Διαχρονικό έγκλημα χωρίς τιμωρία

του Γιώργου Παπασίμου  – 

Μετά την οικολογική καταστροφή στον Αργοσαρωνικό Κόλπο, η νέα τραγωδία στην ευρύτερη περιοχή της Μάνδρας με τους ήδη 21 νεκρούς και τις εκτεταμένες καταστροφές, που θυμίζουν εικόνες Νοτιοανατολικής Ασίας μετά από τσουνάμι, επιβεβαιώνει το διαχρονικό καθολικό «έγκλημα» σε βάρος της Αττικής. Επιβεβαιώνει ότι έχουμε δημιουργήσει ένα «οικιστικό τερατούργημα».

Η τραγωδία στη Μάνδρα επιβεβαιώνει, επίσης, το γενικευμένο πρόβλημα για την Ελλάδα η οποία, λόγω της σφοδρής οικονομικής κρίσης, έχει τεθεί  σε τροχιά παρακμής, που διαχέεται σε όλους τους αρμούς, οι οποίοι συνθέτουν το πολιτικό, θεσμικό και κοινωνικό εποικοδόμημα. Πρόκειται για μια ολιστική, γενικευμένη κρίση, που θυμίζει τον επιθετικό καρκίνο: προσβάλλει ραγδαία όλο το σώμα του ασθενούς, και μόνο ριζική ανατροπή της κατάστασης, μπορεί να δημιουργήσει κάποια ελπίδα.

Τα επαναλαμβανόμενα ερωτήματα γι’ αυτή τη μόνιμη κακοδαιμονία της Ελλάδας, που μετατρέπεται σταδιακά σε «απροστάτευτη πατρίδα», μένουν αναπάντητα από τις εκάστοτε παραλυτικές πολιτικές εξουσίες. Επικαλύπτονται συνήθως από ασκήσεις επικοινωνιακής διαχείρισης, χωρίς ποτέ κανείς να αναλαμβάνει γενναία τις πολιτικές ευθύνες που του αναλογούν.

Γίνεται αντιληπτό ότι τυχόν ανάληψη της πολιτικής ευθύνης θα ήταν κάτι εξόχως ευεργετικό και λυτρωτικό στη χώρα όπου ευδοκιμεί η ατιμωρησία και η λαμογιά. Και αυτό γιατί θα δημιουργούσε μια νέα αντίληψη και συνείδηση, τόσο στους φορείς της κρατικής και τοπικής εξουσίας, όσο και στο κοινωνικό σύνολο. Όλες τις προηγούμενες δεκαετίες οι πολίτες εθίστηκαν σε αυτή την «ερμαφρόδιτη» συμπεριφορά – ιδιαίτερα στο θέμα των αυθαιρέτων και της καταπάτησης της δημόσιας περιουσίας.

Μαυραγορίτικη νοοτροπία

Η τραγωδία αυτή στην υποβαθμισμένη ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Αττικής καταδεικνύει τις διαχρονικές εγκληματικές ευθύνες ενός «νόθου» πελατειακού και ανίκανου κράτους. Έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε, αφενός από την οικονομική ολιγαρχία της χώρας, που το κύριο γνώρισμά της είναι τα παρασιτικά χαρακτηριστικά και η μαυραγορίτικη αντίληψη, αφετέρου από το εκάστοτε πολιτικό προσωπικό, κεντρικό και περιφερειακό, ως εφαρμοστή αυτών των νόθων πελατειακών και καταστροφικών πολιτικών.

