Ποιος είναι ο πήχης στις ευρωεκλογές για τον Κασσελάκη

Ο Στέφανος Κασσελάκης ξεκαθάρισε στην συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 ότι «ο πήχης για εμένα είναι το 17%. Είναι το 17-18% του Ιουνίου του 2023, δηλαδή των τελευταίων εκλογών. Νομίζω ότι πρέπει να διατηρήσουμε τις δυνάμεις μας. Προφανώς θα πρέπει να υπάρχει και μια ανασύνθεση ίσως του μείγματος των ψηφοφόρων μας, το οποίο δεν είναι κακό, είναι λογικό αυτό».

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Opinion Poll τα κόμματα συγκεντρώνουν: Νέα Δημοκρατία 31,1%, ΣΥΡΙΖΑ 11,9%, ΠΑΣΟΚ 12,9%, ΚΚΕ 8,6%, κλπ. Και στην εκτίμηση ψήφου, Νέα Δημοκρατία 38,5%, ΣΥΡΙΖΑ 14,7%, ΠΑΣΟΚ 16%, ΚΚΕ 10,6%, κλπ. Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έρχεται τρίτο κόμμα μετά το ΠΑΣΟΚ και χρειάζεται 3 με 5% για να πιάσει το όριο Κασσελάκη. Στην δημοσκόπηση που δημοσιεύουν σήμερα τα “Παραπολιτικά”, η ΝΔ έχει την πρώτη θέση με 36%, ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται τρίτος με 11%, πίσω από το ΠΑΣΟΚ, που ανεβαίνει στη δεύτερη, µε 12,1% και το ΚΚΕ καταγράφει 8,9%.

Η “διατήρηση” των δυνάμεων στο 17-18% στις ευρωεκλογές της λεγόμενης χαλαρής ψήφου δεν αποτελεί εφαλτήριο επανασυσπείρωσης και νίκης. Άλλωστε δεν είναι σωστό να τοποθετούνται οι επόμενες εκλογές στο 2027, διότι η συγκυρία είναι ανατρεπτική. Η Ιστορία είναι προκλητική και γεμάτη εκπλήξεις. Μπορεί να χρειαστεί να γίνουν εκλογές πολύ νωρίτερα. Άρα, ούτε το νέο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να περιμένει τρία χρόνια, ούτε ο ίδιος έχει την πολυτέλεια της αναμονής. Άλλωστε, αν το 2027 ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μοιράσει επιτυχώς τα δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης θα κρατάει γερό προβάδισμα. Αν τα μοιράσει λάθος και δεν πιάσουν τόπο, τότε θα έχει χαθεί μια ακόμα εθνική ευκαιρία.

Να θυμίσουμε ότι στις ευρωεκλογές του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε έρθει πρώτο κόμμα με 26,56% και η ΝΔ δεύτερη με 22,72% και έτσι ο Αλέξης Τσίπρας άρχισε να ζητάει πρόωρες εκλογές και εν τέλει να νικήσει και να σχηματίσει κυβέρνηση. Το 2019 η ΝΔ νίκησε στις ευρωεκλογές με 33,12%, έναντι 23,75% του ΣΥΡΙΖΑ και τον υποχρέωσε να πάει νωρίτερα στις εθνικές εκλογές και να τις χάσει. Συνεπώς, τίθεται το ερώτημα τι ποσοστό πρέπει να πάρει στις ευρωεκλογές του 2024 για να έχει αέρα νίκης στις επόμενες βουλευτικές εκλογές ή και να νομιμοποιείται να μιλάει για διάσταση της κοινωνίας με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που αποτελεί τη βάση για να θέσει ζήτημα πρόωρων εκλογών;

Το στοίχημα των ευρωεκλογών είναι υπαρξιακό για τον Στέφανο Κασσελάκη. Όχι μόνο γιατί το ΠΑΣΟΚ θα επιδιώξει τη δεύτερη θέση, ούτε γιατί οι Ομπρελίστες και λοιποί θα επιδιώξουν ένα 3% που θα χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε γιατί οι αντικασσελακικοί Εσωτερικού θα τον περιμένουν στη γωνία, αλλά γιατί στις ευρωεκλογές θα πρέπει να φανεί ξεκάθαρα πως δημιούργησε ρεύμα νίκης. Έτσι, θα χρειαστεί να κινηθεί προς το 32% του 2019 για να δείξει δύναμη ανατροπής. Αν μάλιστα πετύχει στο μεσοδιάστημα με δομική αντιπολίτευση εντός και εκτός Κοινοβουλίου να νικήσει τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ευρωεκλογές τότε πλέον θα είναι κυρίαρχος του παιγνιδιού. Δηλαδή πρέπει στις ευρωεκλογές όχι μόνο να πιάσει γερά ποσοστά ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να πέσει αισθητά η ΝΔ από το 33,12% του 2019. Όμως, εκκινώντας από το 12,9% της ΚΕ πρέπει να γυρίσει άμεσα το βέλος προς τα πάνω, γιατί μπορεί στο 7μηνο της κρίσεως να χαθούν οι ευρωεκλογές στα μαγειρεία των δημοσκοπήσεων πολύ νωρίτερα.

