. Το εθνικό σύστημα υγείας επίσης καταρρέει μετά από επίμονες κυβερνητικές προσπάθειες…

Με την ίδια λογική και στις αμυντικές προμήθειες, όπου πλέον κι αυτές εντάσσονται στην πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας. Γι΄ αυτό δεν έχουμε Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, γι΄ αυτό τρώμε ήττες στο Λιβυκό, στο Κυπριακό και όπου αλλού.

O “Κανένας” πρωτοσέλιδο

Υπάρχει ένα πολιτικό γεγονός στην Ελλάδα: οι ψηφοφόροι συνήθως καταψηφίζουν αυτούς που δεν θέλουν, κι έτσι ψηφίζουν τον απέναντι. Έτσι, το εκλογικό σώμα απέπεμψε τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Αντρέα Λοβέρδο από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και το ίδιο έκανε με τους “ιδιοκτήτες” του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, η διαδικασία αυτή παίρνει πολύ χρόνο, αλλά πάντως αυτό συμβαίνει. Δηλαδή, πάντα οι Έλληνες ψηφοφόροι προτιμούν το μικρότερο κακό και πάντα δοκιμάζουν τα πολιτικά start ups. Έδωσαν παλιά την ευκαιρία σε πολλά κόμματα όπως το ΔΗΚΚΙ, η ΠΟΛΑΝ, το Ποτάμι κ.ά.

Είναι εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία εξατμίζεται το 41% του κ. Μητσοτάκη, όπως άλλωστε είναι εντυπωσιακό ότι η σύμπασα αντιπολίτευση δεν κερδίζει από αυτό το γεγονός. Ο “Κανένας” έγινε πάλι πρωτοσέλιδο και είναι πλέον γενικευμένη η άποψη ότι μόνο ελάχιστα πρόσωπα θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο, αν και αυτά είναι εγκλωβισμένα στις συνθήκες του συστήματος. Γι΄ αυτό στην ηλιόλουστη αυτή χώρα οι κάτοικοί της καταγράφονται ως οι πλέον δυστυχείς της Ευρώπης…