Η ανύπαρκτη πολιτική βούληση και η έλλειψη οικολογικής συνείδησης οδήγησαν τα προηγούμενα χρόνια, με το πλήθος των πυρκαγιών, στην ολοκληρωτική καταστροφή κάθε πνεύμονα πρασίνου στο υπέροχο φυσικό τοπίο, που αποτελούσε η Αττική. Κανείς δεν τιμωρήθηκε, κανένα μέτρο δεν ελήφθη για την αποκατάσταση της οικολογικής ισορροπίας. Αντίθετα, στην λογική της πελατειακής εξυπηρέτησης των ψηφοφόρων, που συνεχίζει να διέπει τη βασική φιλοσοφία των πολιτικών κομμάτων εξουσίας, είχαμε επαναλαμβανόμενες ρυθμίσεις και εντάξεις αυθαιρέτων ακόμα και σε καμένες δασικές εκτάσεις.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες και τους ειδικούς, εκ των βασικών αιτιών της καταστροφής στην ευρύτερη περιοχή της Μάνδρας είναι η καταστροφική πυρκαγιά του όρους Πατέρα το 2016, καθώς επίσης και ότι δεν έγινε κανένα σοβαρό αντιπλημμυρικό έργο. Και αυτό, παρόλο που ήταν γνωστό ότι είχαν μπαζωθεί σημαντικά ρέματα της περιοχής και θα έπρεπε να υπάρξουν άμεσες παρεμβάσεις.

Είναι προφανές ότι, αν είχε για παράδειγμα νομοθετηθεί ως ιδιώνυμο κακούργημα η καταπάτηση καμμένων δασικών εκτάσεων και η παροχή πολεοδομικών αδειών για οικοδόμηση σε ρέματα, θα μπορούσε να αποφευχθεί αυτή η πρωτοφανής αποψίλωση του δασικού πλούτου προς όφελος των καταπατητών και των κερδοσκόπων της γης. Θα μπορούσε να αποφευχθεί και το ανεξέλεγκτο και καταστροφικό μπάζωμα των ρεμάτων.

Ωρολογιακή βόμβα

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Αν κάποιος επισκεφθεί τις ευρωπαϊκές πόλεις, μικρές ή μεγάλες, θα παρατηρήσει ότι αυτές έχουν χτιστεί και αναπτύσσονται γύρω από ποταμούς και ρέματα. Η Αθήνα, όμως, και το Λεκανοπέδιο της Αττικής γενικά, έχουν χτιστεί στην αντίθετη ακριβώς καταστρεπτική λογική του μπαζώματος όλων των ρεμάτων και της υπογειοποίησης των ποταμών (Κηφισού, Ιλισσού κ.λπ.). Αυτό, εκτός από αισθητική βαρβαρότητα, αποδεικνύεται πλέον ότι έχει μετατραπεί σε ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια των διαφόρων οικιστικών περιοχών του Λεκανοπεδίου, με δεδομένη και την κλιματική παγκόσμια αλλαγή, που δημιουργεί πολλά συσσωρευμένα ακραία φαινόμενα.

Έτσι, εκ των βασικών αιτιών της πρόσφατης τραγωδίας ήταν και το μπάζωμα των ρεμάτων και χειμάρρων στην ευρύτερη περιοχή της Μάνδρας (Σαραντάπορο, Αγία Αικατερίνη, Λυκόρεμα, Λούτσα κ.λπ.). Μάλιστα, αυτό αποτελούσε κύριο παράδειγμα αποφυγής για τους φοιτητές στο μάθημα Υδρογεωλογίας και Υδραυλικής Μηχανικής, όπως ανέφερε ο καθηγητής Γεωλογίας Δ. Παπανικολάου.

Αυτό και μόνο μεγεθύνει την υποκρισία των υπευθύνων και ανεύθυνων, αφού το πρόβλημα ήταν γνωστό. Είχε γίνει, δε, και σχετική ειδική μελέτη για συγκεκριμένα αντιπλημμυρικά μέτρα με σκοπό την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η μελέτη, όμως, παρέμεινε στα συρτάρια της Περιφέρειας, χωρίς να υλοποιηθεί.

Μόνο ένα ισχυρό κίνημα αντίστασης των πολιτών θα μπορούσε να αποτελέσει ανάχωμα σε όλες αυτές τις εγκληματικές παρατυπίες, που προκαλούν ανεπανόρθωτες πληγές στο σώμα της χώρας και την κρατούν δέσμια της υπανάπτυξης. Ένα τέτοιο κίνημα θα απέκρουε την επίθεση της «αγέλης των πεινασμένων λύκων». Θα έμπαινε εμπόδιο στα αδίστακτα μεταπρατικά συμφέροντα, που αποτελούν και τον πελατειακό βραχίονα των σημερινών κομμάτων εξουσίας και βυθίζουν τη χώρα ακόμη πιο βαθιά στην παρακμή και στην ανυποληψία.