Η πολιτική τακτική και το πρόγραμμα

Πως μπορεί να τα πετύχει όλα αυτά ο Κασσελάκης; Πρώτον, δεν χρειάζεται να βαρύνει τον λόγο του με πολιτικούρες. Εκείνο το «Ο ελληνικός λαός δεν ζει καλά εκεί έξω» ήταν ότι ποιο πολιτικό έχει ακουστεί όλο το 2023. Στην ερώτηση της Opinion Poll για τον βαθμό ικανοποίησης από το κυβερνητικό έργο, το 40,2% απάντησε καθόλου, το 29,8% λίγο, το 23,2% αρκετά και το 5,1% πολύ. Αυτή είναι η πολιτική βάση.

Στην Κεντρική Επιτροπή είπε μερικά πράγματα που σηματοδοτούν το πώς θα κινηθεί αντιπολιτευτικά. Οι συντεταγμένες ορίζονται μεταξύ των: Από την ελληνική φέτα που είναι 34% πιο ακριβή στην Ελλάδα από ότι στο Βέλγιο, την πανάκριβη ενέργεια, τα κόκκινα δάνεια… Δεν ξεκινάς σοβαρή επιχείρηση όταν ξέρεις ότι θα σε νικήσουν τα καρτέλ… Σε εκείνους που βρίσκονται στο έλεος των servicers… Από τον υπερτουρισμό και το real estate των πλειστηριασμών και των καζίνο. Και η δραματική υπενθύμιση: «Απέχουμε μόλις 8 χρόνια από το 2032, όταν θα τελειώσει η περίοδος χάριτος για την εξυπηρέτηση του χρέους μας, περίοδος που εξασφαλίστηκε από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και τις θυσίες του λαού μας».

Για να είναι αποτελεσματική η κριτική πρέπει να συνοδεύεται με προτάσεις που θα πιέζουν την κυβέρνηση. Αυτά όμως είναι για αντιπολίτευση. Δεν είναι πρόγραμμα (Σ.Σ: γι΄αυτό θα επανέλθουμε). Προς το παρόν το κεντρικό μέτωπο είναι η ακρίβεια. Όμως, δεν φτάνουν οι διαπιστώσεις. Η «ανάσχεση της ακρίβειας» δεν γίνεται με ελέγχους και πρόστιμα, αλλά με ριζική επαναρρύθμιση των αγορών. Τα νέα τιμολόγια του ρεύματος για παράδειγμα είναι σχιζοφρενικά.

Συνεπώς, για να βάλει στην δημοσκοπική τσουλήθρα την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μεταλλάξει σε αντικυβερνητικό μέτωπο το 86% των ερωτηθέντων της Pulse που δηλώνει πως το απασχολεί «πολύ» ή «αρκετά» η πορεία των τιμών και το 60% της Metron Analysis που λέει ότι τα πράγματα πηγαίνουν προς τη λάθος κατεύθυνση. Βέβαια, εκτός από την “αισιοδοξία της βούλησης” υπάρχουν τα σχέδια και οι φιλοδοξίες των άλλων, μέσα και έξω από το κόμμα.

Η αποχώρησή από την ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ του ευρωβουλευτή Πέτρου Κόκκαλη και οι φιλοδοξίες του να ηγηθεί ενός πράσινου κόμματος είναι ενδεικτική. Οι οικονομικοί παράγοντες δεν είναι καθόλου αδιάφοροι ή αμέτοχοι στα τεκταινόμενα στην Συριζιάδα. Μένει να δούμε ποιοι/ες θα φύγουν ακόμα. Ο Κασσελάκης έκανε λόγο για «αποστάτες» και στην συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών πρότεινε «συμβόλαιο συμβίωσης» που σύντομα θα ξέρουμε αν θα υπογραφεί. Από την άλλη ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να δει εξουσία ούτε ως συνομοσπονδία βαρονιών, ούτε ως leader μιας συμμαχίας μικρών αριστερών κομμάτων